Het is nu ongeveer twee jaar geleden dat jullie 'doorbraakhit' T-Shirt Van Metallica uitkwam. Ben je blij dat de hele hype van bandshirts voorbij is?

Is die eigenlijk voorbij?

Ik denk het wel. Zoveel huppelkutjes met bandshirts zie je niet meer.

Ik moet zeggen dat ik al heel lang niet meer in een H&M geweest ben, hoor. Maar ik zie ook weinig van die sterren in de media verschijnen die dan met een shirt van Guns N' Roses staan. Ik ben wel blij dat dat voorbij is.

In twee jaar is er heel veel gebeurd. Vooral het eerste jaar gingen jullie echt waanzinnig. Wat blijft je het meeste bij uit de beginperiode?

Heel veel. Als ik er dan echt een paar dingen moet uitpikken... Eerst en vooral, dat we vanaf 'day one' een videoclipje online zetten (T-Shirt Van Metallica), dat dat echt opeens opgepikt wordt door heel veel media. En dat dan van het een het ander komt. Dat was al heel bijzonder. Maar wat echt een keerpunt is geweest - en een absoluut hoogtepunt - was Pukkelpop. Daar stonden we om 12 uur 's middags op de laatste dag van Pukkelpop. Dus iedereen is dan kapot. En dan moeten wij daar de Shelter, een tent waar vijfduizend man in kan, gaan openen. Tsja... Het had gekund dat er niemand zou staan. Maar de tent was stampvol!

Toen was het eerste album nog niet eens uit?

Nee, Helgi� was nog niet uit. Maar de reviews waren wel al goed. Maar vanaf dat moment ging het helemaal los. De plaat kwam uit en de clubtour was uitverkocht. Het is eigenlijk ��n groot hoogtepunt geweest, maar Pukkelpop was een hoogtepunt en keerpunt.

Wat ging er daarna anders?

Nee, keerpunt is niet het juiste woord. Vanaf dat moment ging alles nog een versnelling hoger. Dat was wel heel speciaal.

Jullie stonden dat jaar toch ook al op Graspop?

Ja, ook in 2016. Dat was nog voor Pukkelpop. Dat was op de campingdag. De donderdag, waar enkel mensen met een combiticket konden zijn. Dat was ook wel een succes. Daar was heel veel volk. De band die voor ons speelde op die Jupiler-stage, stond daar te spelen voor vijftien man. Dat was zo jammer! Maar dat kwam ook doordat het echt hard aan het regenen was. Dus wij dachten dat het bij ons ook verschrikkelijk ging zijn. Vlak voor onze set stopte het met regenen en kwam het volk uit de tentjes. We kregen heel veel reviews want velen hadden het toch nog gezien. Maar de show op Pukkelpop, dat was echt het keerpunt. Daar hadden we ook heel veel pers. Het was alsof iedereen ons vanaf die dag kende. Velen kenden ons al, maar vanaf Pukkelpop kende �edereen ons.

En dan op den duur bij Guns N' Roses in het voorprogramma...

Dat was ook zo'n raar verhaal. Vooral de manier waarop zo'n booking gebeurt. Herman Schueremans, de grote man achter Werchter, mailde naar ons bookingskantoor of naar de platenfirma. "Damn, ik vind dit echt goed, ik wil ze op de affiche voor Werchter Classic!" Daarna kregen wij zo'n mail binnen met "he, zijn jullie vrij in juni voor een festival in Werchter?" Maar dat zijn wel de shows waar je toch nog wel het koudzweet van krijgt als ze binnenkomen. Want wie had er ooit gedacht dat we op dat podium zouden komen? We zijn er heel dankbaar voor.

Heb je de mannen van Guns N' Roses nog gezien?

Nee, want wij moesten een half uur na onze show al weg, voor een optreden in Raalte. Maar niemand heeft die band daar backstage gezien gekregen. Die worden daar zo afgesloten, daar komt niemand bij.

Door naar de muziek. Het eerste album Helgi� is eigenlijk nog maar anderhalf jaar oud, maar toch komen jullie nu al met een nieuwe. Dat is best snel.

Ik weet dat eigenlijk niet. Ik ben begonnen met schrijven aan de nieuwe plaat op de dag dat Helgi� uitkwam. We zijn nu anderhalf jaar later. Dus ik denk dat we er een jaar over gedaan hebben om deze te maken. Waarom zo snel? De inspiratie was er en de zin om te blijven optreden ook. We hebben in 2017 heel veel opgetreden.

Hadden jullie het gevoel dat jullie met Helgi� niet door konden blijven gaan?

Ik denk dat iedereen het ondertussen wel gezien had. En wij hadden het zelf ook wel gehad met die setlist. Begrijp me niet verkeerd, we spelen die nummers nog graag, maar we hadden veel zin om iets nieuws te gaan spelen. De motivatie blijft hoog. Geen pauze, gewoon door met wat nieuws.

En er is dus genoeg interesse?

Jawel. We doen een clubtour door Nederland en Belgi�, maar ook de festivals zijn aan het binnenkomen. Het ziet er niet slecht uit.

Wanneer begonnen jullie echt met de opnames?

Bij ons ging dat gewoon tussendoor. Het makkelijke is dat we alles zelf kunnen doen. We hoeven geen studio te boeken, we kunnen het zelf opnemen. Zo makkelijk gaat dat met de technologie van vandaag. Dan kun je het ook makkelijk laten bezinken en als het niet goed is, enkele dagen later opnieuw doen. Na een tijdje heb ik wel de knoop doorgehakt, zo van "nu is de puzzel compleet." Zo'n plaat is als een verhaal. Het moet kloppen. De woorden moeten kloppen; de muziek moet kloppen; er moeten logische overgangen tussen de nummers zijn. Het is als een verhaal dat je vertelt. Al is dat vandaag de dag niet meer zo evident, nu iedereen losse songs luistert op Spotify. Men maakt daar een eigen playlist, waardoor de flow van een album er niet meer zo toe doet. Tijdens het schrijven komt er dan ook een moment waarop je doorhebt dat wat je schrijft, minder goed is dan de songs die je al hebt. Op dat moment is het genoeg.

Dus dan zijn er ook wel wat songs afgevallen?

Ja, er zijn er een paar waar niets mee is gebeurd.

Toch zit er een bonus-cd bij het nieuwe album, dus inspiratie genoeg?

Het is een dubbelalbum met 22 tracks. En dan hebben we ook nog wat bonustracks. Dat idee kwam van Tim, onze gitarist. Precies op het moment dat mensen denken dat we een eendagsvlieg zijn, doen we er nog een schepje bovenop en brengen een dubbel-cd uit. We zijn nog niet uitgezongen. Dat is de boodschap die we willen brengen.

Je zei al dat jullie alles tussendoor opnamen. Kwamen jullie dan wel bij elkaar voor de opnames, of deed iedereen echt alles thuis?

Er waren wel momenten dat iedereen bijeen was om alles te evalueren. Daaruit kwam dan vaak dat sommige dingen anders moesten, maar ook was veel gelijk al goed. Je moet wel weten: Fleddy Melculy is een band, maar wat je op het album hoort, is voor zeventig procent wat ik heb opgenomen. Ik heb heel veel van de gitaarpartijen ingespeeld, omdat ik daar heel veel tijd in kan steken. Ik ben de enige waarvoor dit echt zijn werk is. Ik ben dan ook producer. Ik heb ook met De Fanfaar de nieuwe plaat van Urbanus geproduceerd. Dus ik heb veel tijd om daarin te steken. Maar dan gaat het zo heen en weer. En als we dan een oldschool riff moeten hebben, dan is er iemand anders die daar veel beter in is, dus die neemt dat dan op.

De anderen vinden deze werkwijze dus niet erg?

Nee, helemaal niet. Het komt ook door de geschiedenis van de band. Ik ben degene die het project gestart is.

Begon het ook echt als een project?

We wilden al jaren met elkaar een band oprichten, maar eigenlijk deden we dat nooit. Totdat ik een keer wat demo's had opgenomen en tegen de anderen zei dat we nu eens aan de slag konden met die songs. Daar had ik dan ook een videotje van gemaakt en online gezet. En dat is toen ontploft. Toen moesten we ook echt heel snel beginnen met die band. In het begin waren we als band nergens.

Ik vind het wel grappig dat je op het nieuwe album ook alle metalclich�s op de hak neemt.

Het is een uitvergroting van de clich�s. Het grootste wat we op de hak nemen, is toch wel de akoestische intermezzo. Dat is zo'n ding dat je op vele platen terugvindt, wat waarschijnlijk begon als intro voor de show, maar als je dan het album hoort, denk je "why the fuck staat dat op het album?" Dat is de track die iedereen in de auto skipt. Ik benadruk wel: als we zelf geen metalheads of hardcore freaks zouden zijn, we dit album echt niet hadden kunnen maken. We zijn geen persiflageband, we zijn geen parodieband. We zijn een metalband met een knipoog. Er zijn zo heel veel van die Amerikaanse humorbands die muzikaal eigenlijk niets voorstellen. Neem nou Green Jell� van vroeger, met hun hitje Three Little Pigs. Dat was een geweldig coole band met geweldige teksten, maar als je serieus naar de muziek ging luisteren dan was het wel erg slecht. Gelukkig zijn er ook betere. Neem nu Steel Panther. De muziek is geweldig. En de teksten, hilarisch.

In het nummer Ik Hou Van U En Ik Haat U gaat het ineens naar het Engels. Doe jij daar alle vocalen?

De normale vocalen wel, maar er staan ook wat diepe grunts op. Die doet Bart, onze gitarist.

In de videoclip van 668 zien we onder meer Dikke Dennis. Hebben jullie nog gasten op het album zelf?

Ja, in dat nummer zijn Jan en Joost van King Hiss te horen. Joost was vroeger gitarist van Liar en Congress, twee Vlaamse bands van vroeger. Dat is voor mij echt een held. Net zoals dat we op de vorige plaat Ross Demon van Length Of Time hadden. Ook hebben we Danny van DV8 die een stukje in Voor Altijd Jong heeft meegezongen. En Urbanus en Jan De Smet zijn als gasten te horen in Het Gat Dat Niet Groot Genoeg Was.

Het was voor jou vast niet lastig om Urbanus op je album te krijgen, gezien dat je ook in zijn begeleidingsband De Fanfaar speelt.

We kennen elkaar heel goed.

Wat vindt hij van jullie muziek?

Het is niet iets waar hij zelf naar zou grijpen. Hij is een grote Bob Dylan-fan. Maar hij waardeert ons wel enorm. In interviews en in zijn nieuwe theatershow heeft hij het dan ook over ons. "Metalbands, wie verstaat dat nu? Hoe is dat nu mogelijk, al die Engelse metalbands staan vanalles te roepen waar je niets van verstaat. Ik heb dan veel liever Fleddy Melculy, die roept in het Nederlands waar je niks van verstaat."
Wat hij goed vindt aan Fleddy Melculy, is dat we zo'n klein probleempje zo oppompen tot een first world problem.

Maar dat doet hij toch ook altijd in zijn shows? Wat dat betreft heb je goed van hem geleerd.

Ik ben de eerste die dat zal toegeven. Ik heb van hem enorm veel opgestoken. Niet alleen door er naar te luisteren, maar ook door er mee bezig te zijn. Je moet zorgen dat de opbouw van de teksten goed is. Het moet hapklaar zijn voor de mensen. Je moet niet verzuipen in metaforen, gezegdes en spreekwoorden. De mensen raken dan verdwaald in je teksten. Ik heb liever dat het gewoon simpel is. En dan is het wel belangrijk dat je in het Nederlands zingt. Dan verstaat men waar je over aan het zingen bent. Ik vraag wel eens aan mensen of ze alle teksten verstaan van Engelse bands. "Nee" is dan het antwoord. Wil je dat dan niet verstaan? "Dat is minder belangrijk." Heel raar.

Daar reageer je dus op in het nummer Ik Hou Van U En Ik Haat U.

Daar reageer ik op bands die bewust in het Engels zingen omdat ze denken dat ze er verder mee gaan raken dan met het Nederlands. In sommige gevallen is dat zo. Ik wil ze niet allemaal over ��n kam scheren. Want er zijn natuurlijk ook bands uit Nederland en Vlaanderen die dat supergoed doen en er ook wel verder mee komen. Maar er zijn er minstens evenveel waar ik tranen van het lachen van krijg. Daar gaat dat nummer over. Ik vind het wel een mooie evolutie dat er meer en meer wordt gekozen om in de moedertaal te zingen. Niet alleen in metal. In metal heb je bijvoorbeeld Heidevolk en Kvelertak, die het in hun moedertaal proberen. Maar in de popmuziek zie je die evolutie al langer. Vooral in Nederland. Dat komt dan waarschijnlijk omdat jullie met meer zijn, dus het taalgebied is groter. In Belgi� zitten we met het probleem van die Walen die dan weer geen Nederlands spreken. Maar bij ons zie je het ook, dat er steeds meer in de eigen taal komt. En het wordt ook meer aanvaard door de media.

Jullie richten je toch voornamelijk op Nederland en Belgi�.

Ja, en Zuid-Afrika. Daar zijn plannen voor. We beginnen stilletjes aan buiten Belgi� en Nederland te kijken.

Hebben jullie al buiten Belgi� en Nederland gespeeld?

Nee, dat is nog niet aan de orde geweest. Dat is ook nog geen onderdeel van het plan geweest. We zijn nu wel een beetje aan het kijken wat er mogelijk is.

Als een Duits festival belt, zeggen jullie geen nee.

Zeker niet. Waarom niet he? We hebben ondertussen ook al in Walloni� gespeeld en er staan inmiddels al wat meer shows daar geboekt. Dat begint nu dus ook te komen.

Hoe was dat?

De eerste keer weet je totaal niet wat je kan verwachten. Gaat er volk zijn? Of komt er geen kat? Maar de tent zat stampvol. We waren headliner van dat festival en het publiek zong alles mee. We verstonden er geen hol van, maar ze zongen wel mee. Dus het kan, he? We gaan er nog een paar shows doen. Ik heb er wel zin in.

Jullie gaan ook op tour door Nederland.

Na een paar tryoutshows gaan we overal in Nederland spelen. Er zijn drie keer zoveel Nederlandstaligen in Nederland dan in Belgi�, drie keer zoveel poppodia en drie keer zoveel metalheads. Dus kunnen we veel shows doen.