Het Duitse Zeremony kwam vorig jaar op de radar door zijn interessante, drie songs tellende debuut-ep Demo. Dat deze tracks in de ogen van de band nog niet helemaal af waren, is te concluderen uit die titel. Een jaar later is er een full-length-debuut, Soul Of The Zeremony, met daarop twee tracks van de ep. Zeremony zet met deze zeven songs een geluid neer dat gestoeld is op de (hard)rock uit de jaren zestig en zeventig. De groep bestaat uit zanger/gitarist Ilja Schneider, orgelspeler Daniel Schlr en drummer Frank Schauer.
Hoewel er genoeg retrorockbands actief zijn, is Zeremony een welkome nieuweling. De band doet op Soul Of The Zeremony vooral denken aan Deep Purple, The Doors en The Jimi Hendrix Experience. Waar vele retrobands met het orgelspel vaak voor een bombastische sound gaan, houden de mannen uit Beieren het eenvoudiger. De liedjes zijn minimalistischer qua insteek. Dit komt enerzijds door het feit dat Zeremony een trio is, en de daarbij horende beperkingen heeft, maar anderzijds lijkt het uitgeklede geluid een bewuste keuze. In de sterke opener Forever Damned valt het direct op dat Ilja Schneider een fijne, heldere stem heeft. Hij brengt zijn vocalen overwegend rustig, maar komt bij vlagen ook met harde, schrapende uithalen.
Dead Masquerades zet het album voort met een lekker in het gehoor liggend gitaarloopje. Schneiders wah-wah-gitaargeluid heeft hier een swingend, dansbaar karakter. Met zowel een gitaar- als een orgelsolo kent dit nummer de langste speelduur van het album. Wat opvalt, is hoe eenvoudig de liedjes in elkaar steken, maar toch blijven boeien. De band weet telkens aansprekende melodien te creren. De refreinen van She Sings A Song To Me en Oak Leaves maken aanvankelijk misschien niet veel indruk door het repetitieve karakter, maar blijken uiteindelijke ware oorwurmen te zijn. In de rockende track Down By The River gaat het tempo beduidend omhoog en is het genieten van het scheurende gitaarwerk, de snelle drums en het speelse orgelwerk. Where Have You Been? is een van de betere composities van dit album. De invloeden van Jimi Hendrix komen hier sterk naar voren. Het is een nummer dat uitnodigt tot een uitgebreidere live-uitvoering.
Soul Of The Zermony is een veelbelovend full-lengthdebuut. Compositorisch zijn er nog wel wat verbeterpuntjes. Zo mogen de songs nog wel iets vloeiender doorlopen. De liedjes zijn niet over-the-top retro. In plaats van bombast kiezen de Duitsers voor een intiem en warm retrogeluid. Live zullen deze songs waarschijnlijk nog beter uit de verf komen. Wanneer de Duitsers in ons land te aanschouwen zijn, is nog niet duidelijk. Tot die tijd biedt dit album in ieder geval voldoende vermaak.
Tracklist:1. Forever Damned
2. Dead Masquarades
3. Running Blind
4. She Sings A Song To Me
5. Oak Leaves
6. Down By The River
7. Where Have You Been?
.jpeg){kind=small}
