Zak is eigenlijk een hele mooie discotheek (met ruime gratis parkeergelegenheid vlak voor de deur) en ik was vooral benieuwd hoe deze omgetoverd zou worden in een metalpaleis. Bij aankomst blijkt het mee te vallen. Binnen is er niet veel veranderd. Voor het podium bevindt zich een dansvloer. Aan de zijkanten en in het midden van de zaal zijn bars gevestigd en als je wilt dansen of headbangen in een kooi, dan kan dat ook.
Welkom in dit etablissement, zegt zanger/gitarist Moritz Hempel van Drone dan ook tegen ons. Drone is een relatief onbekende band, maar de stoere metal nodigt al snel uit tot headbangen en meeknikken. De stijl varieert van groovy post-thrash tot alternative metal en komt live optimaal tot zijn recht. De muziek van het collectief, dat in 2006 de Wacken Metal Battle won, leent zich daar dan ook uitstekend voor. De Duitsers spelen van al hun vier albums wat nummers. Ondanks dat er nog niet veel mensen zijn, zit de sfeer er direct met de sterke opener Deepest Red aardig in. Het geluid staat lekker vet en rauw (op wat technische problemen tijdens het tweede nummer na) en. Er is al snel waardering vanuit de zaal en ook Welcome To The Pit en Format C kunnen op veel bijval rekenen. De heren hebben het duidelijk naar hun zin op het podium en er is een prima chemie tussen band en het dicht tegen de hekken aan gevestigde publiek, waardoor zelfs een over the top nummer als Hammered, Fucked And Boozed in de smaak valt. Drone is een aangename verrassing en een zeer geslaagde openingsact.
Als de eerste tonen van Unearth klinken, is het inmiddels veel drukker. Iedereen lijkt zijn of haar weg naar het tijdelijke metaldome gevonden te hebben. De formatie uit Massachusetts speelt net als Drone maar een half uurtje vanwege aanvangsproblemen met de techniek. Dat betekent dat hun reguliere set flink is ingekort. In korte tijd rammen de heren er toch nog zeven tracks doorheen, waarvan vooral de eerste drie indruk maken (Giles, The Swarm en This Lying World). De bezoekers vermaken zich prima en er vormt zich op een paar momenten een pit. Toch is er wel wat op te merken. Zo staat het geluid wat kleurloos afgesteld. Mede hierdoor boeit de set na het sterke begin toch wat minder. Watch It Burn komt, mede vanwege de niet goed te horen cleane achtergrondzang, niet sterk uit de verf. Het geheel klinkt minder flitsend dan op de plaat en de leads komen bij vlagen slechts goed door en op die momenten is het ook genieten. De Amerikanen spelen desondanks strak, de breakdowns doen hun werk en ze sluiten goed af met The Great Dividers. Unearth scoort een voldoende, maar ik had toch op wat meer gehoopt.
Het overgrote deel van de bezoekers is (getuige de bandshirtjes) gekomen voor Arch Enemy. De internationale act doet wat van de heren en dame verwacht mag worden. Een sterke show neerzetten, zonder al te veel verrassingen. Noem het voorspelbaar of solide, maar de fans weten zich er opperbest mee te vermaken, getuige de pit die het hele optreden aanhoudt. Bovendien zingen en schreeuwen ze de teksten mee en is er luid applaus en gejuich na afloop van elk nummer. Het optreden staat als een huis. My Apocalypse en Bloodstained Cross zijn belangrijke fundamenten daarvoor en weten altijd te boeien en ook War Eternal doet het heel erg goed.
Stolen Life is de eerste track die niet veel gespeeld wordt en je merkt direct dat een deel van het publiek hier relatief onbekend mee is. Recentelijk is dit nummer, dat al op het nieuwste album War Eternal (2014) staat, in een nieuwe versie op een ep verschenen, maar het weet zowel op het studiomateriaal als live niet te overtuigen. Avalanche doet dat wel en past prima na het zeer overtuigende As The Pages Burn en Dead Eyes See No Future.
Die toppers blijven samen met We Will Rise en Nemesis toch wel vaste waarden. Die zijn toch iedere keer weer gewild door het publiek en ik moet eerlijk zeggen: ze blijven ook gewoon geweldig om live mee te maken, mede door het fantastische gitaarwerk. Dat is de voor de mij meest imponerende factor vandaag. De geluidsman licht de leads en solos er goed uit. Indrukwekkend om Michael Amott en Jeff Loomis de ene na de andere melodie foutloos te zien spelen. Op dat soort momenten stappen de heren even naar voren en komen ze in de spotlights te staan.
Verder is het uiteraard Alissa White-Gluz die het licht op haar gericht ziet. Ze is vandaag goed bij stem haar lage grunts in My Apocalypse en screams in Avalanche zijn ongevenaard. Ze toont zich actief op het podium, spreekt ons regelmatig toe, maar is niet altijd overtuigd van het meezingen van de aanhang. Het is ook lastig voor de aanwezigen om boven het harde geluid uit te komen. Gelukkig staat het niet t hard en valt er genoeg te genieten. Na We Will Rise verlaat het vijftal muzikanten het podium om relatief kort erna weer te verschijnen voor een toegift. Deze duurt een kwartier en eindigt met de vaste afsluiter Nemesis in combinatie met Fields Of Desolation.
Daarmee komt een eind aan een geslaagde metalavond in Zak. Een bijzondere setting, een chique omgeving voor een concert, maar zeker voor herhaling vatbaar. Het personeel was vriendelijk, bij de bar werd je snel geholpen en de security was er snel bij als het bij een enkel incident misging. Complimenten voor de organisatie en hopelijk kunnen we in de toekomst vaker naar metalconcerten in Zak. Mooi dichtbij voor de grensgevallen onder ons.
Setlist Arch Enemy:
1. Intro (Khaos Overture)
2. Yesterday Is Dead And Gone
3. Burning Angel
4. Ravenous
5. Stolen Life
6. My Apocalypse
7. You Will Know My Name
8. Bloodstained Cross
9. Taking Back My Soul
10. As The Pages Burn
11. Dead Eyes See No Future
12. Avalanche
13. No More Regrets
14. No Gods, No Masters
15. We Will Rise
Toegift:
16. Tempore Nihil Sanat (Prelude In F Minor)
17. Never Forgive, Never Forget
18. Snowbound
19. Nemesis
20. Fields Of Desolation
Setlist Unearth:
1. Giles
2. The Swarm
3. This Lying World
4. Watch It Burn
5. Never Cease
6. Last Wish
7. The Great Dividers
Setlist Drone:
1. Deepest Red
2. Motr-Heavy Piss-Take
3. Welcome To The Pit
4. Format C
5. Making Believe
6. Hammered, Fucked And Boozed
7. Theopractical
Drone
Met dank aan Bloodchamber.de voor de foto's.