Op 19 oktober 2013 was Het Podium in Hoogeveen het toneel voor de eerste editie van het festival Waves Of Metal. Een metalfeest met zowel nationale als internationale bands van naam en dat zorgde voor een bloedhete, uitverkochte zaal. Wat wil je ook met acts als Izegrim, Threat Signal, Mors Principium Est en The Agonist (laatste Nederlandse show met zangeres Alissa White-Gluz). Een uiterst geslaagde eerste editie was het gevolg. Na dit succes was het wachten op de continuïteit die vanzelfsprekend leek. In mei werd direct de hoofdact aangekondigd: Stream Of Passion. Daarna bleef het lang stil totdat de organisatie eind augustus de bekend maakte dat het festival wegens verschillende oorzaken niet doorging. De exacte redenen werden niet bekend gemaakt maar een van de organisatoren was er met het geld vandoor gegaan.

Wel werd tegelijkertijd aangekondigd dat Unshine en Paper Doll Decay als supportacts van Stream Of Passion op dezelfde avond (als het festival gehouden zou zijn) zouden optreden. Zaterdag 18 oktober 2014 was het dan zover. Geen festival dus maar drie female fronted bands. Voor de fans die Metal Female Voices Fest te ver rijden vonden, zorgden drie bands in Hoogeveen voor een leuke avond.

Allereerst mag het Nederlandse Paper Doll Decay het podium betreden voor zo’n twintig tot dertig personen. Eind 2008 richten gitarist Caspar Koster en zangeres Janneke de Rooy de deathmetalband op maar pas veel later werden bassist Jarno Hol en drummer Rob Koene aan de line up toegevoegd. De muziek van het viertal doet wat denken aan Arch Enemy en Lamb Of God. Er is nog geen studiomateriaal uitgebracht maar begin 2015 komt er een ep, waavan vanavond een aantal nummers wordt gespeeld. Door wat technische problemen is het niet echt een strak optreden. Met name het digitaal versterkte gitaargeluid komt niet goed door.

Desondanks zorgt de energieke podiumpresentatie van met name Caspar en Janneke voor aardig wat vermaak. Met haar jurk en de mascotte van de band, die aan de microfoon bungelt, trekt Janneke de meeste aandacht. Ook overtuigt de frontvrouw met haar grunts en haar actieve podiumpresentatie. Het is leuk om te zien dat de band plezier heeft om op te treden, zoals aan het einde van een concert blijkt als Caspar en Jarno een dolletje maken. Janneke vraagt voor het laatste nummer om een circlepit. Die komt er niet maar Caspar duikt nog wel even het publiek in. Een leuke opening van de avond en hopelijk zit het de volgende keer mee met het geluid.

Vervolgens betreedt Unshine de planken. De Finse formatie heeft weliswaar drie albums uitgebracht, maar is desondanks een relatief onbekende band gebleven. Het is dan ook nog steeds relatief rustig in de zaal en ook op het podium is het rustig. Het is voor de druïdemetalband de eerste keer dat ze optreedt in Nederland. Misschien komt het daardoor wat onzeker over, mede geholpen door het feit dat ze geen soundcheck hebben kunnen doen. Zangeres Susanna Vesilahti blijft doorgaans als een standbeeld staan, met name in het begin van het concert. De bassist en gitarist zoeken wel contact met het publiek maar worden geplaagd met een technisch probleem met de geleende apparatuur. Even later wordt dit probleem verholpen.

De sfeer die op de platen de sterke factor is, komt er live niet uit. Dat komt mede doordat er een toetsenist ontbreekt. Hierdoor ontbreekt de symfonische factor en zelfs een bekende melodie als Greensleeves, een traditionele Engelse folkmelodie, komt wat zielloos over. Erg jammer, want ik had me verheugd op dit optreden. Het publiek waardeert het optreden wel met een applaus maar echt indruk hebben de Finnen niet gemaakt, behalve op een tweetal enthousiaste supporters na. Nee, het studiomateriaal zoals de derde plaat Dark Half Rising (2013) klinkt veel overtuigender.

In de pauze is het gezellig druk in de zaal geworden maar vol wordt het niet. Als de lichten uitgaan en de intro van Monster klinkt, dat afkomstig is van het nieuwe album A War Of Our Own, bewegen de mensen zich naar voren. Stream Of Passion doet het op alle fronten beter dan de voorprogramma’s. De ruimte die tot die tijd leeg aanvoelde, wordt gevuld met energie en sfeer. De symfonische metalband speelt strak en overtuigt op alle fronten. Het geluid staat goed afgesteld en opvallend is hoe warm het vioolgeluid klinkt. Een energieke podiumpresentatie zorgt voor een positieve reactie in het publiek. Er wordt gedanst, geheadbangd en bekende nummers als Collide en In The End worden meegezongen. Ook de nieuwe nummers van het eerder genoemde, nieuwe album A War Of Our Own doen het live goed en zorgen voor veel beweging en een applaus van de toeschouwers.

Een gevoelige noot is er met het wonderschone For You. Bij dit nummer past absolute stilte in het publiek maar helaas vindt een aantal bezoekers erdoorheen praten belangrijker dan aandachtig luisteren en genieten. Jammer, maar de band laat zich er niet door van de wijs brengen en vervolgt met stevigere tracks als Exile en Delirio. Na veel nieuw materiaal wordt de reguliere set afgesloten met Now Or Never en Lost.

Na een korte pauze wordt afgesloten met Street Spirit (een cover van Radiohead) en Haunted, dat niet al te vaak meer wordt gespeeld. Hiermee komt een einde aan een hartverwarmend optreden waarbij er weer nieuwe fans gewonnen zijn en Stream Of Passion zich mag opmaken voor het optreden op Metal Female Voices Fest in Wieze (België). De toeschouwers gaan de zwoele buitenlucht in, tevreden terugkijkend op een leuke muziekavond met de hoofdact als topper.

Met dank aan Ad van Het Podium voor de foto's

Setlist Stream Of Passion:
1. Monster
2. A War Of Our Own
3. The Curse
4. Collide
5. For You
6. Exile
7. Delirio
8. In The End
9. Don’t Let Go
10. Now Or Never
11. Lost

Toegift:
12. Street Spirit (Radiohead cover)
13. Haunted

Setlist Unshine:
1. Awen (intro)
2. Gathering Of The Kindred Spirits
3. The Blood Of Ardennes
4. Spellbinder
5. Idyl
6. Greensleeves
7. The Sheer Of Sights
8. Ikuinen Taistelu

Setlist Paper Doll Decay:
1. Assassins Of Redemption
2. Obliteration And Deceit
3. Arabian Tragedy
4. The Hunted
5. Burst Into Enemies
6. In Death We Rise
7. Demigods