Met onze demo 'Under a Shaded Moon' onder de arm, zijn we opzoek gegaan naar platenlabels. Het ging ons om de volgende stap: het debuutalbum. Verschillende maatschappijen in binnen- en buitenland toonden interesse. DVS was n van die genteresseerden. Wat ons bijvoorbeeld aansprak, was de muzikale vrijheid die we hadden. We konden het album maken zoals Silent Edge het voor ogen had.
"Jullie hebben heel veel te danken aan de Metal bash overwinning georganiseerd door magazine Aardschok." Zijn jullie het hier mee eens of lijkt jullie dat wat overdreven?
Het heeft zeker zijn bedrage geleverd. Live hebben we (nog) niet zoveel gespeeld, dus moet je op een andere manier een groot publiek bereiken. De media is daarvoor een prima instrument. We hebben verschillende malen in de Aardschok hebt gestaan (als deelnemer aan de voorronden van de Metal Bash, deelnemer aan de ronde daarna en als finalist). Mensen lezen erover en worden nieuwsgierig. En als je ook nog winnaar bent geworden, word je zeker in de gaten gehouden.
De band speelt melodieuze en catchy progressieve metal. Welke groepen zijn nog van invloed buiten Dream theater en Symphony X op de groepssound?
Marco Kleinnibbelink (drums) heeft al een lang muzikaal verleden achter zich. Hij heeft onder andere gespeeld bij de trash metalband Deadhead en de 70's band Purple Haze. Willem Verwoert (zang) is vroeger veel in het popmuziekcircuit bezig geweest. Minggus Gaspersz (keys) heeft veel met melodieuze hardrock gedaan. Zelf heb ik jarenlang klassiek gitaar gespeeld. Daar heb ik veel aan gehad, ik speel trouwens nog steeds graag klassieke muziek. Op een gegeven moment ben ik elektrisch gitaar gaan spelen en raakte al snel genspireerd door het technische, vooral het neoklassieke, gebeuren. En je muzikale achtergrond komt, al dan niet bewust, toch steeds weer bovendrijven. De diversiteit blijkt wel uit de composities van ons debuutalbum 'the Eyes of the Shadow.'
Zijn er al recensies van het album uit het buitenland binnen?
Jazeker. Ze zijn bij ons op de website gezet. Neem eens een kijkje.
Kunnen we binnenkort jullie ergens live aan het werk zien?
Houd onze site in de gaten: www.silentedge.com, daar worden de gigs opgezet.
(Hele moeilijke vragen) maar som eens spontaan het eerste wat je binnenschiet bij de volgende woorden:
Beste progalbum uit de 70's?
Geen idee. Daarvoor ken ik te weinig uit die periode.
Dream theater of Symphony X? En waarom?
Symphony X. De composities van Symphony X vind ik een stuk sterker. Veel betere afstemming van de instrumenten onderling. Er wordt tijdens het componeren duidelijk rekening gehouden met wat er nou precies verteld gaat worden. Het komt niet over als opgesomde ideen die tijdens een jam zijn ontstaan. Verder is het behoorlijk benvloed door klassieke muziek. En dat spreekt mij, gezien mijn verleden, toch heel erg aan. Daar komt bij dat Russel Allen een geweldige stem heeft met ontzettend veel soul. Voor mij een duidelijk zaak, maar het is natuurlijk een persoonlijke mening.
Beste progalbum uit de 80's?
When dream and day unite, DT.
Een goede live reputatie of een echt studioband zijn?
Beide natuurlijk!
In mijn recensie merk ik de invloed van een 80's band als Europe op. Zijn jullie het hier mee eens of ben ik de enige die dit merkt?
Dat die invloeden er zijn, kan zeker kloppen. Zeker voor mij was dat de periode dat ik mijzelf echt in rock en metal ging verdiepen. Voor de echte scheurijzers was het een waanzinnige tijd. Van Halen was hot. Ook kwam toen het neoklassieke Yngwietijdperk naar voren. Daaruit volgde gitaristen als Reb Beach, Vinnie Moore, Paul Gilbert, noem ze maar op. Veel spetterend gitaarwerk verpakt in melodieuze hardrock. Ik luister ook nu nog graag naar muziek uit die periode. Ook onze voorliefde voor gestapelde vocalen komt zeker van bands als Queen, Harem Scarem en Mr. Big. De jaren 80? Een prachtige tijd was dat.
Nog iets aan onze lezers te vermelden?
Touch the Silence at www.silentedge.com. Daar is een MP3 van het nummer 'Through different Eyes' downloaden. Check it out!
