Ja, maar dat is net als met alle andere dingen in het leven. Soms gaat het goed, soms gaat het minder goed. Muziek is mijn kameraad, mijn vriend. Het houdt je op de been, en soms ken je goede tijden, soms ken je slechte tijden. Maar muziek geeft mij vele verschillende ervaringen, die me inspiratie geven om steeds nieuwe muziek te blijven maken. En alles maakt me niet uit, zolang ik maar muziek kan maken.

Ben je niet bang dat je dan gaat recycleren?

Nee nee, helemaal niet. Maar ik zorg er wel voor dat ik zo min mogelijk naar andere muziek luister, zodat ik niet onbewust of misschien ook bewust wat kopieer van iemand anders. Ik denk dat ik hierdoor voor mezelf er ook veel meer plezier aan kan beleven, om muziek te maken.

Dat lijkt me erg moeilijk, als je zoals jij echt middenin de muziekbusiness zit.

Ik vind het wel meevallen. Sinds ik een jaar of 17 was doe ik veel dingen als instinctief. Pas later begreep ik waarom ik ze deed. Zo ook met dat ik niet echt andere muziek luister. Nu doe ik dat een stuk bewuster dan toen.

Je zegt al dat je niets liever doet dan muziek maken. Bedoel je steeds nieuwe muziek schrijven, of bedoel je dat het je niet uit maakt zolang je muziek kan spelen.

Beide.

Beleef je dan nog even veel plezier aan het spelen van een oud nummer, wat je al duizenden keren gespeeld hebt, als aan het schrijven van een nieuw nummer?

Ik vind het nog altijd leuk om die oude nummers te spelen, want ik speel ze altijd anders. Zelfs een simpel nummer als Doctor, Doctor klinkt elke keer anders. Altijd probeer ik wat nieuws er in te doen. Dat weten mijn fans, en daarom blijven ze terugkomen naar de liveshows. Ze weten ook dat ik altijd iets verander aan de nummers, waardoor het voor mij en voor hen interessant blijft. De basis blijft natuurlijk hetzelfde, maar het zijn de subtiele veranderingen waardoor het fris blijft.

Nu we het toch over dat nummer hebben... Ik zag een setlist van je tour, en Doctor, Doctor en Rock Bottom staan nog altijd in de toegift. Voel je je verplicht om die als toegift te spelen?

Ik weet het niet. Om een of andere reden is dat zo gekomen bij concerten. Men wil niet dat je het podium verlaat zonder Doctor, Doctor te spelen.

Ja, maar ik bedoel, waarom besluit je om af te sluiten met twee relatief simpele nummers, als je met MSG ook genoeg goed spul geschreven hebt?

Nou zo simpel zijn ze niet hoor. Heb je ze wel eens proberen te spelen?

Nee, ik speel geen gitaar.

Hehe ok. Zoals ik al zei, ik verander de nummers elke keer, en daardoor zijn Doctor, Doctor en Rock Bottom helemaal niet zo simpel om te spelen. Maar die nummers vindt iedereen goed, en zorgen voor een mooi einde van een concert. Dan gaat iedereen blij naar huis.

Verander je ook nog wat songs in de setlist, op de tour?

Nee, eigenlijk niet. Dat wil ik niet. Ik snap dat sommige bands dat wel doen, om het voor zichzelf ook leuker te houden, maar wij doen dat niet. Het is bij ons al complex genoeg om het in 1x goed te doen, dus als we dan nog steeds van nummers gaan wisselen is het nog lastiger om te spelen. Maar zoals ik zei, ik verander de nummers steeds, waardoor het voor ons ook leuker blijft. En voor het publiek, ook al zien ze ons twee avonden achter elkaar. Als ik elke avond echt precies hetzelfde zou spelen zou ik al lang terug gek geworden zijn. Maar ik weet ook nooit wat er gaat komen, en daardoor vind ik het ook leuk om te spelen.

Laten we het eens over het nieuwe album hebben. Je hebt hiervoor alle voormalige MSG zangers weten te strikken, en allemaal zingen ze een nummertje mee. Was het lastig om ze hiervoor over te halen?

Er waren wel wat problemen, waardoor ik ook niet zeker wist of het allemaal goed zou komen. Drie van de zangers hadden hun nummer al opgenomen, maar toen leek het er op dat Gary en Leif hetzelfde nummer wilden opnemen. Er was wat miscommunicatie. Soms hoorden we maanden niets van ze, waardoor we niet wisten of ze nou zouden meedoen of niet. Gelukkig kwam het nog wel allemaal goed. Maar ze wilden allemaal wel graag meedoen. Maar Gary kon bijvoorbeeld niet direct een studio vinden om in op te nemen. Dat soort problemen hadden we dan weer wel. We moesten elk geval afzonderlijk bekijken, hoe we het gingen aanpakken.

In de biografie staat dat het album een conceptalbum is. Waar gaat het over?

Dat was de bedoeling, maar er zit niet echt een verhaal in. De muziek is het verhaal, en op dat gebied is het een conceptalbum. Het gaat van de ene plaats naar de andere, maar het stopt niet. Een avontuur zonder woorden. In dit geval zijn de woorden dus niet zo belangrijk. Misschien meoten we maar een nieuw woord bedenken, in plaats van een "conceptalbum".

Je zou het album toch eigenlijk met UFO opnemen?

Dat klopt, maar dat ging niet door.

Waarom niet?

Tsja, Phil [Mogg, zanger] kwam niet opdagen. Pete [Way, bassist] was bij mij in de studio voor de opnames, maar Phil kwam dus niet. Ik weet nog altijd niet waarom hij niet kwam. Dat was dus een paar jaar terug. Daarna heb ik besloten om het als MSG album op te nemen. Ik kreeg in die tijd een demo van een zanger, en toen wist ik dat ik met hem een cd wilde opnemen. Dat is dus gebeurd, en ook daarom is het een MSG album en geen UFO album geworden.

Op mijn promo-cd lijkt het alsof sommige nummers ineens stoppen. Hoort dat zo?

Hahaha ja, dat hoort zo. Ik vind het wel leuk. Voor mij zijn het geen aparte nummers, maar is het gewoon 1 groot nummer. Wat hier en daar abrupt eindigt om op een andere manier door te gaan. Als je het vaker hoort snap je waarom het zo in elkaar zit. Soms vragen mensen me waarom ik geen solo speel in bepaalde nummers. Ik zie het niet als een nummer, maar een onderdeel van het album. Dat er in dat stuk dan net geen solo voorkomt, tsja. Die komt iets later, in een ander nummer. Er zit heel veel in verborgen, waarbij het langer duurt voordat je het album door hebt. Toen we besloten om dit album te maken voor het 25 jarig jubileum van MSG heb ik alles nog eens goed bekeken, en wilde ik er iets speciaals van maken.

Hoe vaak luister jij nog naar het album?

Nog erg vaak. Het is bijna beangstigend hoevaak ik het album gehoord heb. En nog altijd ontdek ik zelf ook nieuwe dingen. Het is echt een van m'n favoriete albums geworden. En dat zeg ik niet omdat iedereen dat altijd zegt over z'n nieuwste cd. In dit album heb ik echt zo veel meer gegeven dan voorheen, dat ik er erg trots op ben. En zoals ik zei, ik ontdek ook nog steeds nieuwe dingen, waardoor ik het album blijf draaien.