Sinds het baanbrekende debuutalbum Souvenirs D�Un Autre Monde (2007) van Alcest is er nog steeds een ware tsunami gaande aan romantisch klinkende blackgazebandjes die in de voetsporen van hun Franse voorbeeld willen treden. Het einde van die stroom aan releases lijkt nog lang niet in zicht. Zoals meestal het geval is met populaire subgenres, zien we een handvol uitstekende bands bovendrijven, een groter aantal bands dat boven het gemiddelde uitsteekt en een bulk aan matige of ronduit slechte groepen die het best in de vergetelheid kunnen raken.

Het Britse Sorrow Plagues, een eenmansproject van David Lovejoy, valt in de categorie �goed tot zeer goed�. Sinds 2014 brengt dit heerschap een gestage reeks aan releases uit, waarvan Homecoming als tweede full-length de boeken in kan. Vorig jaar verscheen overigens ook een split-release met Violet Cold, een band die absoluut in de categorie �uitstekend� valt. Het niveau van zijn Azerbeidjaanse evenknie haalt Sorrow Plagues niet, maar desondanks is Homecoming een plaat die veel genreliefhebbers zal aanspreken. De muziek is � ondanks de sombere teksuele inhoud � verrassend verheffend.

Op de mooiste momenten overspoelen emotionele tremoloriffs en hartverwarmende keyboardgolven de luisteraar in perfecte symbiose. De screams van Lovejoy steken daar prettig tegen af. De nummers zijn relatief lang, maar bevatten bijzonder veel afwisseling door de zeer melodieuze riffs en de uitstekend in de sound ge�ntegreerde akoestische passages. Vooral het tien minuten klokkende Disillusioned (dat vol schitterende, ontroerende melodielijnen zit) en Isolated (met een briljante gitaarmelodie die voor kippenvel zorgt) laat Sorrow Plagues horen wat het in zijn mars heeft.

Terwijl sommige bands in dit genre nogal eens moeite hebben om herkenbare nummers te schrijven, is Lovejoy duidelijk een begenadigd gitarist en componist. De zes tracks hebben allemaal pakkende �hooks� die de luisteraar houvast geven. De sfeer en productie (warm, ruizig en tegelijkertijd organisch) zijn bovendien geweldig. Alleen het drumwerk is op een enkel moment (met name in de openingstrack) ietwat klinisch. Door middel van enkele goede gastbijdragen (een zeer verrassende, uitgesponnen en gevoelige gitaarsolo verzorgd door Lewis White in Irreversible en een saxofoonbijdrage van Emile Hinton in het afsluitende titelnummer) wordt de solide basis van de muziek verder verrijkt.

Samengevat kunnen we concluderen dat Homecoming absoluut een aanrader is voor liefhebbers van groepen als Germ, Violet Cold en Alcest. De warme, gloedvolle sound, de vaak zeer fraaie, melodieuze riffs en de prachtige post-rockinvloeden maken deze tweede full-length van Sorrow Plagues tot een bijzonder aangename luisterervaring, zeker wanneer het weer druilerig en grijs is.

Tracklist:
1. Departure
2. Disillusioned
3. Isolated
4. Irreversible
5. Relinquish
6. Homecoming