Baroeg Open Air is inmiddels een jaarlijks terugkerend evenement in het begin van de herfst. Het gratis festival dat door poppodium Baroeg in het Zuiderpark georganiseerd wordt heeft dit jaar weer genoeg leuks in de line-up om een tripje naar Rotterdam Zuid te maken. Zelfs de vele wespen kunnen vandaag de pret niet bederven voor de ruim zesduizend bezoekers, want het bier vloeit goed en ook de weergoden zijn het festival weer gunstig gestemd: het is weer een stralende dag. De line-up is zo breed als de programmering van de zaal Baroeg: van ouwelullenrock tot beukende metal tot keiharde breakcore. Hieronder bespreken we vooral de bands van het hoofdpodium, de electronische acts van het tweede podium waren niet echt aan ons besteed.
Doordat de poort pas tegen half een open gaat, oogt het nog vrij rustig op het moment dat The Charm The Fury het festival aftrapt. Deze jonge band bracht een week eerder het debuutalbum A Shade Of My Former Self uit, waarvan er vandaag natuurlijk vele nummers voorbij komen. Ondanks het vroege tijdstip geven zangeres Caroline en haar jongens zich voor de volle 100%, en omdat de tent gaandeweg het optreden voller en voller wordt, kan de band ook (terecht) op steeds meer reactie vanuit het publiek rekenen. De kop is er af, Baroeg Open Air is van start met een fijn optreden van The Charm The Fury.
De muziek van Deadhead valt goed in de smaak bij het enthousiaste publiek. Ondanks het feit dat ik een stuk van het optreden reeds gemist heb als ik de tent in kom lopen, is het in ieder geval duidelijk dat de thrash met black metal invloeden veel afwisseling kent binnen de songs. Snelle en trage passages wisselen elkaar af, beukende stukken worden afgewisseld met melodieuze melodielijnen en de solo's gieren de toeschouwers om de oren. Origineel is het allemaal niet, maar het wordt allemaal met zoveel verve gespeeld dat ik niet anders kan dan concluderen dat Deadhead de kunst goed in de vingers heeft.
Collega Teun vertelde mij ooit dat ik praat zoals Rembo van Rembo en Rembo. Welke van de twee Rembo's dit was weet ik niet, maar als het iets te maken heeft met Hausmagger zie ik dit niet als een probleem. Het ex-Rembo en Rembo lid maakt vandaag de dag naar eigen zeggen surf rock, wat in praktijk terecht komt op humoristische teksten over borderline grieten en uitgaan met vrienden die onder de plak zitten. Het jonge publiek begrijpt er helemaal niets van, maar voor de mensen waar Rembo en Rembo wel onder het jeugdsentiment valt, is er genoeg te genieten van de enthousiaste show met humor. Die Stad Is Van Ons en Ik Voel Me Kut zijn wat mij betreft in ieder geval pareltjes van de onderste plank.
MXRCXL heeft een maand eerder de juryprijs gewonnen in de Baroeg bij The Battle 4 BOA. De naar metal neigende rock wordt geleid door zanger/bassist Marcel (ja, daar komt de naam vandaan) die laat zien dat hij als een ware Geddy Lee in staat is om te zingen en uitmuntend te bassen tegelijkertijd. Helaas is geluid in de Charlois Talent Stage tent niet helemaal ideaal, waardoor de zang- en gitaarpartijen wat wegvallen tegen de ritmesectie. De songs zelf kennen een sterke afwisseling tussen beukende stukken en sfeervolle, door toetsen ondersteunde passages en worden enthousiast gebracht door de vier bandleden. Een erg leuk en dynamisch optreden, al staat het publiek toch vreemd te kijken op het moment dat de zanger aan het einde van het optreden de microfoon op de grond gooit in zijn enthousiasme, dat heeft zo'n band toch niet nodig.
Mensen die mij kennen weten dat ik death metal een van de meest saaie metalgenres vind, maar The Monolith Deathcult is er enkele maanden geleden al met vlag en wimpel in geslaagd om mij er van te overtuigen dat ik geen compleet genre zo bruut opzij mag schuiven. Ondanks het feit dat de bas wat sterker in de mix had mogen staan, staat het optreden als een huis en lijkt het alsof men in de tent op een slagveld staat. Nieuwe krakers als God Among Insects en Human Wave Attack worden afgewisseld met een klassieker als Wrath of the Ba'ath en het publiek smult er van getuige de grote pit. Na afloop vertellen vrienden me dat er zoveel betere death metal is dan TMDC en dat het ongelooflijk is dat ik dit wel goed vind. Schijt hieraan, deze band heeft de attitude van Manowar, wisselt samples en orkestraties af met brute metal en heeft Peter Cullen als narrator, veel gaver dan dat wordt het niet meer vandaag. Of ooit.
Focus is een ietwat vreemde eend in de bijt vandaag op een festival waar metal en elektronica de hoofdrol spelen, maar het publiek smult alsnog in grote getalen van deze opzwepende progrock. Thijs van Leer mag dan in de tussentijd wat kilo's en jaren erbij hebben gekregen, zijn gefluit en gejodel klinken nog als vanouds en worden gretig door het publiek opgenomen. En zeg nu zelf, hoe kan iemand nu niet genieten van prachtige songs als House Of The King of Sylvia? De moshpit die op het einde ontstaat bij het weergaloos uitgevoerde Hocus Pocus is dan weer gruwelijk asociaal en absoluut onnodig getuige de grote hoeveelheid vluchtende mensen die dit niet gewend zijn. Het geeft echter wel aan dat Focus ook vandaag de dag nog steeds een groot succes is. Een gewaagde keuze met een fantastische uitkomst om deze band te boeken!
Ik heb Moonspell ooit nog in 2004 op Wldrock gezien in de periode dat gotische metal zijn hoogtijdagen kende en was toen al onder de indruk van dit Portugese gezelschap. Ondanks het feit dat ik de eerste drie nummers helaas heb gemist en niet heel erg bekend ben met het materiaal, moet ik toch toegeven dat deze band een uitstekende afsluiting van het festival is. De tent puilt uit van de mensen, het geluid is uitstekend en de duistere sfeer slaat enorm aan. Enkele songs die ik wel ken, Vampiria en de fantastische afsluiter Alma Mater laten mij dan ook snakken naar meer. Aan de publieksreactie te horen en zien ben ik niet de enige die dit zo ervaart. Moonspell laat zodoende zien dat zij een terechte afsluiter zijn van een wederom erg gezellig festival, al is het ietwat spijtig dat ze een half uur te laat begonnen en hierdoor hebben moeten knippen in de setlist.
Meer foto's van Baroeg Open Air vind je op onze Facebook pagina:
http://www.facebook.com/Metalfan.nl.