De initile support-acts Elephants In Paradise, Sick'N'Beautiful, Circle Of Witches, Dead Venus en Dying Phoenix gingen niet akkoord met de veranderde tourvoorwaarden en er is geen vervanging. We krijgen dus hopelijk een extra lange set van Imperial Age, dat vandaag naast vaste waarden Dmitrii Dima Belf Safronov (bas) en het zingende trio Anna Moiseeva, Aor en zijn levenspartner Jane Corn Odintsova uit drummer Manuele di Ascenzo (Age Of Arcadia, Alex Mele, Kaledon) en Jens Hendriks (Encrypted Apocrypha, Cage At Dusk) bestaat.
Voordat het zestal het podium betreedt, vragen meerdere bezoekers zich af of het zestal wel op het kleine podium past, maar het gaat toch echt gebeuren. Sterker nog: vlak voor het optreden zetten de bandleden er ook nog eens twee banners bij. Een prestatie op zich. Het dreigt daarmee een statische show te worden, maar dat valt mee. Safronov en Hendriks staan weliswaar tegen het randje aan, maar laten zich toch regelmatig van hun actieve kant zien. Het is echter het vocale trio dat de spotlight inneemt. Meestal met zn drien naast elkaar, maar soms om en om naar voren stappend voor een solo.
In het begin verloopt het niet naar wens. Aor en co zijn niet blij dat ze in de kleine zaal staan en niet een verdieping hoger (dat heeft met de tegenvallende voorverkoop te maken). Ze storen zich ook nog eens aan de geluidstechnicus, die uiteraard zijn best doet om de mix van Therion- en Nightwish-achtige symfonische metal en Russisch aandoende koorzang zo goed mogelijk over te laten komen in de zaal die hij kent. De bandleden passen echter tegelijkertijd het geluid aan via hun mobiele telefoons en tablet. Dat schiet dus niet op. Het resultaat is dat met name de vocalen niet goed hoorbaar zijn voor het publiek. Vragende blikken vanuit de zaal en gerriteerde gelaatsuitdrukkingen van de muzikanten zorgen ervoor dat Anna Moiseeva achter een van de banners een middelvinger opsteekt en tijdens een toespraak Godverdomme roept, dit laatste tot hilariteit van het publiek.
Er komt langzaam verbetering in de situatie. De bandleden proberen de knop om te zetten en voor een professionele show te zorgen. Dat lukt in toenemende mate, onder meer doordat de zang van Odintsova en Moiseeva steeds vaker en beter te volgen is. Zodoende komt een van de onderscheidende elementen van Imperial Age steeds beter uit de verf: de samenzang van het trio die vaak in de bombastische refreinen klinkt. Refreinen die veelal goed blijven hangen. Wat dat betreft is Aor een prima songwriter. Zijn nasale zang is minder sterk, al moet gezegd worden dat hij vandaag toch zeer behoorlijk voor de dag komt. Moiseeva troeft hem en zijn partner echter af.
De instrumentalisten zorgen voor de metalen basis van de hoogdravende muziek. Ze brengen het er prima van af. Publiekslieveling Hendriks, die voor familie en vrienden een thuiswedstrijd speelt, soleert uitstekend. Ook Di Ascenzo blijkt een aanwinst. Buitengewoon knap hoe hij zich met overtuiging door het razendsnelle Anthem Of Valour werkt. Daarmee promoveert hij die hit tot een van de hoogtepunten van de show. Andere highlights zijn Deathguard, The Wheel en The Legacy Of Atlantis. Vooral de uptempo nummers doen het goed. Die krijgen het meeste bijval en zorgen bovendien voor meebewegende en springende bandleden.
Ondanks de problemen met het geluid staan genteresseerden en fans te genieten van de degelijke show en de uitleg tussen de nummers door. Imperial Age speelt een lange set die in de smaak valt. Zeker de tweede helft is ijzersterk. Na afloop van de epic Call Of The Towers is het dan ook druk bij de merchandisestand, waar de bandleden nog even een praatje maken en handtekeningen uitdelen. Al met al een bewogen avond, die in mineur begon, maar in majeur eindigt. Volgende keer hopelijk met support-acts in een grotere zaal.
Setlist:
1. Windborn
2. Death Guard
3. The Monastery
4. The Awakening
5. To The Edge Of The Known
6. Distant Shores
7. Life Eternal
8. The Wheel
9. Shackles Of Gold
10. The Way Is The Aim
11. Legend Of The Free
12. Anthem Of Valour
13. And I Shall Find My Home
14. The Legacy Of Atlantis
15. Call Of The Towers
