�Christ is dead. The electric children are dead. Long live the wizard.� Eind 2017 kondigde heavypsychgroep Merlin het nieuwe album The Wizard aan met deze tekst. Deze verwijst naar Merlins eerdere albums Christ Killer (2014) en Electric Children (2016). Deze periode is afgesloten. The Wizard staat in het teken van een nieuwe bandbezetting en een andere sound.

Met Christ Killer waagde Merlin zich al eerder aan een conceptalbum. Een geslaagde zet. Het verhaal achter The Wizard blijft iets te dunnetjes en komt niet helemaal duidelijk naar voren. Kort gezegd gaat het om een tovenaar die de strijd aan moet gaan met drie duistere �ancients lords�. Jordan Knorr noemt zich naast zanger ook storyteller. Dat laatste blijft wat achterwege, want de plaat bevat veel instrumentale stukken, waardoor het verhaal met maar weinig songteksten wordt ondersteund.

Waar het concept minder goed uit de verf komt, is het op muzikaal gebied wel dik in orde. Merlin heeft wat kritiek gekregen op de gelijkenissen met bands als Ghost en Uncle Acid & The Deadbeats. Hier is echter een band te horen die stevig op zijn eigen benen staat. Het toevoegen van saxofonist (en gitarist) Stu Kersting heeft Merlin een eigenzinnig geluid gegeven. Het saxofoonspel treedt vaak op de voorgrond en geeft de songs bij vlagen een jazz-/funk-tintje. De songs hebben veel dramatiek en bombast. Het is hoorbaar dat filmmuziekcomponisten John Carpenter en Ennio Morricone een bron van inspiratie zijn geweest.

The Wizard is een vrij stabiele plaat. Het zijn de inleidende en afsluitende composities Abyss en The Wizard Suite die de stevige fundamenten vormen. De muziek hangt vaak naar de psychedelische rock-kant. Bijvoorbeeld in Iron Borne, waarin de rustige gitaren (voorzien van wah-effecten) op een mooie manier samenspelen met de saxofoon. Toch zijn er met Tarantula Hawk en Gravelord ook momenten waarop er stevig gerockt wordt.

Merlin scoort hier bonuspunten voor de boeiende sound en de eigenzinnigheid. Als luisteraar moet je wat kunnen met het saxofoonspel, maar daarbuiten is dit een laagdrempelige plaat met catchy momenten. Het is jammer dat het conceptverhaal wat oppervlakkig blijft, want muzikaal lijken de Amerikanen prima te weten hoe ze een conceptalbum moeten maken.

Tracklist:
1. Abyss
2. Gravelord
3. Sages Crystal Staff
4. Golem
5. Iron Borne
6. Tarantula Hawk
7. The Wizard Suite