Ik ben er ontzettend blij mee. We hebben keihard gewerkt aan dit album en er meer tijd voor uitgegrokken dan ooit tevoren. Ik ken de nummers nu een tijdje en ik vind ze nog steeds geweldig. Ik kijk er erg naar uit om het konijn uit de hoge hoed te toveren en aan de wereld te laten horen wat we gecreeërd hebben. Ik heb ook veel zin om de nieuwe nummers live te spelen. Het is leuk om de setlist een beetje door elkaar te gooien en de nieuwe en oude nummers af te wisselen.

Waarom vind jij Earthsblood het beste God Forbid-album tot op heden?

Om eerlijk te zijn twijfelde ik in eerste instantie of dit wel ons beste album was. Het lijkt namelijk in het begin altijd of je laatste album het beste is. Inmiddels heb ik alles op me in laten werken en dat gecombineerd met de feedback van andere mensen moet ik inderdaad concluderen dat Earthsblood ons beste album is. Ik vind vooral dat de songs beter geschreven zijn. Het zijn geen aan elkaar geplakte jams waar je op kunt moshen. De nummers hebben veel diepgang en iets ontastbaars waardoor ze blijven hangen als je ze gehoord hebt. Earthsblood heeft de meest unieke identiteit van al onze albums. Het sluit aan bij wat we in het verleden gedaan hebben, maar tegelijkertijd wilden we nieuwe wegen verkennen en dat is naar mijn mening goed gelukt.

Jullie waren een van de eersten die werden omschreven als ‘new wave of American heavy metal’. Hoe kijk je terug op jullie beginperiode en de tijd dat jullie met Determination de aandacht op jullie vestigden?

Toen Determination uitkwam bestond het fenomeen ‘new wave of American heavy metal’ helemaal nog niet. Er was überhaupt geen subgenre wat paste bij de muziek die wij maakten. Daarom noemde ik het altijd maar heavy, melodic thrash. Er waren in die tijd een paar bands waar wij raakvlakken mee hadden: Shadows Fall, Chimaira, Lamb Of God en Killswitch Engage. Shadows Fall en wij deden het pionierswerk, maar het duurde tot 2003 vooraleer ‘NWOAHM’ populair werd. Dat was een moeilijke tijd voor God Forbid. Het viel niet mee om met een waardige opvolger voor Determination op de proppen te komen en we hadden ook nog wat persoonlijke problemen binnen de band. Juist op het moment dat bij ons alles fout ging, leek het er op dat de vier bands die ik zojuist noemde wel doorbraken. We leken de boot te missen. Gelukkig ging het na Gone Forever alsnog de goede richting in. Dat gaf een goed gevoel, we hadden het idee deel uit te maken van een nieuw tijdperk binnen de heavy metal. Niet veel later braken ook All That Remains en As I Lay Dying door. Als ik terug kijk op die tijd heb ik het gevoel iets bereikt te hebben in de geschiedenis van heavy metal, iets wat we elke dag proberen te continueren.

Geeft de titel Earthsblood precies aan waar dit album voor staat?

De titel is gebaseerd op de film There Will Be Blood. Die film gaat over een oliemagnaat die alleen voldoening haalt uit het veroveren van land en rijk, en zich vervreemd van iedereen omdat hij altijd besodemieterd werd. Het is een verhaal over kapitalisme en hebzucht en laat zien hoe die twee dingen het slechte in de mens naar boven haalt. De tol die betaald moet worden om de olie – het bloed van de aarde – te verkrijgen is hoog. Hoog in de zin dat er veel dodelijke slachtoffers vallen, dat onze bronnen op raken en dat onze ziel aangetast wordt op een negatieve manier. In zekere zin is de titel vaag, maar o zo relevant voor de tijd waarin we leven.

Met welk idee gingen jullie de studio in? Was er iets waar jullie extra aandacht aan wilden schenken?

We hadden van begin af aan de intentie om eens iets anders te doen. We wilden de luisteraar verrassen én het album moest knallen. Ik heb het idee dat God Forbid zich elk album opnieuw uitvindt. We houden er wel van om te experimenteren maar een ding staat voorop: het moet wel typisch God Forbid blijven. We wilden de nummers progressiever en avontuurlijker laten klinken dan in het verleden, en ons niet vastbinden aan inwisselbare formules. We hoefden niet het wiel opnieuw uit te vinden, we wilden gewoon goede metalsongs schrijven. Het hoefde niet allemaal heel technisch te zijn, maar we wilden wel iets nieuws toevoegen aan onze sound.

Er is drieënhalfjaar verstreken sinds IV: Constitution Of Treason uitkwam. Waarom heeft het nieuwe album zo lang op zich laten wachten?

We hebben veel getoerd voor IV: Constitution Of Treason. Daar waren we sowieso al twee jaar aan kwijt. Daarna zaten we er behoorlijk doorheen en hebben we een tijdje niets gedaan. Vervolgens zijn we in de zomer van 2007 begonnen met het schrijven van nieuw materiaal. Omdat we de best mogelijke songs wilden schrijven hadden we besloten om de tijd te nemen en ons niet te haasten. Dat kostte ons wel onze producer, zoals ik eerder al aangaf. Tussen het schrijven en het opnemen hebben we nog twee maanden opgetreden. Toen dat achter de rug was raakten we ook Colin Richardson, die we voor de mix hadden benaderd, kwijt omdat hij het nieuwe Trivium album zou doen. Dat was echter wel ons verdiende loon, want in een eerder stadium hebben we hem in de kou laten staan. Dat kostte helaas wel weer vier maanden. Uiteindelijk hebben we gekozen voor Jens Bogren, die je misschien wel kent van zijn werk met bands als Opeth en Paradise Lost.

Kun je eens je toelichten waar de citaten in Bat The Angels vandaan komen?

Die citaten kwam ik tegen op YouTube. De eerste woorden komen uit een eng spotje wat hier ‘s avonds laat op tv komt. De andere quotes zijn uitspraken van een of andere vreemde priester, die met veel gevoel voor dramatiek een hoop woorden vuil maakt over apocalyptische dingen. Het leek me wel wat om deze voorspellende citaten te gebruiken. Mijn favorite is de laatste zin: “When revival comes, it’ll tear everything apart!"

Fear Factory-gitarist Christian Olde Wolbers heeft de vocalen opgenomen. Waarom hebben jullie hem juist gekozen voor de zang, aangezien hij zelf geen zanger is?

We hadden Christian in eerste instantie helemaal niet in gedachten voor de productie. Eric Rachel zou het album produceren, maar we hadden te veel tijd nodig. We kenden Christian al langer en we hadden ook dezelfde manager. Bovendien vond ik de albums die hij produceerde voor Threat Signal en Mnemic heel goed. Het help ook dat hij met Fear Factory veel ervaring heeft opgedaan met verschillende zangstijlen. We vroegen of hij er trek in had en hij zei dat hij het graag wilde doen. Het mooie was dat we van hem zoveel tijd mochten nemen als we nodig hadden. Dat haalde de druk er af. Hij wilde de zang beter laten klinken dan op al onze eerdere albums en hij was enorm gemotiveerd. Zijn enthousiasme werkte aanstekelijk.

Ik sprak Christian een paar jaar terug en tijdens het interview kwam zijn laptop op de een of andere manier onder de mayonaise te zitten. Heb jij nog een leuke anekdote over jullie tijd met hem?

De mooiste momenten kwamen altijd na een lange dag in de studio. Dan hadden we de hele dag gewerkt en hadden we een paar borrels wel verdiend. Dan keken we de hele nacht oude metalvideo’s op YouTube. Dan was het vier uur in de ochtend en zongen we mee met Seasons In The Abyss van Slayer. Het klikte tussen ons. Het waren leuke tijden.

Walk Alone is mijn favoriete nummer van dit album. Kun je eens iets vertellen over de structuur van dit nummer, de opbouw, de fraaie gitaarstukken en de naar mijn mening geweldige zang.

Ik had twee riffs in mijn hoofd, maar het begon eigenlijk met een jamsessie tijdens de repetitite waaruit de gitaarsolo in het intro vandaan kwam. Dat werkte direct aanstekelijk. Ik heb de riffs die ik in mijn hoofd had toen gekoppeld aan het intro en zo ontstond er iets gaafs. Later schreef ik het stuk voor het refrain en het refrein zelf, en kwam Corey met energieke drumbeats. Het middenstuk begon weer met mijn gitaarpartijen wat de andere jongens aanvulden met een paar gave ritmes. Verder was het een hele natuurlijke gang van zaken en verliep het schrijven van dat nummer heel soepel. Vooral het feit dat je niet weet wat er gaat komen vind ik heel cool. Dat zijn die progressieve elementen waar ik het over had. Het outro is een stukje door Guns N’ Roses geinspireerde rock’n’roll. Al met al een heel cool nummer.

Over Guns N’ Roses gesproken: in 2003 hebben jullie hun Out Ta Get Me opgenomen. Is daar nog iets mee gedaan?

Jazeker. Het is terechtgekomen op een Guns N’ Roses-compilatie getiteld Bring Me To Your Knees, waarop ook bands als Unearth, The Dillinger Escape Plan, Bleeding Through en 18 Visions te horen zijn. Het was een leuke cover om te doen, ook al waren de opnames low-budget. Misschien doen we er later nog wel iets mee.

Op jullie vorige albums hadden jullie nog wel eens ruimte voor een gastmuzikant. Zo waren onder anderen Jeff Loomis en Jason Suecof al eens te horen. Kregen jullie voor Earthsblood nog hulp van buitenaf?

Voor Earthsblood hebben we Micael Romeo van Symphony X gevraagd voor de orkestratie van het intro en het outro. De toetsenist van Symphony X, Mike Pinella, is ook op een paar nummers te horen. Zij hebben ons goed geholpen en veel goed werk verricht. Verder zijn op dit album nog Peter Joseph en Patrick Pintalle van The Absence te horen met een solo in Shallow en voormalig Darkest Hour-gitarist Kris Norris leverde een solo voor het titelnummer. Ik was blij dat zij mee wilden doen, ze zijn betere shredders dan ikzelf.

Er wacht jullie een aantal lange tours. Welke steden of landen kijk je het meest naar uit om te spelen?

Ik kijk erg uit naar de plaatsen waar we nog niet zo vaak zijn geweest, zoals Australië, Japan, Oost-Europa, Scandinavië, Zuid-Amerika en nog een paar andere landen in Azië. De plaatsen waar we normaliter al spelen zijn ook geweldig, maar het is leuk om eens ergens anders te komen.

Is er tot slot nog iets wat de Nederlandse en Belgische fans beslist moeten weten over God Forbid of Earthsblood?

Allereerst bedankt voor dit interview. De Nederlandse en Belgische fans hebben ons altijd heel goed behandeld en daar wil ik ze voor bedanken. Earthsblood ligt nu in de winkel. Kom eens een kijkje nemen bij onze shows met Ill Niño of van de zomer op de festivals. Check ook onze website www.godforbid1.com. We hebben sinds kort een deal met een spijkerbroekfabrikant genaamd D-Lux. Bad ass jeans for metalheads! Kijk hiervoor op www.dluxnyc.com.