Dit jaar besloten de heren nieuw materiaal uit te brengen op de ep Rise To Supremacy. Gelukkig is het maar een ep en geen volledig album, want op deze ep kun je goed horen waarom ze in de jaren 80 niet echt zijn doorgebroken en dit waarschijnlijk ook nooit zullen doen. Het hele album klinkt, net als Mission Of Death, alsof ze een checklist hadden van wat er op een thrashalbum moet staan en die maar hebben afgewerkt. Rise Again heeft bijvoorbeeld gierende gitaren die net iets te veel aan Slayer doen denken, All Systems Down is een doorsnee politiek getint nummer zonder echte inhoud en de zanger brult niet al te intelligente thrashteksten als "life is full of hate" en "the blood runs red, I will rise again". De drummer lijkt daarbij te denken dat hij vooral snel moet spelen en dat dan zijn taak er dan op zit en de gitaren shredden en piepen zoals het zou moeten, maar iets meer hoeft er ook niet van verwacht te worden.
Dit is in alle opzichten een zeer middelmatige plaat. Slecht is niet helemaal het juiste woord, maar er komt niks nieuws voorbij en we hebben het allemaal al zo vaak gehoord. Als deze band leert originele, eigen muziek te maken en niet bands als Slayer, Exodus en Overkill klakkeloos na te doen, kan daar misschien nog wel iets moois uitkomen. Tot die tijd kan ik deze band niet aanraden, zeker omdat er zoveel betere thrashmetalbands rondlopen die wl originele muziek weten te maken.
Tracklist:
1. Embrace The Chaos
2. All Systems Down
3. Rise Again
4. Thick Skinned
5. Black