Er zijn maar weinig bands die in zon korte tijd zoveel vooruitgang hebben geboekt als Ruby The Hatchet. De heavy-psychgroep uit Philadelphia is op zijn debuut-ep en eerste full-length niet meer dan een degelijke, maar tamelijk generieke retrogroep. Met Valley Of The Snake komt de band veel zelfverzekerder over en is het merendeel van de songs vele malen interessanter. De progressie van dat album naar de nieuwste langspeler is nog indrukwekkender. Planetary Space Child is een plaat die vanaf het begin tot het einde blijft boeien.
De liedjes op Planetary Space Child zijn opvallend catchy. Met de zang van Jillian Taylor, het gitaarwerk van Johnny Scarps en het toetsenspel van Sean Hur creert Ruby The Hatchet continu melodielijnen die eenvoudig blijven hangen. Het stemgeluid van Taylor is niet eens heel uniek, maar het is te horen dat ze veel zorg en aandacht besteed heeft aan haar zanglijnen. Haar vocalen nodigen dan ook uit tot meezingen. Datzelfde geldt voor Scarps manier van gitaarspelen. Zijn gitaarstukken klinken erg melodieus. Het orgelspel van Sean Hur zorgt voor een seventiesrocksfeertje. Ook hij weet regelmatig pakkende melodien neer te zetten. Een compliment is op zijn plaats voor de goed gebalanceerde productie, die ervoor zorgt dat geen enkel instrument overheersend is op het eindproduct.
Het zijn vooral de sterke composities die Ruby The Hatchet in positieve zin onderscheiden van andere retrorockgroepen. De band is overduidelijk gegroeid op het gebied van songwriting. Dat levert met het introducerende A Tear In Space And Time in combinatie met de aansluitende titeltrack en het afsluitende Lightning Comes Again imponerende kop- en staartsongs op. Ruby The Hatchet is een band die de meerwaarde van een sterke ritmesectie niet onderschat. Mike Parise (basgitaar) en Owen Stewart (drums) fungeren als essentile timekeepers en geven de songs een opzwepend en galopperend karakter.
Planetary Space Child is een compleet album dat gespaard gebleven is van fillers. De acht songs laten een gedecideerde, zelfverzekerde band horen en zijn het bewijs dat retrorock nog parels kan voortbrengen. In combinatie met het wederom prachtige artwork van Adam Burke levert Ruby The Hatchet een zeer fraai totaalproduct, dat een aanrader is voor eenieder die wel houdt van een potje seventieshard-/psychrock.
Tracklist:1. A Tear In Space And Time
2. Planetary Space Child
3. Killer
4. Pagan Ritual
5. The Fool
6. Symphony Of The Night
7. Gemini
8. Lightning Comes Again
