Voor het eerst heb je de mix op het album zelf gedaan. Hoe was die ervaring?
Bevredigend. Nu ik er afstand van heb genomen, kan ik makkelijker de goede kanten ervan herkennen. Het mixen is wel een slopend proces geweest. Het maken van een album is al niet makkelijk en datzelfde geldt voor het mixen. Er komt een hoop vakmanschap bij kijken. We bouwen met de uiterste zorg de composities laag voor laag op. We hebben jaren met Randall Dunn gewerkt en dit is voor het eerst dat we de mix zelf hebben gedaan en dat resulteert onder meer in een ander geluid. Doordat ik alles zelf heb gedaan, is het ook de meest pure plaat tot nu toe.
Het drumgeluid is bijvoorbeeld prominent aanwezig. Wat zijn de redenen daarvoor?
Vele. Een ervan is dat we graag een deathmetalinvloed op deze plaat wilden hebben, het geluid van de Morrisound Studios in Florida. Randall is vooral benvloed door de wall of sound van Phil Spector. Ik hou van die sound en ik denk dat we op toekomstige albums ook zeker terugkomen bij die benadering. We wilden echter dit keer dat de composities scherp en precies zouden klinken.
Zodat alle elementen goed hoorbaar zijn.
Precies. Recentelijk ben ik bezig geweest met videos bewerken en daarbij ging ik hetzelfde te werk. Met het softwaregereedschap ben ik aan de slag gegaan om de losse elementen in het rauwe eindproduct uit te pakken. Het werkt eigenlijk als een accordeon, waarbij je alles uitspreidt en gaat analyseren. Zo zijn er ook muzikaal verschillende entiteiten, die we alle tot hun recht willen laten komen.
Het kostte me wel meerdere luisterbeurten om aan die nieuwe benadering te wennen. Ben je niet bang dat mensen te snel oordelen?
Ik denk dat binnen de metal mensen dat geduld wel helpen. Ze beluisteren de nummers bijvoorbeeld op lp. In plaats van een enkele track op Spotify luisteren ze naar het hele album. Metalheads zijn veelal bereid moeite te doen om ergens dieper in te duiken en goed naar de muziek te luisteren. Ze willen geen suiker-boost, maar een zevengangendiner. Ze willen de muziek begrijpen en voelen.
Wat er ook nog veranderd is, is dat jij en jouw broer eerder altijd de nummers en teksten schreven en dat nu gitarist Kody Keyworth erbij betrokken is.
We brengen alle drie ideen in, dus nu ook Kody. Als we voldoende materiaal hebben, komen we bijeen en gaan we arrangeren. Alle nummers zijn dus het resultaat van de samenwerking tussen ons drien.
Het album lag al een tijdje op de plank en is verlaat uitgebracht. Heb je daardoor de gelegenheid benut om wijzigingen aan te brengen?
Het album zou inderdaad al een jaar geleden verschenen zijn en op het moment van spreken zouden we terugkomen van festivals in Europa. In het begin van 2020 kwamen we thuis van het touren met Dimmu Borgit en Amorphis en verzond ik na een paar kleine aanpassingen de files naar de mixtechnicus. In augustus kregen we het eindresultaat te horen. Het was alsof alle energie, magie en de ziel uit de muziek waren gehaald en dat terwijl we met de beste kandidaat hadden gewerkt. We hebben vervolgens de akoestiek in onze studio aangepast, analoge uitrusting gekocht en Mountain Magick honderd keer gemixt. Rond nummer 95 was ik pas redelijk tevreden en na nummer 100 werd het weer minder. Toen hadden we dus het geluid te pakken wat we graag wilden. Het was veel werk, maar ik heb het proces leren waarderen, want er was geen alternatief dan zelf de mix te doen. Het was een uitdagend proces dat uiteindelijk veel stress heeft opgeleverd, maar zeer leerzaam is geweest.
Is die versnelde leercurve pas de laatste jaren ingezet of heb je altijd al meegekeken met Randall?
We hebben altijd samengewerkt met betrekking tot de productie. Ik ben altijd benieuwd geweest naar de productiewerkzaamheden. Het is altijd zoeken naar technieken of manieren van werken die bij jou passen. Randall is op veel manieren een mentor voor me. Hoe draag je zorg voor ruimte waardoor er energie vrijkomt en creativiteit kan bloeien? Randall en ik zijn twee verschillende personen, maar wat ik vooral van hem heb opgestoken is hoe je muziek spontaan kunt laten klinken en dat je muziek het beste kunt benaderen via het gevoelsaspect. Dus niet te veel vanuit het hoofd, maar vanuit het hart.
De muziek van Wolves In The Throne Room is dan ook muziek die je moet voelen en ervaren en die je uitnodigt dieper tot de kern te raken.
Dat is ook hoe ik de muziek ervaar als maker. Het proces tot het maken van kunst gaat diep. Ik benader de muziek vanuit mijn ziel en de natuur. Je kunt in een bos lopen en bomen zien, maar ze voelen gaat veel verder. Je kunt de pulsaties van het bos horen en voelen. Dat laatste is ook de voornaamste inspiratie voor mijn artistieke creaties. Als je muziek van Wolves In The Throne Room beluistert, hoor je niet mij, maar de natuur waarin mijn studio is gelegen. Het zijn energieke vibraties. En er is nog iets. Mijn favoriete drummer is Elvin Jones. Ik zag hem op zijn achttiende met zijn kwartet in Seattle. Het was net of hij mrt zijn spel ruimte creerde voor hemzelf en de toehoorders om samen in aanwezig te zijn. Hij ontwikkelde een vibratie op zijn ride-bekken die voor mij ongekend was. Het zorgde voor een bovenaards gevoel van binnen. Alles wat ik doe, is een echo van iemand anders. Hij heeft het waarschijnlijk van John Coltrane en die is in mijn gedachten genitieerd door engelen, of godheden en wezens waarmee normale mensen nooit omgaan.
Je haalt vooral die energien uit de natuur. Ben je op een andere manier naar dezelfde omgeving gaan kijken en luisteren waaruit je inspiratie haalt, of ben je ook op zoek gegaan naar nieuwe plekken?
Beide. Het bos waarin mijn studio is gelegen, is het bos uit mijn kindertijd. Sinds mijn derde ken ik het bos en het is interessant om te zien hoe het bos van duizend hectare is gegroeid. Het is de laatste vijf jaar een volwassen regenwoud geworden. De bomen zijn nu zon honderdtwintig jaar oud. Het is nog steeds een jong bos in vergelijking met de bossen van vijftienduizend jaar oud, die ontstaan zijn nadat de gletsjers zich terugtrokken na de IJstijd. Het album gaat echter ook over de bergen, en dan de hoger gelegen plekken boven de boomgrens. Het album klinkt daardoor kouder dan bijvoorbeeld Thrice Woven en dat komt onder meer door de gletsjers.
Een terugkerend element op het album is water. Daarmee eindigt de plaat ook. Is dat gedaan om de energie te laten vloeien en een positief einde aan de collectie songs toe te voegen?
een connectie met dankbaarheid voor en de geest van water. Ik heb een aantal leermeesters op het gebied van magie en spiritualiteit. Een daarvan is keerde in de jaren zeventig terug naar het aardse bewustzijn. Ik ben met hem bevriend geraakt en hij heeft me het nodige geleerd over de dankbaarheid voor water. Elke keer als ik in aanraking kom, ben ik zeer bewust dankbaar voor het water, dat zo heilig, seksueel en van groot belang is. De wereld is momenteel erg droog. Ik ben geen pollyanna, maar ik denk dat de aarde en de natuur zich in de toekomst wel zullen herstellen. Die gedachte komt bij mij voort uit gebed en visie. Bidden voor de mogelijkheid dat de aarde zich herstelt. Wat anders kunnen we doen? Actie ondernemen. We kunnen niet wachten op de politiek, maar moeten zelf dingen initiren, waardoor we resultaat boeken. Het zal niet makkelijk zijn omdat er teenstrijdige krachten actief zijn, maar wat is het alternatief? We moeten individuele krachten samenvoegen om sterk te staan.
Samenwerking is inderdaad belangrijk. Is het bos waarin je woont beschermd gebied?
Ja, het is eigendom van de plaatselijke universiteit. In de jaren zeventig ontdekten mensen door meditatie hoe heilig de aarde is waarop ze leven. We kunnen niet maar blijven doorgaan met dingen vernietigen. In plaats van in een trip te blijven, ondernamen ze actie. De hippies zorgden ervoor dat het bos beschermd werd. Het bos voelt daardoor dat het veilig is. Honderdtwintig jaar geleden was het bos nog gekapt en omver gezaagd. Het zijn echter de acties van de hippies van vijftig jaar geleden die mooie resultaten oogsten.
Je had het net over mediteren, iets dat een belangrijk iets voor je is.
Ik hoorde laatst iets via een podcast. Het lijkt onwaarschijnlijk, maar ook dat is een medium waardoor wijsheid getransporteerd wordt. De spreker realiseerde zich dat je zelfs tijdens het ademhalen energie laat vloeien door je lichaam en dat een zen-houding dus geen passieve meditatie is, maar eigenlijk actieve yoga. Het blijft niet bij zitten. Op een gegeven moment kun je je energie voelen bewegen en je bewustzijn sturen en waarnemen hoe de energie vloeit in je innerlijke kanalen. Door wat hij zei, realiseerde ik me dat ik niet alleen maar passief zat te mediteren, maar energien laat stromen op een manier waaraan ik wat heb. Bevorderlijk om kalm te worden en zuiverend in de zin van dat het lichaam zich reinigt van niet-eigen stoffen en slechte gedachten. Het zorgde ervoor dat ik meditatie veel actiever ging beleven. Je hoort vaak alleen maar: Volg je adem. Dat is een goed beginpunt, maar het gaat erom dat je binnen jezelf geraakt. Het ontdekken van een universum binnen jezelf betekende voor mij de volgende stap. Ik begon met chi-gong-lessen via YouTube; langzame bewegingen gecombineerd met ademen en visualisatie. Ik doe de 5 elementen-oefeningen en de beenmerg reinigende oefeningen. Daar heb ik veel profijt van. Ik kan iedereen aanraden om met mediteren te beginnen.