The Legacy Of Atlantis verschijnt dus via Adulruna Records, het label van Johnsson. Er zijn meerdere overeenkomsten tussen de operas van Therion en Imperial Age. Ook op deze tweede full-length van Imperial Age ligt het tempo laag, speelt men vooral op safe en voelt het beluisteren van het album aan als een lange zit, en dat terwijl deze nog geen vijftig minuten duurt.
De eerste anderhalve minuut is er nog niet veel aan de hand. De instrumentale, bombastische, symfonische metal ligt prettig in het gehoor. Daarna gaat Osipov zingen. Als hij dat samen doet met anderen, zoals in het refrein, dan gaat dat goed, maar solo is hij een matige zanger. Hij zingt wel zuiver, maar heeft een nasale zangstem. Je hoort liever de zangeressen aan het woord.
Instrumentaal is het solide. Verwacht geen grote verrassingen, maar symfonische metal die uit veel lagen bestaat en groots klinkt. Het draait vooral om de bombast. De drum-, bas- en gitaarpartijen zijn simpel. Met het openingsnummer is, afgezien van de zojuist gegeven kritiek, niet veel mis en ook het titelnummer bevat zeer aardige ideen. Laatstgenoemde is niet vernieuwend, want het koorgedeelte (het koor kent zeven gastzangers en -zangeressen) lijkt veel op Epica en de orkestraties zijn vrij standaard, maar de melodien zijn aangenaam.
Het lage tempo gaat vroeg of laat tegen zich werken. Voor de meesten zal dat bij The Monastery of Life Eternal het geval zijn. Pas in de tweede helft van de plaat gaat het tempo omhoog. Jammer dat er tijdens de eerste helft geen pit in zit, want met de gezamenlijke zang is niet veel mis. Ook niet met de solozang van Anna Moiseeva en Jane Odintsova trouwens. Vaak klinken de zanglijnen in koorvorm.
Moiseeva en Odintsova heten in deze opera trouwens respectievelijk Karina en Horacia. Osipov heet Avva Rama en gastzanger Thomas Vikstrm van Therion heet Gregory. Ze zijn allen personages in de fictieve cult-legende die een alternatieve geschiedenis van de aarde vertelt. Het gaat over een beschaving van vijfduizend jaar geleden die technologisch geavanceerd was en de mensheid kon verenigen. Een uitgebreide uitleg vind je op YouTube.
Liefhebbers van symfonische metal die het recente werk van Therion waarderen, vinden waarschijnlijk wat van hun gading in The Legacy Of Atlantis. Toch is deze opera beslist geen vooruitgang ten opzichte van Warrior Race uit 2016, dat meer pit en herinneringswaarde bevat. Het memorabele vind je met de nieuwe collectie songs in beperkte mate terug. Ok, de powermetaltracks The Escape en And I Shall Find My Home zijn sneller en prettig om naar te luisteren en met Domini Canes (March Of The Holy Inquisition) komt nog een hoogtepunt aan bod, maar over de hele lengte gebeurt er te weinig opzienbarends en speelt men vooral op safe.
Tracklist:
1. The Awakening
2. The Legacy Of Atlantis
3. The Monastery
4. Life Eternal
5. Domini Canes (March Of The Holy Inquisition)
6. Love Eternal
7. The Escape
8. Islands In Time
9. And I Shall Find My Home
