Grajo is een psychedelische, female-fronted doomgroep uit Crdoba in Zuid-Spanje. Na het in 2016 verschenen album Grajo brengt het viertal dit jaar de opvolger Slowgod II uit. Het Nederlandse label Dark Hedonistic Union Records voorziet deze release van een vinyl-versie.
Op Slowgod II laat Grajo horen dat het graag uiteenlopende songs maakt. Zo doet opener Altares vermoeden dat de groep een sound wil neerzetten zoals The Gathering deed op zijn Mandylion-album. De trage, ronkende riffs, de tedere vocalen van zangeres Liz en de psychedelische passages zorgen in ieder geval voor een veelbelovend begin. Het daarop volgende Queen Cobra wijkt daar direct van af en is veel opzwepender en moet het meer hebben van zijn groove en snellere riffs.
De beste track van het album is zonder twijfel Malmuerta. Hier is er nog meer ruimte ingelast voor psychedelica en laat Liz horen dat ze ondanks dat ze niet bepaald accentloos Engels zingt een uitstekende zangeres is. Ǝr is qua songstructuur wat minder interessant, maar de indrukwekkende zang(lijnen) van Liz halen het nummer alsnog naar een hoger niveau. De plaat dreigt met het niet memorabele Horror And Pleasure wat in te kakken, maar met het instrumentale, psychedelische doomnummer Malstrm sluit Grajo de plaat alsnog op een goede manier af.
Slowgod II is een veelzijdige plaat met een aantal fijne songs. De Spanjaarden weten op een leuke manier doom en psychedelica samen te brengen. Zangeres Liz is een frontvrouw om te koesteren. Niet alleen om haar stem, maar ook omdat ze gevoel heeft voor goede zanglijnen. Er is altijd ruimte voor verbetering, maar dit is zeker een album waar Grajo trots op mag zijn.
Tracklist:1. Altares
2. Queen Cobra
3. Malmuarta
4. Ǝr
5. Horror And Pleasure
6. Malstrm
