Dank je wel voor je compliment. Er is geen specifiek inspiratieonderwerp, maar als je toch zou zoeken, kom je uit bij 'het dagelijkse leven'. Leven is vreemder dan de vreemdste fantasie. Muzikaal hebben we niet veel veranderd, maar je kunt wel horen dat de chemie in de band de laatste jaren is gegroeid met hoorbaar resultaat. Het fantastische gevoel in het repeteerkot en de speciale groove die we creëerden in de studio waren de motor van het nieuwe album. We proberen altijd de rondhangende energie in onze muziek te stoppen.

Jullie namen het album wederom op in de New Sin Studios. Wat voor een studio is dat?

We hebben vooral heel hard gewerkt. We zijn de studio binnen gegaan met veel ideeën en we waren niet op zoek naar iets nieuws. Het is het vierde album dat we daar opnemen en we kennen de sound engineer en hij weet exact wat we willen. De studio is zeer klein en ver weg van elke verleiding dan ook. In de studio tref je oude analoge apparatuur naast nieuwe technologie aan. We hebben heel veel gespendeerd aan de arrangementen en geluidskwaliteit. Het geluid is een van de trekpleisters van deze band. We hebben alle tracks zeer veel beluisterd om de kleinste oneffenheid weg te werken.

Waar is de foto gemaakt die prijkt op het hoesje?

Nadat het album gemixt was, hadden we geen enkele idee voor een cd-hoesje. We wisten wel dat de 'ziel' van het album We Die As We Dream en I Wait waren omdat deze het meest representatief zijn. We vertelden tegen de fotograaf dat we dachten aan een rivier, een kruis, een bank en een vreemde achtergrond. Hij liet ons verschillende foto's zien, maar deze sloot het beste aan met ons idee. De rivier heet de Brembo en ligt dicht bij Bergamo, dat is de stad waar wij wonen. Afkomst is belangrijk, dat weten we van Noorse bands die dat tonen op een covers, dus wij wilden dat ook doen.

Waarom is de albumtitel As We Die Alone geworden?

Omdat deze het best past bij het artwork. Deze titel is samengesteld uit de twee songs die ik daarnet vernoemde. Het past perfect bij het hoesje. De eenzaamheid van het sterven wordt gesymboliseerd door het kruis. Het rode representeert het bloed van mijn vijanden. Ik denk dat iedereen bang is om alleen te sterven. Je kunt rijk of arm zijn, snel of traag, cool zijn of een nerd zijn,… maar op het echte einde zijn we allen alleen.

Gezellig. Bijna even gezellig als Rasputin. Waarom hebben jullie met The Mad Monk een song over hem geschreven?

Ik hou van geschiedenis! Ik was over Rusland aan het lezen en deze man fascineerde me. Ik las dus nog wat meer en toen dacht ik bij mezelf dat deze persoon wel een song verdient. Zijn leven was extra-ordinair, hij was mystiek, een volksleider, maar ook een groot minnaar. Rasputin was dus eigenlijk de eerste rockster! Ook over zijn dood gaan vele geweldige verhalen. Ik denk dat Rasputin de Vader van Doom is! Het was zo moeilijk om zijn verhaal in één song te gieten. Ik zou enkel over zijn dood al een trilogie kunnen schrijven!

Het album eindigt met jullie versie van de Jimi Hendrix klassiekers Voodoo Child. Is hij ook een Vader van Doom?

Jimi is overal. Je kunt altijd zijn magie horen. Wha! Ik ben aan het overdrijven. Maar wij zijn wel nogal geïnspireerd door de 60's en 70's. Ik weet niet of Hendrix van invloed is geweest op de klassieke doom, maar wij spelen doom en vinden hem fantastisch. Er zijn veel metalbands die dwepen met Pink Floyd, maar hun muziek heeft er niets mee gemeen. Inspiratie is dus een puzzel in je muzikaal verhaal dat elke muzikant voor hem zelf moet oplossen. Onbewust kan je altijd geïnspireerd worden door de echte muziek die diep in je hart is geworteld.

Ook in het verleden namen jullie al covers op. Welke songs zou je nog eens willen coveren.

Wij hebben geen toekomstplannen, dus ik kan niet zeggen wat we nog gaan coveren. We voelen ons wel thuis in de 70's muziek, dus misschien dat we Cream, Blue Cheer of zelfs iets van The Beatles gaan coveren. Als ik één song zou moeten kiezen zou ik gaan voor Pink Floyd's Comfortably Dumb. Geweldige sfeer, traag tempo en mooie teksten. Misschien zouden we het refrein dan wel veranderen want dan is volgens mijn opinie te vrolijk voor deze songs. Als we wat meer zouden willen experimenteren zou ik gaan voor een song van Muddy “Mississippi” Waters. Yeah! De bluesman. Misschien Manish Boy of Everyhting's Gonna Be Alright. Waarom blues? Omdat dit de eerste versie van doom was: trage ritmes, een geweldige groove, droevige teksten. Nouja misschien passen de teksten door de te grote hoeveelheid liefde wel beter bij gothic metal. Hahaha.

Hoe kijk je vandaag terug op het Thunderstorm debuut Sad Symphony?

Je eerste cd is als je eerste kind. Je hebt veel verwachtingen en alles is nieuw. Maar vraag me niet wat ik zou willen veranderen. Een album is als een boek dat begint en eindigt. Je kunt misschien hopen op een beter eind, maar je kunt het toch niet meer veranderen.

Dan zal ik maar niet vragen wat je vindt van Witchhunter Tales en Faithless Soul?

Witchhunter Tales is het meest epische Thunderstorm album en Faithless Soul is de optelsom van de twee voorgaande albums. Misschien konden we wel beter op deze cd, maar dat is de prijs die je in je ontwikkeling moet betalen. Iedereen kan fouten maken, maar het draait erom dat je leert van je fouten. Maar iedereen moet er zijn eigen mening maar over hebben, wij volgen gewoon onze weg.

Ik vroeg me af of jullie niet 'dieper' zouden klinken met een tweede gitarist.

We hebben een tweede gitarist in het verleden gaat, maar toen die de band verliet, hadden we genoeg zelfvertrouwen als trio. Ik ben het er mee eens dat op het podium een tweede gitarist ons een rijker geluid kan geven, maar we hebben een geweldige harmonie en groove in de band die we zeker niet willen verliezen. Ik kan echter niets zeggen over de toekomst. Wat het zal zijn, zal het zijn. Een band is zoals een meisje. Soms wil je een bruinharige dan een blonde, soms eentje met grote tieten en dan een smallere. Nu vinden we het leuk als een trio, maar misschien klinken we in de toekomst als een orkest! Hahaha.

Wat is voor jou de essentie van een goede pot doom?

Ik denk dat de essentie van goede doom hetzelfde is van andere goede muziek. Muziek dat uit het hart komt, is altijd goed omdat het 'echte' muziek is. Misschien zeg je 'ik vind het fantastisch', maar als je het niet goed vind, zal het altijd stront voor je blijven. Aangezien assholes en stront partners zijn, is de reden waarom assholes strontmuziek goed vinden, zeer verklaarbaar.

Ken je nog andere Italiaanse doombands die geen stront maken?

Ik denk dat er veel underground bands goede muziek gaan produceren. Ik noem Trinakrius, Doomraiser, All Souls Day en Midryasi.

Laatste vraag. Wat vind jij van de reünie van Black Sabbath met Dio, het laatste Solitude Aeternus album Alone en wat verwacht je van de nieuwe Trouble?

De nieuwe Black Sabbath, of beter gezegd Heaven And Hell, staat alvast gegarandeerd voor goede muziek. Iommi, Butler, Appice en Dio. Wat moet je meer zeggen? De nieuwe Solitude Aeternus is een nieuwe mijnpaal met een van de mooiste hoesjes die ik ooit heb gezien. En ik wacht al op het nieuwe Trouble album sinds The Skull. Ik heb het nog niet gehoord, maar ik weet nu al dat het een doomklassieker gaat zijn.