Helaas arriveren we wat aan de late kant in Vosselaar, zodat we het grootste deel van de set van Striker missen. Dat doet toch wel pijn, want City Of Gold beloonde ik in 2014 nog met een 87/100. Tja, soms zit het mee, soms zit het tegen. Gelukkig pikken we nog wel enkele songs mee, waardoor we in elk geval kunnen constateren dat Striker een leuke en vooral enthousiaste liveband is. Dat de nieuwe cd Stand In The Fire al uitverkocht is, lijkt me ook een teken aan de wand. De band doet het goed. Behalve een solide team, mag ook de muziek er zeker wezen. Wel jammer dat Striker nou net moet afsluiten met het flauwe Fight For Your Life. Het neemt gelukkig niet weg dat deze Canadezen een positieve indruk achterlaten. (Ruud)
Na jaren van tevergeefs hopen is, het me dan nu eindelijk gelukt om een van mijn favoriete powermetalbands, Brainstorm, live aan het werk te zien. De liefhebbers van het echt oude werk komen er vanavond bekaaid af, want vroeger materiaal dan van Soul Temptation wordt er niet gespeeld. Niet dat het heel erg veel uitmaakt, want nieuwere songs als Firesoul en het recente The World To See slaan eveneens goed aan bij het behoorlijk enthousiaste publiek. Zanger Andi B. Franck heeft het in ieder geval uitzonderlijk goed naar zijn zin en bespeelt het behoorlijk volle Biebob met gemak. Het beste van allemaal: van het nieuwe album wordt met We Are... meteen een van de beste meezingers uit de geschiedenis van de band neergezet.
Een amusant spektakel ontstaat op het moment dat Franck in de lucht de denkbeeldige volumeknop van het zaalgeluid harder probeert te zetten en het publiek hierin goed meegaat door harder en zachter te juichen. Een ogenschijnlijk kinderlijk schouwspel, dat met zoveel enthousiasme en overtuigingskracht wordt gedaan dat de beste zanger ons daarna schaterlachend vraagt om dit bij geen enkele andere band ooit te herhalen. Met het wat lichtvoetigere All Those Words sluit de band een erg geslaagd optreden af. Wat mij betreft had deze band nog een stuk langer mogen spelen! (Lennert)
Het mag dan het einde van de tour van Primal Fear zijn, buiten enkele licht hese momenten klinkt Ralf Scheepers voor mij geen moment alsof hij aan het einde van zijn adem is. De uitzonderlijk masculiene frontman laat horen dat hij nog steeds een van de beste heavymetalzangers is en krijgt het publiek met zijn charisma dan ook al meteen goed mee. Als het halverwege de set bij bassist Matt Sinner opvalt dat er op de voorste rijen iemand in het publiek ook enkele forse uithalen uitgooit, wordt deze persoon nog even op het podium gehaald om dit ook met een microfoon te doen. Het moet toegegeven worden: het klinkt zeker niet verkeerd. Scheepers becomplimenteert de jongen dan ook meteen, maar voegt er wel een "Try doing this for four weeks" als relativering aan toe. De meester heeft gesproken en gaat vervolgens ook door met zijn kenmerkende, ijzingwekkend hoge vocalen.
De band tourt op het moment met een nieuwe drummer, namelijk Francesco Jovino. Zijn spel is gedurende de hele avond lekker strak en stampend, maar waarom bands constant een obligate drumsolo in de set moeten verwerken, is me in de tussentijd echt een raadsel. Dan liever wat meer soleerwerk van de goedgemutste Tom Naumann en Alex Beyrodt, die met hun links- en rechtshandige Les Paul gitaren heerlijke riffs en solo's op het publiek afvuren. Van het nieuwe album slaan songs als Rulebreaker en In Metal We Trust in ieder geval prima aan en de refreinen worden goed meegezongen. Iets wat op zich niet gek is, aangezien Primal Fear altijd al heer en meester is geweest in het schrijven van songs met refreinen die moeilijk uit het hoofd te halen zijn. Op het moment van schrijven, zit In Metal We Trust bij ondergetekende nog steeds in het hoofd.
Met de grote hoeveelheid mid-tempo stampers, is het op zijn tijd ook fijn om wat afwisseling in de setlist te horen. Gelukkig krijgen we dit in de vorm van ballads als Seven Seals en het nieuwe The Sky Is Burning of mijn persoonlijke favoriet, het snelle Nuclear Fire. Stiekem is er echter toch weinig leuker bij een Primal Fear-optreden dan meezingen met het jolige, maar oh zo gave Metal Is Forever. Na een altijd overbodig wachten tot de band terugkomt voor de toegift, is mijn vreugde meteen enorm als de band de epic Fighting The Darkness ten gehore brengt. Wat een magistrale song! Spijtig dat men hierna het toch beduidend minder interessante Running In The Dust ten gehore brengt als afsluiter, aangezien ik zelf toch meer geniet van de wat melodieuzere songs. Niet dat dit verder iets uitmaakt voor het erg enthousiaste publiek dat vervolgens erg tevreden naar huis kan gaan. Spijtig dat dergelijke combinaties van bands bij ons weinig bekijks trekken, maar het was de reis naar onze zuiderburen meer dan waard! (Lennert)
Setlist Primal Fear:
1. Final Embrace
2. In Metal We Trust
3. Angel In Black
4. Rulebreaker
5. Sign Of Fear
6. Seven Seals
7. Drum Solo
8. Angel Of Mercy
9. The End Is Near
10. Rollercoaster
11. The Sky Is Burning
12. Nuclear Fire
13. When Death Comes Knocking
14. Chainbreaker
15. Metal Is Forever
Encore:
16. Fighting The Darkness
17. Running In The Dust
Setlist Brainstorm:
1. The World To See
2. Firesoul
3. Fire Walk With Me
4. Highs Without Lows
5. We Are...
6. Worlds Are Comin' Through
7. Shiva's Tears
8. How Much Can You Take
9. Falling Spiral Down
10. All Those Words