Hallo! Allereerst wil ik je toch even bedanken voor dit interview. Het is de laatste jaren een vreemde gang van zaken geworden. Zo ook voor dit album, want het was al klaar toen My Name Will Live On ongeveer twee jaar uit was. Ik was niet helemaal gelukkig met enkele keuzes die we destijds gemaakt hadden. Toen heb ik maar besloten om de plaat maar even op de planken te laten liggen. Voor een paar maanden althans, dat was de bedoeling. Uiteindelijk liepen we veel meer vertraging op, maar ik vind echt dat we na drie jaar niet ineens moesten gaan haasten om die nieuwe plaat uit te brengen. Je moet daar gewoon de tijd voor nemen om het goed te doen. Dus na een paar maanden aan The Eternal Battle gesleuteld te hebben, waarin wat dingen zijn toegevoegd of verbeterd, was de plaat klaar om uitgebracht te worden.
Het is jullie vijfde plaat in deze unieke, maar lastige, stijl. Is het niet moeilijk om op den duur met iets nieuws en verfrissends te komen, zonder afbreuk te doen aan jullie eigen geluid?
Het is moeilijk, maar tegelijkertijd proberen we continu onze sound te verbeteren. Ik denk ook niet dat iemand kan zeggen dat twee albums van ons hetzelfde klinken. De veranderingen in de line-up dragen een beetje bij aan de verfrissing. Maar verder ben ik er niet bang voor dat DoomSword op een dag saai en repetitief zal klinken.
Hoe denk je zelf over The Eternal Battle? Denk je dat het kan opboksen tegen geweldige albums als Let Battle Commence en My Name Will Live On?
Dat denk ik zeker! De algemene eerste reactie vanuit de pers en fans was dat ze teleurgesteld waren, maar als ze de plaat de kans geven om te groeien, dan ben ik er van overtuigd dat ze ook deze goed gaan vinden. We hadden zon reactie eigenlijk ook wel verwacht. We hebben een album gemaakt dat moeilijker en donker is. Daarbij gaat het ook nog over de eeuwige strijd, wat het leven is. We doelen bewust op het fysieke conflict tussen twee mensen n het interne, psychologische conflict dat iedereen heeft. Ik ben het er mee eens dat het nieuwe album je geen klap in je gezicht geeft zoals het nummer Steel Of My Axe deed of een epische klassieker als Heathen Assault, maar dat was ook niet de bedoeling van The Eternal Battle. De plaat is tragisch. Songs als Soldier Of Fortune en Warlife gaan over de wanhoop die oorlog veroorzaat en wat voor treurig leven je hebt als huurling. Er is hier geen ruimte voor happy stuff. Alleen nog een eerbetoon aan degenen die gesneuveld zijn voor onze vrijheid. Zoiets zet je wel aan het denken over hoe tragisch oorlogen zijn. Maar om even terug te komen op de publieksreacties. Nu het album al even uit is, worden de reacties positiever. De mensen overwinnen hun eerste teleurstelling en zij begrijpen nu het concept van dit album. Het heeft dus wat geduld nodig, maar het is een 100% DoomSword album met echte emoties en pieken van creativiteit. Bovendien zit steekt beter in elkaar dan onze oude platen op het gebied van arrangementen en muzikale keuzes.
Ik ben het met je eens dat dit wederom een typisch DoomSword album is. Buiten de songs die je net noemde is me verder alleen het thema van Varusschlacht (de slag in het Teutoborger woud) me duidelijk. Welke (historische) onderwerpen behandelen jullie in de andere songs?
Het is in ieder geval geen conceptalbum in de zin dat het geheel een verhaal is. De meeste songs zijn gerelateerd aan de eeuwige strijd, zoals ik dat net uitlegde. Het is natuurlijk aan de mens. Als je er over nadenkt, dan besef je dat iedereen een eigen mening heeft over wanneer je gelukkig bent in dit leven. Het pad om daartoe te komen is lang en moeilijk. Het is een constante worsteling. Je moet fysieke en psychologische obstakels overwinnen. Je moet keuzes maken. Je moet weten wat je doet en hoe je dat doet. De realiteit is dat je altijd strijd levert tegen innerlijke demonen of de wereld. En als je het geluk hebt je doel te bereiken Wat doe je er vervolgens mee? Waarschijnlijk realiseer je je dat het doel niet zozeer het doel is maar juist die strijd om het doel te bereiken. De meeste mensen realiseren zich dat al voordat ze hun doel bereikt hebben, doordat ze hun doel constant bijstellen of nieuwe dromen ontwikkelen. Dus daar zit je dan. Terug bij het begin of je bent volop met iets anders bezig. Hoe meer fysieke conflicten, des te meer demonen je moet overwinnen. Wat een conflict tussen twee personen is, kan uitgroeien tot een conflict tussen gemeenschappen, politieke partijen, sociale klassen en uiteindelijk open oorlog tussen twee naties. De mens is altijd in conflict en daar kunnen we nooit aan ontsnappen. In ieder geval niet totdat de mensheid in spiritueel en intellectueel opzicht gegroeid is. Niet iets dat perse beter of superieur moet zijn. Daar handelt het album over. De titelsong gaat dan nog over de Noordse mythologie en vertelt over hoe deze cultuur om strijd draaide. Hun idee was het om altijd te vechten. En met welk doel? Ze wilden sterven in de strijd zodat ze na hun dood tot in de eeuwigheid konden naknokken, haha.
Varus Battle is behalve een belangrijk nummer voor DoomSword ook een belangrijke vertelling over een historische gebeurtenis die vandaag de dag nog nadreunt. DoomSword komt uit Lombardije, Noord-Itali. De naam komt van de oude Germaanse stam die daar woonde, de Langobarden. Zij behoorden tot de alliantie van Germaanse stammen die de Romeinen versloeg in deze veldslag. Als de Romeinen die slag hadden gewonnen, dan zou Noord-Itali waarschijnlijk nooit veroverd kunnen worden door de Langobarden en zou onze cultuur en taal nu vermoedelijk anders zijn. In ieder geval ga ik er nu vanuit dat je snapt dat strijd het thema van elk nummer is.
Zeker! Maar waar komt de interesse in deze (voornamelijk historische) onderwerpen vandaan? Lees je er graag boeken over? Heb je er studies in gevolgd?
Een beetje van beide eigenlijk. De basis hiervoor is de passie. Ik houd enorm van lezen over geschiedenis. Specifiek de middeleeuwen en ik breng die passie naar een niveau die je tegenwoordig weinig ziet. Ik probeer de historische verhalen te vergelijken met zaken die nu gebeuren. Ik kan helemaal enthousiast worden bij het ontdekken van documenten over onbekende onderwerpen of zaken waar maar weinig mensen iets over geschreven hebben. Sommige mensen houden van voetbal. Ik houd van geschiedenis.
Denk jij dat door films en series als 300, Rome etc. er ook meer interesse is in jullie muziek?
Weet ik niet Persoonlijk vind ik dat het hele Hollywood gebeuren met plastic zwaardjes weinig te maken heeft met onze barbaarse benadering van metal.
Jullie zullen wel vaak te maken krijgen met mensen die vinden dat jullie als Italianen zich niet bezig moeten houden met Germaanse en Scandinavische themas. Hoe gaan jullie om met deze, vaak kinderachtige, kritiek?
Allereerst wil ik zeggen dat zij compleet de Italiaanse geschiedenis negeren. Itali viert dit jaar de 150ste verjaardag van haar unificatie. Dat houdt in dat Itali een relatief jonge staat is in vergelijking met onze oude tradities. Deze unificatie is het gevolg van een eeuwenoude drang van andere landen om de Italiaanse staten te domineren, wat betekent dat Italianen banden hebben met elke natie die dat in het verleden gedaan heeft. Op onze website ga ik er dieper op in, maar het komt er op neer dat de vraag waarom zingen Italianen over Vikingen? zo stupide vindt. De belangrijkste epic metalband Manowar zingt ook over Vikingen en behalve dat Vikingen heel korte tijd in Canada gewoond hebben, heeft Noord-Amerika geen enkele band met Vikingen. Waarom wij erover zingen? Simpelweg omdat het kan. En vechten in de sneeuw is epischer dan vechten op het strand. Verder durf ik met iedereen de discussie aan te gaan waarom wij op historische gronden wel over Germaanse en Scandinavische mythologie mogen zingen. Zoals ik al eerder tegen je zei, heeft Lombardije een Germaanse achtergrond. En of je dan zingt over Odin of Wodan is ook een vrij onzinnige discussie. Mensen weten gewoon erg weinig over geschiedenis. Neem bijvoorbeeld de Finnen. Behalve dat de Vikingen Finland regelmatig geplunderd hebben, hebben ze zich daar, behalve op een kleine locatie, nooit gevestigd. Hetzelfde geldt voor Duitsland, Nederland en Spanje. Ze hebben zich wel gevestigd in IJsland, Groenland, Polen, Rusland, Letland, Litouwen, Estland, Engeland, Schotland, Ierland en -surprise surprise- Noord-Frankrijk, Zuid-Itali en Constantinopel. Tegenwoordig lijkt het erop dat hoe dichter je bij Scandinavi woont, des te meer recht je hebt om erover te praten. Historische achtergronden is een stomme redenatie en, om heel eerlijk te zijn, waarom moet er in hemelsnaam een reden zijn??
Duidelijk! Iets anders dan. Waarom heeft Geilt recentelijk de band verlaten? Was zijn keuze moeilijk voor je?
Het was niet mijn idee in ieder geval. Datzelfde geldt voor meerdere veranderingen in de geschiedenis van DoomSword. Geilt is een eclectisch persoon, een eccentrieke artiest en daarbij mijn broer. Natuurlijk betreur ik zijn vertrek en wens ik hem het beste toe. De voornaamste redenen dat hij niet langer bij Doomsword speelt, is vanwege zijn andere bezigheden. Zijn belangrijkste band is Midryasi en hij steekt veel tijd in schilderen en tekenen. Hij voelde gewoon dat aan zijn tijd bij DoomSword een einde was gekomen. Geilt en ik werken al samen sinds 1994, toen ik bij de band Agarthi kwam. Er is geen twijfel over dat we in de toekomst nog samen gaan werken. Nogmaals, ik vind het jammer, maar ik ben niet kwaad op hem.
Waarom hebben jullie de vrijgekomen plaats aan Nidhoggr gegeven?
Omdat hij een zeer goed muzikant is. We werkten al samen bij het Gjallarhorn project en recentelijk nog toen ik het nieuwe album van Fury n Grace ingezongen heb. Daardoor geloof ik dat er geen beter persoon is die de leegte kan opvullen in DoomSword op dit moment. Sterker nog, de huidige line-up is de beste die we gehad hebben.
The Eternal battle is jullie vierde album voor Dragonheart Records. Hebben jullie nooit overwogen om een groter label te zoeken?
Nee. Op dit moment zijn we uitermate tevreden met wat Dragonheart voor ons doet.
Zijn er nog plannen voor een Europese tour?
Ook niet. Zoals gewoonlijk zal Doomsword enkele losse optredens weggeven. De volgende is op Hammer of Doom in oktober.
Laatste dan. Hoe lang zullen we moeten wachten op een nieuwe plaat?
Het zal je misschien verbazen, maar we zijn al bezig met het schrijven van nieuwe songs en tot nu toe ben ik er zeer over te spreken. Het zal een conceptalbum worden over een waargebeurd verhaal. Met Gods wil zal niet minder dan vier jaar duren voordat het uitgebracht is, haha. Klinkt clich, maar ik ben gelukkig met de huidige line-up en heb daardoor echt zin gekregen om nieuwe muziek te maken. Ik kan me ook niet voorstellen dat het lang gaat duren.
Bedankt voor dit interview en veel succes toegewenst!
Jij en de lezers van Metalfan.nl ook bedankt!
