Bij het beluisteren van Witch Of The North kreeg ik een dj vu-gevoel. Vorig jaar was er in dezelfde periode ook een nieuwe Burning Witches-plaat en zaten we in een lockdown. Een jaar later is de situatie precies hetzelfde.
Een beetje jammer, ja. Ik snap wat je bedoelt. Ook ik heb dat dj vu-gevoel. Nu is het weer lente en wil je graag een terrasje opzoeken. We moeten het helaas nog doen met ons tuintje.
Witch Of The North lijkt vrij snel na Dance With The Devil te verschijnen, maar er zit toch een dik jaar tussen de releases. Dat is zelfs het normale release-tempo van Burning Witches, aangezien sinds het debuut elk jaar wel een album verschijnt.
Voor mijn gevoel lijkt het dan ook niet zo snel. We kijken niet per se op de kalender om te bepalen dat het weer tijd is voor een nieuw album. Het is prima zo en we hadden immers ook niet veel anders te doen. Het is dan makkelijker de focus te leggen op nieuw materiaal en dat is ook fijn. Het is tenminste iets.
Stond er sowieso nieuw plaatwerk op de agenda, of komt het toch door de coronapandemie dat deze release nu verschijnt?
We hadden de intentie om veel te gaan touren. Dus in dat opzicht zag het er inderdaad naar uit dat nieuw materiaal pas op een later moment zou verschijnen. Ik ben wel blij dat we er nu in alle rust aan konden werken. Tijdens de schrijfsessies van Dance With The Devil moest ik tussen de optredens met de teksten bezig. Nu kon ik er eens goed voor zitten.
Je hebt het vrijkomen van extra tijd om te werken aan de nummers dus als prettig ervaren?
Het was vooral fijn dat het niet rondom de optredens hoefde te gebeuren. Dan ben ik dagenlang weg. Dat probleem had ik nu niet. Ik had bijna zelfs te veel tijd, dus andere dingen ernaast doen kon prima.
De speeltijd van Witch Of The North is dik een uur, dus aan inspiratie geen gebrek.
Voor mij is inspiratie iets wat ik moet opzoeken. Het komt nooit automatisch, maar op de momenten dat ik ervoor kies om erover na te denken. Gitarist Romama Kalkuhl kwam bijvoorbeeld met een gitaarriff die een beetje aan Amon Amarth deed denken. Supervet, dat wordt Witch Of The North, dus dat gaan we doen. Ik krijg het vervolgens toegeschoven met de opdracht er een tekst voor te maken.
De muziek riep de sfeer op van het witte, noordelijke landschap met sneeuw en kou. Aangezien we altijd iets met heksen willen doen, moest dat onderwerp er ook bij. Vervolgens ga ik op onderzoek en duik in de Noordse mythologie. Mijn teksten moeten gebaseerd zijn op bestaande mythes en legendes. Zodoende ben ik vette verhalen tegengekomen, onder meer over de Valkyries en Ragnarok. Het viel allemaal echt op zijn plek toen ik leerde over godin Freya die heksen de mogelijkheid gaf om in de toekomst te kijken. Daarnaast is ze ook nog eens de godin van liefde en oorlog. Ontzettend metal, dus daarom zijn we er voor gegaan.
Je hebt dus uitgebreid de tijd genomen om je in het onderwerp te verdiepen. Dat is dus omdat je dankzij de vrijgekomen tijd er extra goed voor hebt kunnen zitten?
Omdat je een thema hebt, is het makkelijker om de inspiratie op te zoeken. Het is sowieso fijn om doelgericht te werken, want we doen nooit t lang over een album. In dit geval was de Noordse mythologie het hoofdonderwerp, waarna ik allerlei dingen opschreef die ermee te maken hebben. Zo ben ik tot een hele lijst gekomen. Als ik een song toegestuurd kreeg, raadpleegde ik vervolgens die lijst en koos iets uit wat bij de muziek past. Op die manier hoef ik niet te wachten op inspiratie. Die komt toch wel als je er bewust mee bezig gaat.
De Noordse mythologie wordt vaker aangehaald door metalbands. Is het moeilijk om met originele invalshoeken te komen?
Ik heb bewust niet om me heen gekeken naar wat er allemaal al over geschreven is. Dan weet je zeker dat je niet iets gaat overnemen. Andere bands heb ik expres vermeden. Ik heb mijn eigen onderzoek gedaan. Op die manier zorg je ervoor dat je eigen teksten authentiek zijn.
Dit is jouw tweede album als zangeres van Burning Witches. Geeft het een fijner gevoel dat er straks voor de optredens meer nummers zijn om uit te kiezen waar jij in zingt?
Het is vooral prettig voor mijn stem, omdat het natuurlijker is om mijn eigen nummers te zingen. Technisch zijn er dingen die mij beter liggen dan die van de vorige zangeres. Daardoor klinken die songs op het podium ook energieker. Soms maak ik het mezelf wel moeilijk met mijn eigen zanglijnen. Laatst zijn alle bandleden sinds lange tijd weer bij elkaar geweest voor een repetitie. Toen kwam ik erachter dat ik het mezelf wederom niet makkelijk heb gemaakt met de nieuwe nummers, haha. Maar ik zoek vaak uitdagingen voor mijzelf. Bovendien komt dat de songs ten goede.
Over optredens gesproken, voor Dance With The Devil waren ze zeker op n hand te tellen, niet?
Het zijn er uiteindelijk zes geworden. Op n datum hebben we twee shows gedaan, zodat het publiek over de dag kon worden verdeeld. Dat was een van onze supportshows met Destruction in het Duitse Mnchen.
Dat moet een bijzondere ervaring zijn geweest, of niet?
Meestal geef je bij n optreden al je energie en ben je daarna klaar. Nu was er later op de dag dus een tweede show en die was best zwaar om te doen. Verder was het een gekke gewaarwording dat iedere toeschouwer moest zitten. Daardoor voelden wij als artiest de energie wat minder. Mensen bewegen wel, je ziet ze op een gegeven moment zelfs headbangen. Maar ja, ze moeten op hun stoel blijven zitten. Desondanks was het een leuke ervaring. Iedereen was vooral blij dat zoiets weer even mogelijk was.
Burning Witches lijkt de coronapandemie goed te hebben doorstaan. Hier en daar dus een optreden, de release van de ep Acoustic Session en vervolgens werken aan een nieuwe plaat. Het voortbestaan van de band is nooit in gevaar geweest?
Nee hoor, we zijn altijd gemotiveerd gebleven om door te blijven gaan. Het is jammer dat alles stil ligt, maar daardoor hoeven wij ook geen geld te besteden aan bepaalde zaken. Er zijn muzikanten die deze periode tot de realisatie zijn gekomen dat ze eigenlijk iets anders willen doen. Daar hebben wij geen last van. Nu zijn er zeer weinig bands die om die reden ermee stoppen. Er is immers een reden dat populaire acts zover zijn gekomen. Maar ik ken individuele leden die wel tot de conclusie zijn gekomen om het muzikantenleven vaarwel te zeggen.
Als er straks weer getourd kan worden, wil iedere band natuurlijk weer op pad. Dat zal ook nog spannend gaan worden.
De verwachting is dat de bekende metalbands voorrang gaan krijgen. Voor ons zal het waarschijnlijk wat langzamer op gang komen, of het nieuwe album moet ontzettend goed gaan aanslaan.
Gelukkig heeft Burning Witches al een tournee vastgelegd aan het begin van 2022 met Primal Fear. In het verleden zijn jullie al eens met een Duitse metalband op pad geweest, namelijk Grave Digger. Hoe is het om met zulke Duitse heavymetalinstituten onderweg te zijn?
De Grave Digger-tour was nog voor mijn tijd, maar ik heb wel verhalen gehoord. Het schijnt een supertoffe tournee te zijn geweest. Tegelijkertijd was het als beginnende band ook fight for your right to party, om het zo maar te zeggen.
Heb jij eigenlijk al een lange tour meegemaakt met de band?
Nee, nog niet. Vorige jaar deden we dus een select aantal shows met Destruction. Dat was een mini-tour door Duitsland, met een dag pauze. We hadden wel een toerbus tot onze beschikking, dus dat heb ik in ieder geval al eens mogen meemaken. Voorheen was ik krappe busjes gewend. Het was best grappig dat ik juist tijdens de coronacrisis heb mogen ervaren hoe het is om in een grote bus te reizen. Destruction en Vader waren op dat moment de enige bands die een echte tournee hebben gedaan, dus het was bijzonder dat wij daar onderdeel van zijn geweest.
Burning Witches kwam ook nog op een vervelende manier in het nieuws toen bekend werd dat gitarist Sonia Nusselder de band had verlaten.
Ja, dat was nog wel een dingetje. Maar we zijn heel blij met de line-up die we nu hebben, dus het is allemaal goedgekomen. Vaste gitarist Romana kende nieuweling Larissa Ernst al van vroeger. Daarnaast heeft Larissa al in een band gespeeld met de man van Romana. We hadden ook andere gegadigden, maar eigenlijk lag de keuze voor de hand. Het is nu eenmaal makkelijker als je elkaar al kent en dat je dicht bij elkaar woont.
De persoonlijk klik is zeker zo belangrijk als de muzikale.
Ik kende haar toen nog niet, maar ben ook erg content met Larissa als persoon. Rond optredens ben ik goed in staat om extravert te zijn, maar van nature ben ik dat niet. Larissa is ook wat introvert en dus is het prettig dat ik bij haar kan overnachten als ik in Zwitserland ben. We zijn beiden erg rustig en dat is erg relaxed. En ze kan goed koken.
Is er nog iets waar je echt trots op bent wat je hebt gepresteerd op het nieuwe album?
Witch Of The North is sowieso mijn lievelingsalbum. Full-lengths met een sterk thema hebben altijd mijn voorkeur. De intro en outro van onze plaat zijn extra passend gemaakt voor het Noordse thema. Net als bij het bekijken van een film zit je daardoor helemaal in de juiste sfeer. Elk nummer heeft een episch verhaal en sommige tracks zijn wat uitgebreider qua structuur. Toch zijn er voldoende rechttoe rechtaan-songs ,want het hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn.
De coronapandemie gooide uiteraard roet in het eten wat betreft de tourplannen voor Dance With The Devil, terwijl het plan was om veel onderweg te zijn. Dat zijn jullie nu alsnog van plan voor de nieuwe release?
Vlak voor de pandemie hadden we net getekend bij een management dat ervoor zou zorgen dat we naar de Verenigde Staten konden gaan. Dus we hopen echt dat het er straks alsnog van gaat komen. Ook willen we graag naar Zuid-Amerika en Japan. Het zit er wel in, maar we moeten inderdaad nog even wachten.
