Brock Lindow (zang), Steve Holt (gitaar/zang), Mick Whitney (basgitaar) en Thomas Noonan (drums) zijn allen geboren en getogen in Alaska. Ze wonen nu in Portland, maar zijn hun thuis niet vergeten. En dat is precies waar 'A Snow Capped Romance' over gaat; de liefde voor Alaska, hun 'roots'. Hun vorige major label debuut 'Bitterness The Star' stamt uit 2002 en verkocht in Amerika maar 20.000 exemplaren. Dit is te wijten aan gebrek aan promotie van het label; ze konden het album simpelweg niet plaatsen en promotie bleef dus vrijwel uit. Aan de plaat zelf zal het niet liggen; die wordt gewaardeerd door muziek liefhebbers over de hele wereld en bovendien hebben de Crazyfists een grote fanbase.
De band was achteraf niet erg tevreden met 'Bitterness'. Sommige van de nummers waren al 4 of 5 jaar oud en dus verouderd omdat de band zich al verder had ontwikkeld. Andere waren weer te haastig geschreven. De nummers gingen over vasthouden aan slechte relaties en negatieve dingen. De band realiseerde zich dat ze over positievere onderwerpen moesten gaan schrijven.
A Snow Capped Romance
De opvolger van 'Bitterness The Star' begint met het energieke 'At The End Of August' en met deze opener word je als het ware het album in getrokken.
'A Snow Capped Romance' bevat een flinke dosis melodie en is toch agressief. De teksten gaan volgens Brock over het achter laten van het deprimerende en het focussen op de positieve dingen in het leven. Ze zijn vaak erg persoonlijk, zoals in het spoken word-achtige 'Song For The Fisherman', dat ook duidelijk gaat over familie, vrienden en Alaska. Net als het agressieve 'Kenai', wat de naam draagt van het plaatsje waar gitarist Steve Holt vandaan komt.
De band ging met dit album gefocussed te werk; ze hadden een doel voor ogen. En dat hoor je. Want alle nummers klinken 'af', alsof ze precies zijn zoals ze bedoeld waren. Het album is n geheel. Stuk voor stuk sterke nummers. Denk aan het dromerige 'Bloodwork', het emotionele 'Destroy The Map' met gast vocalist Raithon Clay en de geweldige intense afsluiter 'Waterhaul'. Van dat laatste nummer krijg je gegarandeerd kippenvel!
Het is nog steeds moeilijk om deze band in een hokje te stoppen, want pure (nu)metal is het niet. Je kunt ze het beste omschrijven als een mix van (nu)metal, hardcore en (scr)emo. De keuze voor producer James Wisner (Dashboard Confessional, Further Seems Forever) was dan ook erg logisch. Daarnaast zijn de vocals van Brock uniek. Als je hem voor het eerst hoort is het erg wennen, maar het is zeker een van de sterke punten van 36 Crazyfists. Of je vindt het geweldig, of je vindt het helemaal niks.
Dit album is bijna perfect. Geweldige riffs, melodien, oprechte persoonlijke lyrics en emotionele unieke vocals. 36 Crazyfists laat vele bands achter zich, en dat wordt met deze release nog meer bevestigd. Enige minpunt wat ik kan noemen is dat de CD maar 38 minuten duurt.
Tracklist:
1. At The End Of August
2. The Heart And The Shape
3. Bloodwork
4. Kenai
5. Skin And Atmosphere
6. Song For The Fisherman
7. With Nothing Underneath
8. Destroy The Map
9. Installing The Catheter
10. Cure Eclipse
11. Waterhaul
