Veel bezoekers zijn dan ook op tijd aanwezig om niets te missen. Het merendeel bevindt zich vooraan het podium als Eves Fall begint te spelen. Met de twee hits Enough! en No Compassion is er vanavond snel waardering van de toeschouwers. Het viertal muzikanten houdt het tempo hoog en de set kort want we willen Kingfisher Sky en Autumn ook zien aldus zangeres Liesbeth Cordia. Ze is vandaag goed bij stem en maakt er samen met de heren een energieke show van zoals we van ze gewend zijn. Na de bekende nummers komen er een paar verrassingen langs in de vorm van The Way You Move Me en Like A Movie, twee nieuwe tracks die veel goeds beloven voor het toekomstige studiomateriaal (dat dit jaar nog niet zal verschijnen). Het enige probleem is dat het geluid van de gitaren wat zacht staat tijdens bijna de gehele set. Wat mij betreft had dat beslist wat voller gemogen. Desondanks blijven de popmetalsongs overeind en sluit het viertal sterk af met In Denial, mede dankzij een vollere sound. Eves Fall levert een goede prestatie en heeft de zaal goed opgewarmd.
Als tweede mag Kingfisher Sky het podium betreden. Er gebeurt zoveel tijdens dit optreden, dat ik er een boek over zou kunnen schrijven. Toch ga ik me beperken tot een samenvatting en de belangrijkste details. Allereerst is het intro en de bijbehorende lichtshow van The Craving heel mooi. Ivar de Graaf leidt dit eerste nummer in met een drumsolo en er is direct al een groep mensen die aan het meeklappen is. Er zijn aanvankelijk wel wat technische problemen met de gitaar van Chris Henny, maar hij is net op tijd om de laatste noot van Hallway Of Dreams mee te spelen. Vanaf dat moment gaat het een stuk beter en komt Hypnos erg sterk uit de verf, mede vanwege de zuivere vocalen van Judith Rijnveld. Ze is vandaag niet alleen goed bij stem (op een paar schoonheidsfoutjes na), maar ze maakt tussen de songs door ook de ene na de andere grappige opmerking. Mede hierdoor ontstaat er een bijzonder vermakelijke show, waarbij veel wordt gelachen, zowel in de zaal als op het podium. Er is veel onderling contact en het speelplezier spat er vanaf. Het heeft af en toe wel wat van een theatershow.
Meestal krijgt Kingfisher Sky niet zoveel speeltijd, maar dat is vandaag anders. De Haagse band speelt maar liefst een uur en dat betekent dat er af en toe wat langere nummers aan bod komen. Er is bovendien ruimte voor drumimprovisaties aan het begin van My Better Part en aan het einde van Mercy On This Wounded Heart. Ook krijgen we een gitaristenduel te horen aan het begin van Through My Eyes. Het zijn geslaagde extras die veel waardering oogsten. Verder vallen vooral de rustige stukken van de nummers in positieve zin op. Hierin komen de instrumenten het beste tot hun recht. In de wat hardere passages komt het gitaargeluid wat aan volume te kort. Alleen Liquid Clocks is hierop een uitzondering en dit nummer behoort dan ook tot de sterkste tracks van de avond. De andere nostalgische progrocksongs blijven ondanks het wat minder krachtige geluid toch wel heel mooi om mee te zingen. Het optreden eindigt zoals het begon. Indrukwekkend, met een fantastische uitvoering van Brody, een ideale afsluiter. Kingfisher Sky zorgt met wat kunst en vliegwerk voor een hele vermakelijke show.
Het is aan Autumn om de avond knallend af te sluiten en dat doet de progressieve metalformatie dan ook. Het hardere en vollere geluid helpt ze daarbij. Autumn schiet uit de startblokken met een overtuigende uitvoering van Cold Comfort en daarna is het genieten geblazen met Satellites en topfavoriet Altitude. Het gitaarwerk komt goed naar voren en ook de duozang in de rustige stukken is heel mooi. De setlist toont een mooie doorsnee van de discografie en een oudje als het sfeervolle Gallery Of Reality doet het goed, net als het prachtige Synchro-Minds.
Halverwege de set krijgen we een primeur. Black Out is een nieuw nummer dat op de nieuwe cd moet verschijnen. Wanneer deze uitkomt, is nog niet duidelijk. Dat kan ook nog wel even duren, want de band zit nog in de songwritingmodus. We moeten nog even geduld hebben, maar Black Out klinkt in ieder geval veelbelovend. Het rockt, wisselt van stevig naar melodieus rustig en bevat een bijzondere keyboardpassage. Enerzijds vernieuwend, anderzijds herkenbaar als Autumn-track, die qua stijl tussen Altitude en Cold Comfort in ligt. Er is eigenlijk weinig kritiek te uiten op het optreden, of het moeten de keyboardpartijen zijn die niet altijd even goed doorkomen. Verder is het genieten van de sterke tracks en de actieve podiumpresentatie. Heel even verlaat de band het podium, om kort daarna terug te keren voor de ideale afsluiter in de vorm van The Venamoured. Wat een gaaf einde van een zeer vermakelijke avond met drie goede bands.
Met dank aan Fred Helders Photography voor de foto's.
Setlist Autumn:
1. Cold Comfort
2. Satellites
3. Horizon Lines
4. Altitude
5. Gallery Of Reality
6. Silent Madness
7. Synchro-minds
8. Black Out
9. Closest Friends Conspire
10. A Minor Dance
11. Summers End
12. The Venamoured
Setlist Kingfisher Sky:
1. Craving
2. Hallway Of Dreams
3. Hypnos
4. Insomnia
5. Liquid Clocks
6. Through My Eyes
7. Mercy On This Wounded Heart
8. Open Eyes
9. My Better Part
10. Rise From The Flames
11. Brody
Setlist Eves Fall:
1. Enough!
2. No Compassion
3. The Way You Move Me
4. The Spiral
5. Like A Movie
6. In Denial
Eve's Fall
Kingfisher Sky
Autumn
