Op One Day handelt elk nummer over een specifiek moment van iemand. Zo gaat Black Night over het uur van de wolf. In plaats van in slaap te vallen blijf je wakker en komt eerst de last van de wereld over je heen. In One Moment gaat men dieper in op het Streben van de Duitse filosoof Johann Gottlieb Fichte. Only For One Day en Romance Of Afterlife bevinden zich veel meer op het persoonlijke vlak.
Rise To Victory is een gelaagd intro met allerlei klassieke en folky melodien die goed samengaan en een episch sfeertje bewerkstelligen. Utopia Treasure is het eerste reguliere nummer en hier hoor je direct de Anders Fridn-achtige screams. Deze doen behoorlijk afbreuk aan het luisterplezier. Ze zijn bijna lachwekkend. Jammer, want de melodieuze en gelaagde muziek is beslist aardig, al liggen de keyboardmelodien soms wat op de muziek. En waarom het nummer langzaam uit laten sterven terwijl het nog in volle gang is?
Met de bijdrage van zangeres Tereza Nesvatbov is niet veel mis. Ze heeft een donkere en zuivere zangstem. De momenten waarop alleen de muziek en de frontvrouw te horen zijn, behoren tot de sterkste fases van deze release. Daaronder vallen de pianoballad Only For One Day en het bijna acht minuten (en daarmee wat te lang) durende (Sin)Cere World, dat geheel uit accordeon- en later pianospel bestaat.
In het tragere Romance Of Afterlife gebeurt iets bijzonders. De screams maken onverwacht plaats voor grunts. Dit type vocalen past veel beter bij de symfonische melodeath. Dit nummer behoort dan ook beslist tot de hoogtepunten. In One Moment gaat het echter weer mis. Ook in Fateful is dat het geval en dat is erg jammer, want ook daarin komen beslist hele aardige In Flames-riffs en -leads aan bod. In Cry For The Angels schakelt men heel even verrassend over op black metal met blasts, maar doorgaans klinkt de combinatie van melodeath en symfonische metal.
Er zit hoorbaar veel werk in One Day. Het is dan ook vooral jammer dat de screams roet in het eten gooien. Denk je de die weg, dan blijft er een aangename collectie songs over, waarvan bijna de helft uit rustige nummers bestaat. Die duren in de meeste gevallen wat te lang. Het songmateriaal is niet echt memorabel, maar bepaalde fases zijn prettig om naar te luisteren en meerdere tracks bevatten goede ideen. Waar One Day teruggrijpt op de jaren negentig, laat opvolger Freakshow een veel moderner, strakker en volwassener geluid horen waarbij zowel de heldere zang van Tereza als de extreme vocalen verbeterd zijn. Twee heel verschillende platen dus. Als je zou moeten kiezen, neem dan de laatste en laat het debuut liggen.
Tracklist:
1. Rise To The Victory
2. Utopia Treasure
3. Black Night
4. Only For One Day
5. Fateful
6. (Sin)cere World
7. Romance Of Afterlife
8. One Moment
9. Cry For The Angel
10. Last Path To Oblivion
11. One Day (bonustrack)
.jpeg){kind=small}
