In 2000 werd de band opgericht en in 2001 kwam het debuut Powerdrive uit. Na veel tour-activiteiten in 2002 kwam de band met Battle-tested in 2003. Door het promoten van die cd, stond Gun Barrel op het podium met onder andere Molly Hatchet, Subway to Sally, Rose Tattoo, Skew Siskin en Tom Angelripper. Het jaar daarop verscheen de band voor het eerst in landen als Itali, Turkije, Luxemburg en Noorwegen en ook nog eens op Wacken Open Air.
In januari 2005 begonnen we te werken aan Bombard Your Soul, zonder zanger overigens. We namen alles op behalve de zanglijnen en zochten daarna naar een nieuwe zanger. In mei gingen de nieuwe zanger Xaver en Rolf de gitarist de studio in om het werk af te maken.
Hoe kwamen jullie op de naam Gun Barrel? En waar komt dat leger-imago vandaan?
De naam was het idee van Rolf. Hij kwam erbij omdat onze muziek "straight as a gun barrel" is. Het ging iets in de trant van: "Hey, wat dachten jullie van de naam Gun Barrel?" En het antwoord: "Ok, klinkt goed genoeg."
Het ontstaan van dat leger-imago ging ook op zo'n manier. Het was niet tot in den treure uitgedokterd. Gewoon een paar vragen als "zullen we het zus of zo doen?". En dan: "Prima, volgende onderwerp!" Geen lange discussies bij ons dus. Waarom we onszelf dat leger-imago hebben aangemeten, is omdat wij nu eenmaal ruig en keihard zijn!
Hoe werden eigenlijk de eerste twee albums Powerdrive en Battle-tested ontvangen?
Met die twee cd's verliep het precies zoals werd verwacht. Battle-tested verkocht wel iets meer dan Powerdrive. Allebeide kregen ze gelukkig goede recensies, dus dat is wel ok voor ons.
Op de nieuwe spelen twee nieuwe leden, waarvan ik natuurlijk wil weten hoe dat allemaal tot stand is gekomen. Laten we beginnen bij de wisseling van de wacht bij de basgitaristen.
De vorige basgitarist Holger heeft zijn droom waargemaakt en is gaan wonen in Australi. Niet zo lang voordat dat gebeurde kwam ik Rolf tegen in een bar in Cologne en vertelde mij daarover. Ik kende hem al langer dan vandaag en dus vroeg hij of ik de plaats van Holger wilde overnemen. We hadden n repetitie en het werd duidelijk dat ik de nieuwe basgitarist zou worden. En nu is er geen weg meer terug!
Dan ben ik nu toch wel erg benieuwd waarom de vorige zanger Guido Feldhausen niet meer in de band zit.
Ik wil er geen lang verhaal van maken. Het was zo'n beslissing die gemaakt moest worden. Er zijn soms van die momenten dat je tegen iemand moet zeggen: "Laten we het erover eens zijn dat we verschillen." (Sorry, deze snap ik zelf ook niet. ren) Dat was de situatie in december 2004.
Jullie hebben in ieder geval een goede opvolger gevonden in de persoon Xaver Drexler. Zijn stem klinkt wel precies als zijn voorganger, maar dat is zeker geen ramp.
Xaver was iemand die we ook al een poos kenden. We hebben hem wel wat laat gevraagd. Dat komt omdat hij toen nog werkte met een ander stel muzikanten die we ook al jaren kennen en respecteren. Uiteindelijk vroegen wij hem toch en het ging net zoals met mij. Want na n keer repeteren wisten we dat hij de juiste man was. We zijn verder niet expres op zoek gegaan naar iemand met een stem als Guido, maar gewoon naar iemand die bij de band past.
Ik vergelijk jullie muziek altijd met deze drie bands: Motrhead, Saxon en AC/DC. Commentaar graag.
Dat zijn een paar van onze muziekhelden! Dus het is geen probleem als wij daar vergeleken mee worden. Sterker nog, ik zie het als een eer om vergeleken te worden met onze helden.
En in mijn reviews zeg ik altijd dat jullie in de teksten de rock 'n roll-levensstijl bejubelen.
Je slaat de spijker op zijn kop! Wij vieren de rock 'n roll-levensstijl en we zijn er gek op! En we nodigen iedereen uit op dat feestje. Luister naar onze albums, kom naar de show, laat je zorgen achter en feest lekker met ons mee.
Jullie gaan zelfs zover om van verscheidene rock- en metalklassiekers complete zinnen in jullie nummers te stoppen, met het nummer Party In The Hall Of Fame als perfecte voorbeeld.
Op dat nummer gebruikten we de zinnen van onze helden omdat het goed hand in hand gaat met het idee dat we graag met die lui in de "Hall of Fame" een feestje willen bouwen. De luisteraars komen er zo achter wie we graag op dat feest willen zien.
Het nummer Down & Dirty gaat over twee geliefden waarvan ik vernomen heb dat ze onlangs zijn overleden. Kun je daar wat meer over vertellen? En is het dan niet moeilijk om dat nummer live te spelen?
Die twee ontmoetten elkaar elke vrijdagavond in een club genaamd "House Of Dreams". En met de enige reden om vanaf daar de avond heftig te beginnen, als je begrijpt wat ik bedoel, hehe. Nadat we dat nummer hadden opgenomen, stierven ze twee weken later. Dat was dus een erg vreemde afloop. Het is niet zo moeilijk om het live te spelen. Telkens als we het spelen, leeft het liefdeskoppel voort in dat nummer.
De nummers Lonely Rider (van de vorige cd) en On The Road Again vertellen over het leven van een zwervende motorrijder. In hoeverre gaat dat leven op voor jullie?
Die nummers gaan toevallig niet over dezelfde figuur. Maar voor onszelf geld dat we het grootste deel van het jaar zeker wel op pad gaan. Spelen in een band als Gun Barrel betekent dat je er veel op uit moet om je fans te ontmoeten. We vinden het leuk om op het podium te staan en tegelijkertijd kom je ook nog eens ergens. Dus wij zijn altijd wel "on the road again".
Bombard Your Soul heeft een erg orkestraal getinte intro, terwijl op de rest van het album geen spoor daarvan meer te vinden is.
Wij proberen het geluid van onze cd's zoveel mogelijk te benaderen met ons live-geluid. Dat is de reden dat we verder op de cd geen orkestrale elementen hebben gebruikt. Maar we houden wel van dramatische intro's, dus hebben we dat wel gedaan.
Muzikaal houden jullie de 'hardrock'-traditie in leven. Daarom mag ik aannemen dat het komende concert in het Hardrockcaf te Keulen een hoogtepunt is in jullie carrire.
We zijn er erg torts op dat we daar mogen optreden. De drie dingen waar we van houden worden n die avond: onze thuisstad, fans en het Hardrockcaf!!! Daar gaan we van genieten, dat beloof ik!
En de laatste woorden zijn:
We spelen niet zo vaak in Nederland dan we willen. Daar hopen we in de toekomst verandering in te brengen. Dus kijk maar uit, want voor het weet staan we ergens in jullie land "to kick your ass!"