Op zaterdag 9 februari doen twee death metal-grootmachten met ieder een indrukwekkende staat van dienst de Baroeg aan. Vader, de toerveteranen uit Polen, en de podiumbeesten van Aborted sluiten de handen ineen en nemen een drietal voorprogrammas met zich mee. Het is de n na laatste avond van de Europese toer dus de bands zijn goed ingespeeld en het is gezellig druk in de Baroeg: alle ingedrinten voor een memorabele avond zijn aanwezig!
De eerste band van de avond, Fhobi uit Uruguay, is mij in verband met de rit naar Rotterdam ontschoten, waarvoor excuses.
Adimirion uit Itali is de eerste band die door mij wordt ondergaan en weet gelijk te boeien. De jongens staan enthousiast te beuken terwijl de zaal steeds voller wordt. Stoere muziekantenmetal, vrij technisch en met een moderne dikke sound, is wat we te horen krijgen. Opvallend zijn de Gojira-invloeden in de slepende passages en de langgerekte vocalen. Ook van een polyritmisch riffje a la Meshuggah zijn de Italianen niet vies. De aanpak van Admirion is wel wat meer straight forward dan die van de genoemde bands: minder progressie, meer beuken. Geen verkeerde kennismaking!
Het daaropvolgende Bonded By Blood profileert zich vanavond als de perfecte opwarmband. Het zijn jonge vlotte gasten, die met jeugdig enthousiasme op de Bay Area-stijl gente Thrash Metal spelen. Net als bij legio collegabands zou ik een opmerking kunnen maken over het gebrek aan originaliteit. Maar deze groepen, die terugvallen op de jaren 80, spelen niet om het wiel opnieuw uit te vinden en Bonded By Blood is er in ieder geval niet minder genietbaar om. Naast lekkere riffs heeft zanger Mauro Gonzales ook een aardige noot in zijn mars. De eerste moshpit van de avond laat niet lang op zich wachten. n van de sterkere retro-thrashbands die ik tot nog toe op mijn pad vond!
Uw verslaggever ziet Abortedvanavond voor de vierde keer in een jaar tijd. Klagen hoor je mij niet, want een Aborted-optreden mondt altijd uit in een losgeslagen feestje. Het vele toeren heeft hen tot een van de strakste en energiekste livebands in het death/grind-genre gemaakt. Waar de nieuwe gitaristen Danny Tunker (oa ex-God Dethroned) en Mendel bij de Leij (Escadron) er de laatste keer dat ondergetekende Aborted aan het werk zag, op de Eindhoven Metal Meeting, vaak naast zaten met de melodien klopt alles vanavond. Het geluid is helder en (niet t) hard en de lompe breakdowns zijn om de vingers bij af te likken. Frontman Sven de Caluw lijkt weer op hete kolen te staan en gunst zichzelf geen seconde rust, onderwijl een hele keur aan putgrunts en pigsqueals uitpersend. Er passeert vooral veel materiaal van het jongste album Global Flatline (2012) zoals Coronary Reconstruction, Expurgation Euphoria en The Origin Of Disease, maar ook ouder materiaal van Goremageddon (2003) (Meticoulous Invagination, Sanguine Verses) is in de set verweven. Het plaatje is compleet als een oproep aan de crowdsurfers de Baroeg in een chaotische kluwen van rondvliegende mensen doet veranderen. Na afsluiter The Saw And The Carnage Done begeeft het bezwete volk zich richting bar of rookhok en is er geen twijfel mogelijk: dit was weer een vet Aborted-optreden!
En dan is het opeens tijd voor de headliner van de avond: het almachtige Vader. Sinds het vertrek van gitarist Mauser en drummer Daray is de bezetting van de band sterk aan verandering onderhevig geweest. Nu er al enkele jaren met dezelfde line up getoerd wordt zijn de muziekanten erg goed op elkaar ingespeeld. Het maakt ook eigenlijk vrij weinig uit wie er naast vocalist/gitarist Peter Wiwczarek op het podium staan: Vader is zijn kindje, hij is de gepassioneerde ruggengraat die de band al zo lang draaiende houdt. Zolang hij ademt zal Vader de podia wereldwijd onveilig maken en blijven imponeren; vanavond is het niet anders.
Zoals aangekondigd speelt Vader vanavond het album Black To The Blind (1997) en de ep Sothis (1994) integraal. Een Vader-show zonder de vertrouwde snelheidsduivels als Wings of This Is The War is wel even wennen. Het oude materiaal van de genoemde schijven doet het gelukkig even goed. Openen met het logge Sothis blijkt een meesterlijke zet en ook Carnal, met zijn shock-and awe aanpak slaat aan. Daarna is het genieten geblazen van onder andere Heading For Internal Darkness, Fractal Light en The Wrath: het klinkt vanavond allemaal als een klok en het wordt vol genoegen ondergaan door een headbangende Baroeg. De Polen kunnen het niet laten om ook het titelnummer en Come And See My Sacrificevan hun laatste, uitstekende plaat Return To The Morbid Reich (2011) te spelen. Zelfs het haast antieke (Vader bestaat inmiddels al dertig jaar!) Dark Age wordt nog uit de kast gehaald.
Vader heeft al ettelijke keren op de planken van de Baroeg gestaan, woont schijnbaar in de toerbus maar gaat nooit vervelen. Het is en blijft een band waarop je kan vertrouwen, die de fans niet snel teleur zal stellen. Op de speciale setlist van vanavond na zorgen swerelds hardst werkende Polen niet voor verassingen, maar dat er bezoekers zijn die na de toegift -een eerbetoon aan de helden middels covers van Black Sabbath en Raining Blood- onbevredigd naar huis terugkeren kan ik me moeilijk voorstellen.
