Bjrn: Hallo Patrick!!! Dank je zeer voor je vriendelijke woorden, het doet me goed om te horen dat je het album goed vind. Ik zal proberen je een korte samenvatting van de geschiedenis van de band te geven...
Disfear zag in 1989 onder de naam Anti-Bofors het licht. Ik ben het enige overgebleven lid, al kwam Frykman er in begin '91 bij. We brachten onder die naam een aantal rehearsals en een 7" uit, voordat we de naam eind '91 in Disfear veranderden. Een aantal nummers verschenen op compilaties, waarna we in het najaar van '92 onze eerste Disfear-7" uitbrachten. O ja, toen we onze naam veranderden trokken we ook nog een nieuwe zanger aan, genaamd Jeppe. In '93 verscheen de MCD "A Brutal Sight of War", en met dezelfde line-up tourden we wat. Toen we in '94 serieuze problemen kregen met labels zijn we een tijdje uit elkaar gegaan, om aan het eind van dat jaar de band weer leven in te blazen, nu met nieuwe drummer Jallo (ex-No Security, Dischange etc.). Onze eerste full length, "Soul Scars" (Distortion Records), lag in '95 in de winkels, wat tot een tour door Europa leidde. We ruilden Distortion in voor Osmose. In '96 tourden we nog wat, met alweer een nieuwe drummer, Robin. In '97 kwam "Everyday Slaughter" uit, waarna we weer flink gingen touren. 1998 was het jaar waarin zanger Jeppe de band verliet, en hij werd onmiddellijk vervangen door Tomas. We begonnen met het spelen van nieuwe nummers, en voordat drummer Robin de band verliet verzorgden we nog wat optredens. De nieuwe drummer was Marcus. Disfear deed hetzelfde jaar nog een tour met Wolfpack, waarna we voorbereidingen gingen treffen voor de opname van "Misanthropic Generation". Na wederom in conflict te komen te staan met een label, kwamen we in '01 met Relapse in contact, en dat leidde tot een deal. Na een veel te lang opname-proces is nu eindelijk het album uit...
"Misanthropic Generation" is jullie derde volledige album, maar jullie bestaan al meer dan tien jaar. Als we de mcd's en 7" even buiten beschouwing laten, zijn dat niet veel releases. Wat voor plannen hebben jullie met de band voor de toekomst? Nu er een stabiel contract met Relapse bestaat, voorzie je dat er op meer regelmatige basis albums verschijnen?
Bjrn: Ik kan niet met zekerheid zeggen dat we een stabiel contract met Relapse hebben, aangezien het slechts voor een album is, plus twee opties. Maar ik hoop en verwacht zelfs dat ze die opties gebruiken, want we zijn tevreden met wat ze voor de band verrichten.
Op het moment hebben we nog geen nieuwe songs, maar wel enkele ideen. Hopelijk lukt het ons om binnen een paar jaar een nieuw album te maken. We denken er eerlijk gezegd niet zoveel over na, we richten ons nu meer op touren om dit album te promoten. Je kunt jezelf niet dwingen om nieuwe songs te produceren, de ideen komen vanzelf wel. Maar omdat ik verantwoordelijk ben voor het grootste deel van elk nummer, zal de verantwoordelijkheid wel bij mij liggen, haha. Nee serieus, er zal ongetwijfeld een nieuw album verschijnen, we weten gewoon nog niet wanneer. Zoals ik al zei gaan we eerst dit album een tijdje promoten, en daarna zien we wel wat er gebeurt. Het zal in ieder geval niet weer zes jaar duren.
Ik heb enkele recensies gelezen van albums van Disfear, waarin jullie muziek onder de crustcore geplaatst werd. Aangezien ik niet veel crustcore bands ken (jullie land kent er daarentegen wel veel), vraag ik me af hoe jullie daar over denken. Beschouwen jullie Disfear meer als een hardcore of een crustcore band?
Bjrn: Volgens moderne maatstaven zijn wij een crustcore band. Maar ik prop muziek liever niet in hokjes. Natuurlijk moeten bands wel beschreven worden, maar het is veel te gemakkelijk om daar een fout in te maken, wat ertoe kan leiden dat bepaalde mensen er niks mee te maken willen hebben. Enkele 'metal-lui' schijnen allergisch te zijn voor de termen hardcore en punk, en het omgekeerde geldt voor een groep punkliefhebbers, zonder dat ze er ooit goed naar geluisterd hebben. Gelukkig lijken mensen tegenwoordig veel meer open-minded dan pakweg tien jaar geleden, wat ons uitstekend uitkomt. We proberen geen metal, hardcore of iets anders te zijn, we doen gewoon wat ons gevoel ons vertelt en spelen de muziek die wel zelf leuk vinden.
Ik heb begrepen dat jullie twee covers opgenomen hebben voor "Misanthropic Generation". Waarom staan die er niet op? Worden ze bewaard als b-sides voor een toekomstige 7" of iets dergelijks?
Bjrn: Ja, tijdens de opnames van het album hebben we ook twee covers vastgelegd. Het gaat in beide gevallen om nummers van oude Zweedse bands. Een van die tracks is op de "Powerload" 7" (Throne Records) terechtgekomen, tezamen met het nummer "Powerload", wat ook op het album staat, en een tot heden onuitgebrachte track genaamd "The Age of Conflict", van dezelfde sessie. De cover die op deze 7" staat is "Med en Hlsning Frn Helvetet", van de geweldige band Bombanfall. De andere zal op een vinyl uitgave van Misanthropic Generation verschijnen, die in de VS door Feral Ward Records uitgebracht wordt. Het nummer heet "Hycklarfolket", van een band genaamd No Security, erg goed! Deze waren niet gepland voor het album, maar als bonusmateriaal voor een 7" ofzo. Volgens mij heeft het album de perfecte speelduur voor dit soort muziek, als het langer was zou het waarschijnlijk teveel van het goede zijn.
Ik ben verzot op het verpletterende "A Thousand Reasons". Ik vind dat het beste nummer van de cd. Zo hoort haatdragende hardcore naar mijn mening te klinken. De tekst is ook prima. Tomas, kun jij, als tekstschrijver voor "Misanthropic Generation", hier wat licht op werpen? Gaat het echt over het neerknallen van iemand die je absoluut haat en niets om de consequenties geven, of gaat het hier meer om een metafoor voor een persoonlijke demon van jou?
Tomas: Dit nummer schreef ik toen het leven me verrot schopte terwijl ik al op de grond lag. Zo sucidaal als het maar kan. Zo voel ik me niet elke dag, maar soms steekt het de kop op. Waar het op neer komt is dat ik meer dan duizend redenen vond om er een eind aan te maken. Hardcore is een soort muziek dat zich goed leent voor het uitdrukken van je gevoelens. De meeste bands in het genre hebben erg sterke thema's door hun albums lopen.
Kun je me vertellen wat precies de raison d'tre van Disfear is? Wat voor soort visie en ideen willen jullie met de muziek uitdrukken?
Tomas: Voor mij staat Disfear voor agressieve deathpunk, gericht op de meest misantropische generatie. De band staat voor duistere, afstraffende, sociaal bewuste chaos en een diepe haat voor het materialistische, kapitalistische tuig dat onze wereld beheerst.
Visueel zien jullie er eerder uit als een metal band. Gezien de beroemde Zweedse mogelijkheid om tegelijkertijd actief te zijn in meerdere bands, neem ik aan dat jij en de andere bandleden wel wat metal projecten hebben lopen? (Natuurlijk zijn de activiteiten van Tomas Lindberg bij de meeste wel bekend...)
Bjrn: Ik ben eerlijk gezegd niet zo op de hoogte van waar de andere jongens mee bezig zijn. Ik speel in een band genaamd Ird, samen met wat lui van Nine, Millencolin en Meanwhile. Ik heb ook bas gespeeld bij Krigshot, tijdens hun eerste en laatste (?) optreden eerder dit jaar, wat zeer plezierig was. Tomas is altijd wel ergens mee bezig, maar ik weet niet hoe z'n andere bands er op het moment voor staan. Volgens mij heeft Marcus ook een of andere rockband... Ondanks dat we er misschien 'metal' uitzien, speelt volgens mij geen van ons, met uitzondering van Tomas, in een metalband. Ik hou van een hoop bands in dat genre, maar ik ben niet echt in staat tot het schrijven van dat soort nummers. Mijn oorsprong ligt bij de brute punk/hardcore beweging, en alleen op die manier kan ik songs schrijven.
Disfear heeft in eigen land over de jaren een vrij groot publiek om zich heen verzameld. Wat voor status heeft de band in andere landen, zoals bijvoorbeeld de VS en andere hardcore-liefhebbende landen? Voelen jullie je verbonden met andere hard/crustcore bands?
Bjrn: Ik weet het eigenlijk niet, in enkele landen schijnen we een soort cult-status te hebben, maar we houden ons daar niet echt mee bezig. We doen waar we zin in hebben, en als andere mensen daar ook plezier aan kunnen hebben is dat een dikke bonus. Ik heb geen idee hoe het met de VS staat. We hebben altijd in contact gestaan met een hoop coole bands en personen. Het zou erg gaaf zijn om sommige daarvan te ontmoeten, dus we zullen op een gegeven moment toch naar de VS moeten gaan. Het lijkt erop dat het balletje nu eindelijk wat meer gaat rollen, naar aanleiding van de release van ons nieuwe album. Het lijkt niet meer onmogelijk om daar te gaan optreden. Het zou tof zijn om met bands als Tragedy of From Ashes Rise te gaan touren, fantastische bands.
Laten we het nog even over jullie 'nieuwe' zanger hebben. Naar mijn mening passen zijn vunzige, wrede vocalen perfect bij de stijl van Disfear. Hoe kwam je ertoe om Lindberg te benaderen? Ben je volledig tevreden met zijn zangwerk?
Bjrn: Volgens mij is het in '98 tot stand gekomen. We hadden een aantal optredens in het vooruitzicht, en onze toenmalige zanger was niet in staat om erbij te zijn, dus we hadden een 'stand-in' nodig. We gingen er even goed voor zitten en spraken erover met een paar vrienden. Op een gegeven moment deed iets me aan Tomas denken. Ik had gehoord dat hij erg van dit soort muziek hield en ook Disfear wel trok, dus ik nam me voor om het hem gewoon te vragen. Ik had maar bar weinig van At the Gates gehoord aangezien wij meer met crust enzo bezig waren. Ik had dan ook meer zijn werk voor Skitsystem in gedachten. Ik probeerde met hulp van Mats van Distortion Records met Tomas in contact te komen, maar toen bleek dat hij op dat moment geen telefoon had. Mats zei dat Tomas een paar keer per week in z'n platenzaak kwam, en dat hij aan hem door kon geven dat hij me moest bellen. Een paar dagen later kreeg ik een telefoontje van Tomas, en hij was erg enthousiast. Ik faxte hem de setlist en het daaropvolgende weekend kwam hij voor het eerst naar Nykping. In de oefenruimte vroeg ik hem met welk nummer hij wilde beginnen, en hij zei: "Laten we gewoon met de eerste beginnen en daarna de rest doen". Ik keek de anderen aan, en zei maar oke. Hij deed de gehele set, en hij had elk woord goed. Ik wist gelijk dat dit niet verkeerd kon aflopen.
Ik heb vernomen dat jullie fanatieke platen-verzamelaars zijn. Altijd fijn om een soortgenoot te ontmoeten! Kun je me een indicatie geven van hoe jouw collectie eruit ziet?
Bjrn: Ja, je kunt wel zeggen dat wij fanatieke verzamelaars zijn, ook al was het vroeger een stuk erger. We houden ons erg bezig met de muziek waar we van houden, namelijk brute muziek. Dus we proberen daar zoveel mogelijk van te krijgen. Mijn vinyl-collectie bestaat voornamelijk uit oude brute punk/crust bands als Discharge, Anti-cimex, Skitslickers, Bombanfall etc., natuurlijk ook wel wat nieuwer spul, maar het grootste deel bestaat uit dat oude spul.
Ik heb de afgelopen tien jaar ook naar een hoop andere muziek geluisterd, dus mijn cd-collectie is een stuk breder. Ik heb natuurlijk mijn oude favorieten ook op cd aangeschaft, maar voornamelijk nieuwe muziek. Al het oude spul van Motrhead, Black Sabbath, AC/DC en nog wat andere bands heb ik op cd gekocht, is wel handig voor in de auto en de tourbus. Ik heb een voorkeur voor vinyl, maar soms is cd gewoon handiger.
Welke albums hebben de laatste tijd veel in je cd-speler gezeten?
Bjrn: We zijn net thuis gekomen na bijna drie weken met Entombed en Nine door Europa getoured te hebben, dus ik heb niet echt naar veel muziek geluisterd. Ik luisterde elke nacht naar hun en dat was voorlopig wel genoeg voor me, twee van de beste bands aller tijden. Om ze zeventien maal te zien was gewoon geweldig. Maar ik luister natuurlijk veel in de bus, bijvoorbeeld naar Motrhead, Zeke, AC/DC en een oude Zweedse band genaamd KSMB. Geweldig spul!
Staan er verder nog concerten op het programma? Hoe is jullie houding op het podium?
Bjrn: Zoals ik al zei komen we net terug van een Europese tour met Entombed en Nine. Het was een uitstekende tour voor ons, en we zijn erg tevreden over de algemene reactie. De volgende tour zal ook met Entombed zijn, maar ditkeer staat Raised Fist op de bill in plaats van Nine. Het is een tour van drie weken door Scandinavi, gesponsord door Close-Up magazine. Ik verwacht dat deze ook geweldig wordt. Hij gaat op 3 december in en eindigt op 20 december met een optreden in Stockholm, samen met Turbonegro. We gaan in januari ook nog naar Finland, en misschien in mei terug naar Spanje. Er zullen waarschijnlijk nog wel wat tours volgen, maar dit is waar we op dit moment zeker van zijn. Ik weet zo niet wat ik over onze houding op de planken moet zeggen... Het is vrij energiek en intens. We doen altijd ons uiterste best om het publiek te vermaken, het is voor mij belangrijker om een interessant optreden te verzorgen dan honderd procent correct te spelen. Ik heb het zelf niet zo op saaie perfectionisten.
Verder nog wat te melden?
Bjrn: Veel dank voor dit interview, en voor de interesse in onze band. Ga ons nieuwe album en de Powerload 7" proberen! Dank aan de mensen die naar onze shows in Eindhoven en Amsterdam kwamen, hopelijk zien we jullie snel weer! Misschien kunnen we volgend jaar weer naar Nederland komen, fantastisch land!
