Maar eerst een ep dus; een conceptverhaal over de Amerikaanse seriemoordenaar Miranda Barbour, een vrouw van negentien die satan aanbidt en naar eigen zeggen meer dan tweentwintig mensen heeft vermoord. Daarna is ze gestopt met tellen. Ze vermoordde overigens alleen mensen die kinderen wat hadden aangedaan. Daar ligt dan ook een verband met haar eigen jeugd. Ze werd op vierjarige leeftijd seksueel misbruikt en kende daarna een zeer moeilijke jeugd.
U begrijpt dat daar geen vrolijke muziek bij past. De doorgaans brute muziek is lastig te categoriseren. Extreme metal is een ruim doch toereikend begrip. Denk daarbij aan invloeden uit de hoek van Whitechapel, Sybreed, Carcass, Sikth, Paradise Lost, The Agonist en Mnemic met een cybertouch, wat djent en cleane zang in de refreinen. Het titelnummer is vooral smerig traag, met zeer laag gestemde instrumenten (zes-snarige bas en negensnarige gitaren). Anatomy Of A Lie, dat mogelijk goed valt bij fans van For I Am King, is sneller en melodieuzer. I Spared Hundreds doet wat aan Spoil Engine denken met breakdowns van Thy Art Is Murder.
The Mother Of Morality toont samen met Anatomy Of A Lie (sterk refrein) Xerosun op zijn best. Eerstgenoemde is een compositie die alle kanten van het Ierse gezelschap toont. Toch gaat hierin niet alles perfect. Zo zijn sommige samples niet helemaal op hun plek en is de track net als de andere wat aan de drukke en lange kant, maar tegelijkertijd zijn er veel memorabele momenten in verwerkt. Met name de bijzondere zanglijnen met een oosters tintje vallen in positieve zin op.
Dat brengt ons bij zangeres Martyna Halas Yeates. Ze imponeert vooral met haar diepe grunts, maar beschikt ook over metalcorescreams en een aardige gewone zangstem. Martyna moet het niet van haar bereik hebben, maar van haar karaktervolle, kenmerkende stemgeluid en haar vermogen om flink te screamen en brullen, zoals ze live recentelijk in Nijverdal ook al liet horen.
Zoals de band al aangeeft, is deze ep een experiment. Het geheel voelt soms wat richtingloos aan, maar in elk nummer zijn er ook sterke fases. De refreinen zorgen voor het nodige houvast in nummers, die gekenmerkt worden door zware riffs die vooral een ritmische insteek hebben en weinig melodie bevatten. Voor Xerosun is het een kwestie van knippen in de songs: korter en bondiger houden, de goede ideen bewaren en niet te veel willen. Als het gezelschap daarin slaagt, kan de aankomende full-length wel eens een overtuigend visitekaartje zijn.
Tracklist:
1. This Dark Rage
2. Anatomy Of A Lie
3. I Spared Hundreds
4. The Mother Of Morality
5. Repent, Rewind, Reset
