De vocalist is dan ook altijd wel bezig, maar leek nu even tijd over te hebben. Alter Bridge ligt tijdelijk op zijn gat nu de tourcyclus van de laatste plaat The Last Hero afgerond is en Tremonti zich voorlopig weer richt op zijn naar zichzelf vernoemde band. Ook het solo-project van Slash staat stil vanwege zijn hereniging met Guns N' Roses. Deze ruimte gaf Kennedy de mogelijkheid om eindelijk zijn langgekoesterde plannen voor zijn eigen solo-album te realiseren en nu brengt hij met Year Of The Tiger zijn eerste plaat onder zijn eigen naam uit.
Hierop doet hij afstand van de bombastische rock/metal waarmee hij eerder furore maakte. Year Of The Tiger is namelijk een zeer ingetogen album dat zich vooral kenmerkt door rustige tracks die veelal akoestisch gebracht worden en allemaal een zeer persoonlijk thema hebben. Rode draad op de plaat is het verhaal van het overlijden van de vader van de destijds vierjarige Myles Kennedy. Opgroeiend in een streng gelovig gezin, weigerde zijn vader tijdens een ziekte elke vorm van medicatie en vertrouwde hij erop dat God hem zou genezen. Dat gebeurde echter niet. Het gevolg was dat hij stierf en de familie vaderloos achterbleef. Dit heeft de nodige impact gehad op het leven van Myles en een plek om het echt tot rust te laten komen en te accepteren is er nooit geweest, want met een andere keuze had het namelijk heel anders kunnen aflopen.
Het persoonlijke thema levert dan ook zeer diepe en gevoelige teksten op, die op een prachtige en bij tijde en wijle emotionele manier worden gezongen. Alleen daardoor is het al van meerwaarde om de lyrics eens naast de muziek te leggen en het verhaal achter de plaat te kennen. Neem bijvoorbeeld de passage in Blind Faith: "I know you're steadfast in your ways. Never compromise your faith. But is it worth it in the end, to never see my face again?" Wanneer je dit in de context plaatst van een zoon die dit zegt nadat zijn vader is gestorven door het weigeren van medicatie omdat hij dacht dat bidden hem beter zou maken, dan is dit ijzersterk en gevoelig.
Daarnaast worden de teksten gedreven gebracht door Kennedy, wat het geheel extra krachtig maakt. Vocaal houdt hij zich wel veelal enorm in en zingt hij een stuk rustiger en zwaarder dan je van hem gewend bent. Af en toe zijn er lange en hoge uitspattingen en die komen op de momenten dat de muziek daarom vraagt. Het levert dan ook vooral ingetogen materiaal op dat zich veelal kan identificeren met het singer/songwriter-genre, maar waarin ook veel invloeden uit blues en country zitten.
Alle tracks op Year Of The Tiger zijn dan ook erg divers. Zowel qua instrumenten (die veelal door Kennedy zelf ingespeeld zijn) als aan het tempo en de sfeer van de nummers is er veel verschil te merken. Zo is het titelnummer met zijn Chinees-georinteerd geluid een vreemde eend in de bijt, heeft The Great Beyond qua bombast nog wel wat weg van Alter Bridge en is Devil On The Wall een up-tempo nummer met een opzwepend refrein. Daarnaast weet Love Can Only Heal voortreffelijk op te bouwen naar een mooie climax en vormt het afsluitende duo Songbird en One Fine Day een hoopgevend geheel.
Liefhebbers van Myles Kennedy kunnen Year Of The Tiger moeiteloos aanschaffen, maar ook voor mensen die houden van een akoestisch album met veel diepgang is dit album een absolute aanrader. Het is een fantastische plaat geworden met een zeer persoonlijke lading, ingespeeld door een uiterst vakkundig en getalenteerd artiest. Verwacht dan ook ingetogen materiaal en geen snelle of rockende tracks die refereren aan zijn andere bands, al voelt het dankzij het typerende stemgeluid van Kennedy allemaal erg herkenbaar. Neem de tijd om de nummers te laten bezinken, verdiep je in de teksten en laat je meevoeren met n van de beste releases van dit jaar tot nu toe.
Tracklist:
1. Year Of The Tiger
2. The Great Beyond
3. Blind Faith
4. Devil On The Wall
5. Ghost Of Shangri La
6. Turning Stones
7. Haunted By Design
8. Mother
9. Nothing But A Name
10. Love Can Only Heal
11. Songbird
12. One Fine Day
