Mortemia lag een tijdje stil, maar tijdens de pandemie heb je het project weer opgepakt.
Het is een heel interessant en leuk project om mee bezig te zijn. Ik beleef er de laatste tijd heel veel plezier aan. Met zowel Sirenia als Mortemia ben ik de afgelopen drie jaar zeer actief geweest. Tijdens de pandemie konden we helaas niet touren en toen vroeg ik me af wat ik in hemelsnaam met al die vrije tijd moest doen. Ik ben toen vooral veel gaan schrijven. Een van de eerste gedachten die in me opkwam, was Mortemia nieuw leven inblazen.
Wat dat betreft is de pandemie toch ergens goed voor geweest.
Ja, ik heb gelukkig het negatieve in iets positiefs kunnen omzetten. Het was een heel inspirerende tijd, zeker in het begin. Niemand had verwacht dat we ooit met iets als een lockdown te maken zouden krijgen en met maskers al hamsterend door een supermarkt zouden lopen. Het deed enigszins denken aan taferelen met de pest in de middeleeuwen. Die grimmige sfeer inspireerde mij en dat resulteerde in nieuwe muziek.
Hoe ga jij vervolgens te werk? Je hebt instrumentale ideeën en krijg je dan al snel een beeld welke zangeres daarbij past?
Zeker, als de instrumentale ideeën in een structuur zijn gegoten en ik de zangmelodieën begin te neuriën, heb ik al snel een idee welke zangeres bij een bepaalde compositie past. Het grote voordeel is dat ik veel zangeressen al ken van bijvoorbeeld het touren of ik heb ze ontmoet tijdens concerten of festivals. De anderen probeer ik te bereiken via hun management of via social media.
Het is de afgelopen jaren een heel succesvol project.
Ik ben begonnen met Mortemia, maar nadat ik voor het debuutalbum in 2010 wat promotie had gedaan, is er niets meer gebeurd. Het project was nagenoeg dood. Mortemia had enkele jaren geleden nog maar negenhonderd maandelijkse luisteraars op Spotify. Inmiddels zit ik op zo’n honderddertigduizend. Dat is natuurlijk fantastisch.
Ook op YouTube zijn er veel views en positieve reacties. Van elk nummer komt er ook een clip uit.
Ik heb Mortemia ook gebruikt om te onderzoeken hoeveel je kunt bereiken zonder label. Ik had nooit verwacht dat ik er op die manier in zo’n korte tijd zo veel luisteraars bij zou krijgen. Ik ben zeer positief verrast. Het heeft me veel vrienden, contacten en energie opgeleverd. Ik ben erg blij met hoe het gaat en kijk dan ook al uit naar het volgende nummer dat ik ga uitbrengen.
Hoe verloopt de kruisbestuiving met Sirenia?
Daar was ik ook wel benieuwd naar, dus ik heb een paar Sirenia-songs aan het Spotify-profiel van Mortemia toegevoegd en vice versa, zodat fans van de ene band makkelijk in contact konden komen met de andere.
De continuïteit van Mortemia is dus verzekerd, ook al heb je het nu drukker met Sirenia omdat er net een nieuw album is.
Zeker. Ik heb al veel nieuwe nummers geschreven. Toevallig is de zangeres van een van de nieuwe tracks vandaag een videoclip aan het opnemen. Ik heb tot nu toe drie singles uitgebracht van het toekomstige album The Covid Aftermath Sessions, de opvolger van The Pandemic Pandemonium Sessions (2022) en er zullen er binnenkort meer volgen.
Als ik een gok mag doen: Diana Leah van Delain.
Nee, zij is het niet, al zou ik graag met haar samenwerken. Ze maakt een heel goede indruk op het nieuwe album van Delain.
Het is altijd een studioproject geweest en het is bijna niet te doen om een datum te vinden waarop alle gastzangeressen beschikbaar zijn voor een optreden, maar zie je het toch gebeuren dat Mortemia live gaat spelen?
Het is opgezet en bedoeld als studioproject, maar als de populariteit zo snel blijft stijgen als de laatste paar jaren, zal ik zeker overwegen om live te gaan spelen. Het gaat uiteraard niet lukken om alle gastzangeressen op een bepaalde avond bij elkaar te krijgen, maar er zijn oplossingen denkbaar, bijvoorbeeld door met een paar een liveshow te spelen. Dat zou mooi zijn, maar vooralsnog blijft het een studioproject.
We hadden het net al even over Sirenia. Het nieuwe album wijkt flink af van de laatste twee.
Het is altijd mijn doel geweest om als songwriter met nieuwe ideeën te komen. Dit keer was mijn visie om een heel melodieus album te maken waarbij de zanglijnen een belangrijke positie innemen. Dat idee had ik al in een vroeg stadium. Melodie heeft altijd wel een belangrijke rol gespeeld in mijn composities, maar met name de zanglijnen hebben dit keer extra aandacht gehad.
Wat me opvalt is dat er veel elektronische elementen in de nummers te vinden zijn.
Dat is het vernieuwende dat ik graag toepas. Je hoort het vooral terug in de synthesizers en keyboards. Dit keer heb ik gekozen voor elementen uit eind jaren zeventig, jaren tachtig en begin jaren negentig. Als ik muziek uit die tijd hoor, voel ik me al heel snel nostalgisch. Het waren mijn jonge jaren. De muziek uit die tijd heeft daarom iets magisch voor me. Door de elementen uit die tijd terug te laten komen in de nieuwe muziek van Sirenia, krijgen die nieuwe nummers ook iets nostalgisch. In ieder geval voor mij, misschien ook voor andere luisteraars, vooral degenen van mijn leeftijd, maar hopelijk ook jongere muziekliefhebbers.
Ik hoor de tijden van Pet Shop Boys en ABBA bijvoorbeeld wel terug, laatstgenoemde in The Setting Darkness.
Ja, daar zit wel een ABBA-vibe in. Ik ben een groot ABBA-fan en ik denk dat iedereen die een nummer van die legendarische band hoort, het wel gaaf zal vinden.
De nummers zijn vooral toegankelijk en catchy, maar toch zijn er ook wel verrassingen, zoals de bruggen in A Thousand Scars en Fading To The Deepest Black.
Toch is het wel typisch voor Sirenia om in het midden van een nummer een compleet andere sfeer in te duiken voordat je weer terugkeert naar het initiële gevoel. Ik vind dat verrassingseffect wel cool. Je kunt het op elk album vinden.
Dit keer valt het meer op omdat de nummers toegankelijker zijn, zeker dan die op voorganger. Wat me verder opvalt, is dat de mix evenwichtiger is dan die op het vorige album.
We hebben dit keer samengewerkt met HK in Parijs. Voor het eerst in mijn carrière maakte ik gebruik van een technologisch hoogstandje. Ik zat in Noorwegen in mijn eigen studio en HK zat in Parijs. We hadden contact via een videolink. Hij streamde de audio naar mij toe. Dat was een heel interessante en coole ervaring. Het is indrukwekkend wat er allemaal mogelijk is op technisch vlak en ik hoefde daardoor niet naar Parijs te vliegen. Toch heb ik nog altijd de voorkeur om elkaar live in de studio te treffen. Het was dit keer helaas niet mogelijk vanwege complicaties en daarom hebben we voor deze oplossing gekozen en dat heeft goed uitgepakt.
Het nummer dat de meeste impact op me heeft, is Oceans Away, dat een hoge emotionele factor bevat.
Het is een soort ballad. Ik herinner me dat ik al tijdens het componeren van het instrumentale deel een heel goed gevoel kreeg. En ik herinner me ook nog goed dat de haren op mijn armen recht overeind gingen staan. Het nummer heeft iets magisch dankzij Emmanuelle.
Veel nummers zouden singles kunnen zijn. Wiens keuze was het om een cover als eerste single te presenteren?
Het was mijn keuze. Voor elk album maak ik wel een bonustrack. Een bonustrack is geschikt om iets speciaals mee te doen. Met betrekking tot covers hou ik ervan om een heel ander genre te kiezen en dan het nummer te arrangeren zodat het meer een typisch Sirenia-nummer wordt. De originele versie heeft een donkere en melancholische vibe. De basis is dus geschikt om te bewerken en in Sirenia-vorm te gieten. Achteraf gezien had dit nummer beter de derde single kunnen zijn.
Het energieniveau van het album als geheel ligt hoger dan dat van veel andere Sirenia-albums.
Dat is ook iets wat ik wilde bereiken: nummers maken die ook live goed werken. Ik kijk dan ook uit naar het moment dat we de nieuwe nummers live ten gehore gaan brengen.
Toch is er een groot contrast, want tussen de teksten zitten de meest donkere verhalen die je ooit hebt neergepend, zoals dat van A Thousand Scars.
Dat klopt. Met name de brug is heel donker. Ik hou vooral van het refrein in dat nummer. Ik schrijf wel vaker donkere teksten en de teksten op het nieuwe album zijn voor een deel geschreven tijdens de pandemie.
Timeless Desolation zal ook tijdens die periode geschreven zijn.
Inderdaad. Het is een van de eerste nummers die ik schreef en dat was tijdens de pandemie.
Zijn alle nummers nieuw of is Delirium een tijdje op de plank blijven liggen?
Alle nummers zijn nieuw. Delirium heeft wel een meer old school-Sirenia-vibe dankzij de extreme en operavocalen. Het is een van de weinige nummers die je echt mee terugneemt naar het verleden van Sirenia.
Je breekt in bepaalde opzichten ook met het verleden, want dit keer heb je niet tot nauwelijks gebruikgemaakt van koorpartijen.
Tijdens het maken van het vorige album konden we helaas niet gebruik maken van de diensten van een echt koor vanwege de reisrestricties. Terje Refsnes, met wie we eerder hebben samengewerkt in Sound Suite Studios in Marseille, is inmiddels gepensioneerd, dus daar konden we dit keer niet terecht. Toch wilde ik de operazang, die je vaak bij Sirenia hoort in koorverband, op het album hebben en daarom hoor je nu operazang als leadvocalen. Er zijn altijd manieren om de operavocalen in koorverband weer terug te brengen in de Sirenia-composities op een toekomstig album.
Mede door het weglaten van die koorzang zijn de composities heel open en bevatten ze veel ademruimte.
Daar hebben we ook veel aandacht aan besteed in de productie en arrangementen. We wilden een dynamische en heldere sound neerzetten.
Wanneer gaan jullie weer touren?
We hebben eerst vier of vijf festivalshows in de zomer. Vanaf 1 september beginnen we met touren door Europa en we blijven zo’n drie en een halve week optreden en reizen.
Met z’n vieren of met een bassist erbij?
Helaas zonder bassist. De kosten zijn enorm gestegen. Het is te duur om een sessielid mee te nemen.
Komen jullie ook naar Nederland in september?
De lijst is nog niet compleet, maar ik denk dat we minimaal twee optredens in Nederland hebben. Ik hoop de Nederlandse fans daar te zien.