ReVamp is de band van Floor Janssen, voormalig zangeres van After Forever. Floor komt als laatste van de groep op, zichtbaar wat gespannen. Het is de tweede show van de band na een lange tijd van ziekte van de frontvrouw.
Vanaf de eerste noten van Heres My Hell blijkt dat ReVamp zin heeft weer te spelen. Na onder andere Head Up High en de mooie power ballad Sweet Curse bedankt Floor iedereen die haar de afgelopen tijd heeft gesteund en met name de band: Matthias Landes (drums), Jaap Melman (bas), Jord Otto en Arjan Rijnen (gitaar) en Ruben Wijga (keyboards) hebben op haar terugkeer gewacht.
Floor bedankt iedereen Million times. Vanaf dat moment klinkt Floor krachtig, alsof een grote ballast van haar is afgegleden. De band staat met zichtbaar veel genoegen te spelen. De zaal reageert enthousiast en het nummer Million wordt met grote passie gespeeld. Na onder andere het orkestrale en bombastische The Trial Of The Monster, de heavy nummers Fast Forward, No Honey For The Damned en Disdain (met een gruntende Floor) en het geweldige en goed opgebouwde Kill Me With Silence wordt het nieuwe Sins gespeeld. Een nummer dat naar meer smaakt; muzikaal gezien ligt het tussen After Forever en ReVamp.
Met Disgraced eindigt een zeer geslaagd optreden. Het optreden kan slechts leiden tot n conclusie: ReVamp is terug!
Om 22.00 uur begint het Limburgse Epica met de Heerlense Simone aan haar thuiswedstrijd. De band trekt alles uit de kast; na de opening Samadhi wordt bij Resign To Surrender vlammen tot grote hoogte gespuwd. Vier grote vuurspuwers staan aan de voorkant van de stage die met zekere regelmaat vuur spuwen.
Simone zingt de sterren van de hemel, Mark Jansen grunt er lekker op los en Isaaq Delahaye spuwt de gitaarsolos het publiek in.
De nadruk van de show ligt op het album Design Your Universe uit 2009. Uiteraard ontbreken The Phantom Agony , Consign To Oblivion en The Divine Conspiracy niet. Epica heeft de avond van haar leven, die zal op 16 maart overtroffen worden met de cd-presentatie van hun nieuwste album Requiem For The Indifferent; vanavond speelden ze Storm The Sorrow van dat album. Het nummer wordt door het publiek met veel enthousiasme ontvangen; een typisch Epica nummer met veel keyboards, tempowisselingen, goede zanglijnen, grunts en solos.
Design Your Universe is een van de mooiste nummers deze avond met een grote rol voor Coen Janssen voor de bombastische en soms gevoelige keyboards. The Phantom Agony is de afsluiter van het eerste deel van de set waarbij Yves Huts (bas) en Arin van Westerbeek (drums) de strakke motor zijn.
Na de kleine pauze is er ook aandacht voor een huwelijksaanzoek van twee Epica fans die dit willen doen op het optreden van hun favoriete band op vrijdag de dertiende. Een wat langdurig verhaal dat gelukkig weer snel muzikaal vervolgd wordt.
Met Consign To Oblivion worden de stoom- en vuurspuwers nog eens flink gebruikt waardoor het einde groots is van een geweldig concert. Aan het eind van het nummer worden twee serpentinekanonnen(tjes) afgesloten. Dat is het enige puntje wat tegenviel. De hele show was een spektakel van licht, vuurspuwers en stoomblazers. De setlist stond als een huis en het enthousiasme was bij zowel de band als het publiek groot. Het is mooi te zien hoe het publiek uit zijn dak ging.
Na een indrukwekkende show van 1.45 uur kon het publiek tevreden naar huis gaan met twee goede concerten van twee overtuigende Nederlandse bands.
