Mad God heeft dit jaar zijn eerste full-length uitgebracht. Hoe en wanneer is dit album tot stand gekomen?
Tim: Het opnameproces is eind 2014 al gestart. 2015 was een druk jaar voor mij. De band kwam hierdoor op een tweede plan in mijn leven. In 2016 zijn we getrouwd en behaalde ik mijn Masterdiploma in muziek (gericht op muziek in indie videogames). Aan het einde van dat jaar pakten we de opnames weer serieus op. Daarna kwam er weer een hapering toen onze bassist om carrire-redenen naar het Verenigd Koninkrijk vertrok. Het kostte ons een paar maanden om een nieuwe bassist te vinden en hem het materiaal te leren spelen. In april 2017 was onze bassist Jarred klaargestoomd en hebben we de laatste opnames afgerond. Hoewel de opnames niet meer dan een week per instrument hebben gekost en sommige dingen zelfs in een dag klaar waren, duurde het hele mix- en mastering-proces veel langer dan gepland. We willen dat dit niet gaat gebeuren bij ons volgende album, dus het doel is om de plaat helemaal live op te nemen in n sessie. We willen het nieuwe songmateriaal klaar hebben voor opnames in begin 2018.
Hoe kennen jullie elkaar?
Tim: Patrick en ik leerden elkaar kennen toen ik in een powermetalband genaamd Titan begon te spelen. Hij was goede vrienden met mijn zwager en we deelden een gezamenlijke liefde voor dezelfde soort metalmuziek. Jarred leerde ik kennen via de bandscene. Hij speelde voor een rockband The Deaf Commission. Mijn vroegere band, Fridge Poetry, trad wel eens samen op met zijn groep. Toen hij vroeg of hij onze bassist kon worden, was ik enthousiast, omdat hij iemand was die ik al kende en kon vertrouwen.
Jarred: Tim zal dit misschien niet meer herinneren, maar onze eerste ontmoeting was op het Smoking Dragon-festival. Hij leek de persoon te zijn die de meeste lol had, dus ik dacht ik maar moeite moest doen om hem beter te leren kennen. Pat ken ik via de livemuziekscene. Als persoon is hij net zo plezierig als hij is als drummer.
Hebben jullie nog in andere bands gespeeld voor Mad God?
Tim: Ik heb in heel veel bands gespeeld. Mijn eerste waren schoolbands die voornamelijk bij elkaar waren vanwege de battle-of-the-bands-competities. Na school speelde ik in TV IV Dogs, een zelfverklaarde ninja-discoband, die een mix van funk, rock en metal speelde met wat psychedelische invloeden. Daarna startte ik Fridge Poetry, dat bedoeld was als een pop-project, maar zich uiteindelijk meer als een door metal benvloedde psychedelische ska-groep ontwikkelde. Met deze groep speelde ik op vele, grote festivals in het land. Ik heb ook gespeeld in de experimentele rockgroep Tiger en in nog een band genaamd Bombaby. Al deze bands variren enorm qua genre en sound. Als muzikant hield ik er altijd al van om uiteenlopende stijlen muziek te spelen en niet slechts een genre. Dat gezegd hebbende, metal is waarschijnlijk wel mijn ware liefde als het gaat om muziek. Voor Mad God werkte ik aan een slaapkamer doomproject dat Milk Fed Gimp heette. Hoewel iets anders qua geluid is dit project de voorganger van Mad God.
Ook Jarred en Patrick hebben in vele andere bands gespeeld. Jarred in de al genoemde psychedelische rockgroep The Deaf Commision. Na Titan startte Patrick met dezelfde bandleden een thrashproject M.A.D. (Major Affective Disorder) en ze staan op het punt om hun debuut-ep uit te brengen.
Patrick: Mijn eerste, serieuze groep was de deathmetalformatie Abominor, waar ook Tims zwager in zat. Dezelfde bandleden richtten daarna Titan (met Tim op leadgitaar) op en later M.A.D. Ik speel ook nog basgitaar in de blues-/funkgroep Faqt.
We reviewen niet vaak bands uit Zuid-Afrika. Kun je ons iets vertellen over de Zuid-Afrikaanse rock-/metalscene en die van Johannesburg?
Tim: De scene in Johannesburg en Zuid-Afrika is springlevend. We hebben hier onze lokale helden en ook onze eigen trends. Momenteel zijn death metal en metalcore de grotere metalgenres, waar veel naar geluisterd wordt door het hele land. We hebben ook een groot aantal bands in black metal, heavy metal, groove metal en thrash metal, die allemaal wekelijks optreden. We hebben met Vulvodinya, Wildernessking en Deitiys Muse ook groepen die aan de andere kant van de zee getourd hebben. We zijn trots op deze jongens die de Zuid-Afikaanse metal vertegenwoordigen! Doom is hier geen groot genre. Ik kan het aantal doombands op mijn handen tellen; Goat Throne, Ruff Majick, Corax en wij uit Gauteng, Strage uit Durban en Doomorgy uit Kaapstad. Er is een aantal psych- en stonergroepen actief deze dagen. Het psych-genre is behoorlijk groot geworden in het land. Het publiek voor de doom- en psych-scenes is behoorlijk verschillend.
Ik denk dat de scene hier net zo wispelturig is als andere scenes. Sommige avonden zit het stampvol en sommige avonden is het praktisch leeg. Maar dat is niet alleen kenmerkend voor Zuid-Afrika. Het lijkt erop dat livemuziek minder gewild is dan vroeger. De jongere generatie hangt meer naar de elektronische muziek en feestjes. Hoewel ik niet denk dat het betekent dat livemuziek dood is. Bands moeten wel harder werken als ze meer publiek bij hun optredens willen. We hebben ondervonden dat je minder shows in hetzelfde gebied moet spelen, om zodoende je publiek wat meer te concentreren bij je optredens.
Welke muziek heeft jullie benvloed als muzikant en bij de totstandkoming van Tales Of Sightless City?
Tim: Mijn invloeden voor Tales zijn talrijk. Ik luister al eeuwig naar doom, dus er zijn zoveel bands die bijgedragen hebben aan wat Mad God nu is. Maar om er een paar op te noemen, zou ik zeggen; Reverend Bizarre, Sleep, Black Sabbath, Count Raven, Electric Wizard, Church Of Misery, Sons Of Otis, Cathedral, Warhorse, Acid King, Acid Witch, Hooded Menace, Orange Goblin, YOB en Pallbearer. Ik weet zeker dat ik er behoorlijk wat vergeten ben, maar deze lijst geeft wel een goed beeld van onze invloeden als band. Ik ben ook een gretige fan van elektronische muziek, alsook jazz, hip hop, klassiek, rock, blues, etc. Ik probeer niet alleen naar n genre te luisteren. Ik hou van artiesten als Miles Davis, John Coltrane, Amon Tobin, Perturbator, John Cage, Hawkwind, David Bowie, Battles, Mr. Bungle en de lijst gaat door en door. Op het moment luister ik graag naar 8-bit-muziek en ben gek op de muziek van Rushjet1, Virt, Anamanaguchi en Protodome. Ik maak nu zelf ook 8-bit- en videogame-muziek onder het pseudoniem Jumpship Music.
Welke zangeffecten zijn er gebruikt op het album, bijvoorbeeld in Nebula Riders?
Tim: Een van de eerste dingen die ik op orde wilde hebben voor onze optredens waren de vocale effecten. Ik wou een setje hebben die ik live kon gebruiken. Voor dat doel kocht ik een relatief goedkope tweedehands Boss VE-20. De interface is een beetje onhandig, maar ik vind de effecten erg goed. Ik gebruik vaak reverb- en delay-effecten en aanvullende effecten, die je later kunt toevoegen, zoals distortion, radio-filter of een flanger-echo-effect. In Nebula Riders wou ik een uniek effect gebruiken. Hier zit een delay-effect op de stem, maar ook een rotary- of slice-effect. Hierdoor wordt de stem ingezet en weer onderbroken, wat zorgt voor een geluid dat klinkt alsof je onder water bent. In het laatste vers heb ik extra harmonien aan de melodielijnen toegevoegd (ook live uitgevoerd met het pedaal). Zoals je in de laatste passage van de song kunt horen, zorgt dat voor een demonisch klinkend effect. Voor de nieuwe songs probeer ik nog gekkere effecten te bedenken. Voor ons meest recent geschreven nummer, Haunting The Graves Of The Unhallowed, heb ik al een gaaf effect voor het refrein, dat ik wil gebruiken in combinatie met een octave-effect.Welke samples horen we allemaal in de song The Cursed One And The First Flame?
Tim: Ik gebruik graag samples, in het bijzonder horrorsamples. Dit doen we op ons album en dat blijft op onze toekomstige albums ook zo, denk ik. In het nummer gebruik ik een officile audio-opname van The Jonestown Massacre, op het moment dat sekteleider Jim Jones zijn afsluitende preek houdt voor zijn gehersenspoelde cult. Deze sample schokt mij elke keer weer wanneer ik het hoor. Het leek mij daarom wel toepasselijk om te gebruiken op het album. In Green Guardian gebruik ik een combinatie van samples van de films Evil Dead 2 en From Dusk Till Dawn. De samples zijn vaak samen gemixt en voorzien van flink wat effecten, dus soms is het moeilijk om goed te horen wat er gebeurt, maar ik vind het effect die de samples creren op deze manier leuk.
Patrick: De samples in onze optredens gebruiken was bedrieglijk, omdat de samples in Green Guardian halverwege het nummer starten, terwijl we allemaal aan het spelen zijn. Ik activeer de samples vanaf een elektronische drum, die ingeplugd is in een laptop, waar een plug-in op staat, die ik ontwikkeld heb. De code is nog niet helemaal fijn uitgewerkt, omdat ik het nog maar net op tijd klaar had voor de albumlancering. Ik heb het sindsdien nog niet echt verbeterd, maar je kunt het krijgen op: https://github.com/PatrickStephansen/live-cue voor degene die iets soortgelijks wil doen.
Hoe belangrijk zijn de songteksten voor Mad God?
Tim: De teksten zijn extreem belangrijk voor me en ik doe veel moeite om ze makkelijk leesbaar en beluisterbaar te maken. De lyrics zijn soms directe referenties aan H.P. Lovecraft-mythes en soms horrorverhalen die ik zelf geschreven heb, genspireerd door Lovecrafts schrijfstijl. Zijn themas zoals krankzinnigheid, drugs, inter-dimensionale wezens, vormloze monsters en machtige goden inspireren mij om liedjes te schrijven. Ik heb ook songteksten gebruikt die gaan over een van mijn favoriete game-merken Dark Souls. The Cursed One And The First Flame is een directe verwijzing naar de Dark Souls-mythes, die volgens mij weer sterk benvloed zijn door de wereld die Lovecraft creert.
Jarred: Hoe belangrijk zijn snaren op een gitaar? De teksten zorgen voor stemming in een nummer en zorgen ervoor dat het nummer op lange termijn blijft boeien. Ik vind het leuk dat Tim veel tijd besteedt aan de lyrics, waardoor de horror echt tot leven komt.
Zijn jullie al bezig met nieuw songmateriaal? Zo ja, in welke richting gaan de songs?
Tim: Ik heb op het moment twee songs die praktisch klaar zijn en n song aan de horizon. De komende paar maanden gaan we ons richten op het afmaken van deze nieuwe songs, zodat deze opgenomen kunnen worden. De fans kunnen dus een nieuw Mad God-album verwachten in de niet te verre toekomst. Ik probeer de nieuw op te nemen songs iets origineler te maken en de riffs wat meer te reduceren. Hoewel ik vind dat er iets mis was met de riffs, probeerden we met Tales niet te veel te veranderen aan de bestaande vorm en mikten we op een meer traditionele doomrelease. Het nieuwe album probeer ik duisterder en progressiever te maken. Ik wil proberen om de luisteraars meer te verrassen door meer te experimenteren met het psychedelische doomgenre. We blijven bij de horror- en Lovecraft-themas. Ik wil proberen om nog verderfelijkere horrorverhalen te schrijven. Mijn doel is om onze fans fysiek misselijk of bang e maken wanneer ze de verhalen lezen. Ik zal kijken of dit kan bereiken.
Is er nog iets wat je kwijt wilt aan onze Nederlandse en Vlaamse lezers?
Jarred: Afrikaans is afgeleid van Vlaams, dus we zijn praktisch familie.
Tim: Ik weet niet precies hoeveel Nederlanders en Vlamingen naar ons luisteren, maar ik wil degene die dat wel doen, zeggen dat we de steun erg waarderen. We zijn dankbaar voor elke luisterbeurt. Ik hoop dat we op een dag genoeg middelen bij elkaar hebben om een Europese tour op te zetten en onze doom naar het noorden kunnen brengen. Als we onze fanbase album voor album opbouwen, is het mogelijk om dit te realiseren. Vergeet ook niet om je plaatselijke bandscene te steunen. De enige manier waarop bands zoals wij overleven, is door de steun van onze fans. Elk succesvol optreden geeft je weer vertrouwen om door te gaan en nieuw materiaal op te nemen. Het kan soms moeilijk zijn om gemotiveerd te blijven, wanneer je band niet je full-time-baan is, maar de steun voor onze optredens en albums maakt het allemaal de moeite waard. Blijf metal steunen, ga naar optredens van de nieuwe, lokale bandjes en laat de livescene niet uitsterven. En tenslotte, keep it low and heavy.
.jpeg){kind=small}
