Gina, je bent inmiddels ruim twee jaar bij Baroness. Hoe kijk je terug op deze periode?

Het is geweldig. En intens. Het is voor mij het perfecte groei- en leerproces. Ik had het niet beter kunnen wensen. Spelen met deze mannen is iets wat ik nog nooit heb meegemaakt. Als band zijn we continu bezig om elkaar beter te maken door outside the box te denken en elkaar tot het uiterste te drijven op een positieve manier.

Gold & Grey is jouw eerste Baroness-plaat. Hoe heb je het proces van schrijven en opnemen ervaren?

Het was een unieke ervaring. Het ging niet zo van �Hier zijn wat songs. Laten we ze in de studio gaan opnemen.� Er was een visie voor het album. Die visie ging meer om dat Baroness een band is die continu groeit en evolueert. De groep heeft sonisch veel bereikt en veel muzikale territoria verkend. Het ging meer om waar we nu met de band naartoe willen. Uiteraard was er een nieuwe element. Ik als nieuw bandlid. Om de andere bandleden bij te benen, moest ik als muzikant snel evolueren. We zijn met een open-mind en een leeg canvas de studio ingedoken. En daar zijn we als gekken tekeergegaan haha. Het was zowel bevrijdend als intimiderend.

Ik heb uitgekeken naar de eerste studioplaat van de huidige line-up. Er lijkt alsof er veel chemie binnen de band is. En niet onbelangrijk: jullie maken veel lol samen.

Ja! Absoluut. Haha. Het is een groep van jongens die een open mind hebben en respectvol zijn. We hebben erg veel lol. Als ik samen met Nick Jost en Sebastian Thomson ben, moet ik regelmatig huilen van het lachen. Ze zijn mijn maatjes. En dat maakt het toeren, schrijven en opnemen tot een natuurlijke ervaring.

Volgens mij hebben jullie vieren een behoorlijk uiteenlopende muzikale achtergrond.

Ja, dat klopt. Maar we hebben op een leuke manier wel echt raakvlakken. John en ik hebben waarschijnlijk het meeste gemeen. In de zin van in welk soort bands we gezeten hebben en waar we naar luisteren. Maar er zijn altijd dingen die ik mooi vind, maar John niet. En Nick dan weer wel. Zo heeft iedereen gemeenschappelijkheden met elkaar op muzikaal gebied.

Welke bandleden hebben bijgedragen aan het schrijven van de muziek en songteksten?

Gold & Grey is een collectieve inspanning geweest. We hebben echt met zijn vieren de koppen bij elkaar gestoken en verschillende idee�n gezamenlijk uitgewerkt. De ene keer kwam Sebastian met een synthetisch ritme. De andere keer kwam Nick weer met een prachtig idee voor een melodie in een song. Uiteraard heeft John ook veel bijgedragen. En voor mij als nieuweling was het uiteraard erg gaaf om ook iets bij te dragen.

Zijn er songs waar je in het bijzonder trots op bent?

Het is moeilijk te zeggen. John en ik hadden het er gisteravond over. We waren het erover eens dat we vooral enthousiast zijn dat mensen het album van het begin tot het einde gaan beluisteren. We zijn vooral trots op het album in zijn geheel. Dus dat mensen de nummers in de juiste volgorde en context horen. Met die context is het songmateriaal het meest effectief.

Is er iets waar je persoonlijk trots op bent? Een gitaarriff, solo of vocale bijdrage?

Ik vind de gitaarpartij in het middenstuk van Seasons erg gaaf om te spelen. De breakdown zeg maar. Er zit een tremolostuk aan het einde van de brug. Ik ben nou eenmaal een echte metalchick. Negentig procent van de muziek waarnaar ik luister is metal. En dat is altijd zo geweest. Ik heb altijd in metal- en punkbands gespeeld. Uiteraard nog niet in het kaliber van Baroness. Maar ik hou ervan als die epische metalmomenten naar voor komen in onze muziek.

Je mag ook best trots zijn op jouw vocalen.

Dank je! Eigenlijk was ik niet van plan om te zingen haha. Toen ik al bij de band zat en al een paar keer gejamd had met de mannen zei John ineens: �Oh, dat was ik vergeten om te vragen. Kun je zingen?� Ik antwoordde: �Ehh. Nee. Misschien. Ik kan het proberen. We gaan er wel aan werken haha." Pas toen we begonnen met schrijven en opnemen, heb ik me er meer in verdiept. Gisteren had ik er nog met John over. We waren aan het luisteren naar de plaat en realiseerden ons dat we zo ongelofelijk veel tijd gestoken hebben in de vocalen. Het is uiteindelijk een groot onderdeel geworden van het schrijf- en opnameproces van Gold & Grey.

Jullie hebben in het verleden al enkele akoestische shows gedaan met Baroness. Het nieuwe album bevat ook een aantal akoestische nummers. Gaan jullie vaker in die vorm optreden?

Ja. We willen ze graag blijven doen. Ik weet niet meer precies wanneer we ermee zijn begonnen. Ik ben de tijd een beetje kwijt. John en ik hebben rond onze woonplaats ook spontane akoestische optredens in kroegen gedaan. Dat voelde goed. En dat heeft zich ook geuit op het album. Het is een mooie andere versie van de band Baroness. Het is erg leuk, maar ook uitdagend. Je voelt je namelijk behoorlijk naakt als je een akoestisch optreden geeft. Maar we gaan ze zeker vaker doen in Europa of in de Verenigde Staten.

Jullie hebben veel commentaar gekregen op de luide productie toen jullie de nummers Seasons en Borderlines vrijgaven. Ik moet toegeven dat ik er ook moeite mee heb. Wat kun je zeggen over de productiestijl van Dave Fridmann?

We weten dat het een punt van discussie is. Het is uitdagend en vraagt veel van de luisteraar. Baroness blijft zich evolueren, maar dit is nog steeds een extreme plaat. De productie is een belangrijke factor die dit album die extreme vibe geeft. Buiten de context van het album klinken de nummers misschien �blown out�, maar op de plaat wordt het bijvoorbeeld geflankeerd door een pianostuk en een akoestische passage. Dus de flow van het album is belangrijk. We hebben de opmerkingen gelezen en praten er wel met elkaar over. We willen uiteraard niet dat mensen het haten, maar we zijn hier bewust voor gegaan.

Kun je wat vertellen over de plannen van Baroness voor de rest van het jaar?

Nou, morgen komt het album dus uit. We treden dan op in Rough Trade Records in Brooklyn. We spelen dan enkele akoestische shows in platenzaken. Daarna zijn we een week in Zuid-Amerika om wat optredens te doen. Dan even thuis. Vervolgens toeren in de Verenigde Staten met Torche, Pallbearer en War On Women. Daarna hebben we even wat vrije tijd. Van september tot december zijn we in Europa om te toeren met Volbeat en Danko Jones. Misschien spelen we dan nog wat clubshows. We weten nog niet waar. En dan is het alweer 2020 denk ik, haha.

Bedankt voor het interview, Gina. Wil je nog wat kwijt aan onze lezers?

Bedankt voor het luisteren en hopelijk bevalt ons nieuwe album jullie. We kijken ernaar uit jullie te zien bij onze optredens.