Skull Fist heeft net debuutalbum Head Öf The Pack gelanceerd, en mag daarom opdraven als opwarmer van de avond. De mannen weten dat uitstekend te doen, want de oldschool metal van deze Canadezen gaat er vanavond in als gesneden koek. Zanger Jackie Slaughter klinkt wat beter dan op cd, misschien doordat de irritante galm op zijn vocalen niet aanwezig is. De nummers komen, zoals verwacht, bijna allemaal van debuutalbum Head Öf The Pack, maar toch weet de band te verrassen door nog even het titelnummer van de Heavier Than Metal EP er tussendoor te gooien. De band is vanavond lekker energiek, en heeft er duidelijk plezier in. Dat blijkt op het einde nog maar eens, als het ene bandlid het andere op zijn schouders neemt, tijdens het laatste nummer. De sfeer is gezet voor de rest van de avond.

Misschien dat de mannen door de volle maan net dat beetje extra konden geven, maar Powerwolf is toch wel de verrassing van de avond. Al zodra zanger Attila Dorn met zijn wierookvat het podium betreed werd duidelijk dat de mannen er een mooie show van gaan maken. Deze theatrale weerwolfvampierenpriesters zijn dolblij om in Nederland te mogen spelen, en voor de gelegenheid heeft de frontman dan ook wat schunnige Nederlandse zinnetjes ingestudeerd (met dank aan drummer Roel van Helden). Ondanks de schunnigheid en de wat kitsche aankleding staat de muziek als een huis, en al snel schreeuwt de hele zaal het refrein van Sanctified In Dynamite mee. Dat is ook gelijk een van de sterke kanten van Powerwolf: het is verdomde catchy. En het werkt, want na afloop is bijna iedereen wel te spreken over Powerwolf en vliegen bij de merchandise de t-shirts als warme broodjes over de toonbank. Deze mannen mogen vaker terugkomen.

In schril contrast met Powerwolf staat Grave Digger. Aan de ene kant vind ik het onbegrijpelijk dat deze band nog altijd als voorprogramma mee gaat op tour, want een album als Tunes Of War kun je rekenen tot klassieker in de power metal. Aan de andere kant vind ik het best begrijpelijk, want net als de voorgaande keren dat ik deze Duitsers in Nederland aan het werk zag, is ook nu de respons maar lauw. Deze wordt wel wat beter naarmate het optreden vordert, maar na twee erg goede bands heeft Grave Digger het gewoon heel zwaar om het publiek voor zich te winnen. De nieuwe nummers als Paid In Blood en Highland Farewell slaan niet echt lekker aan, in tegenstelling tot Rebellion (The Clans Are Marching) en de lekkere meezinger Heavy Metal Breakdown. Daar reageert het publiek dan weer wel goed op, maar het is al te laat. Het optreden van Grave Digger loopt op zijn einde, en de snikhete zaal wil even wat verkoeling aan de bar zoeken om zich klaar te maken voor Sabaton.

In België is Sabaton mateloos populair, maar Nederland bleef daar toch een beetje bij achter. Tot vanavond. Het optreden in de Effenaar is uitverkocht. En zodra de intromuziek van Sabaton begint, wordt het publiek in de bomvolle zaal wild. Het rumoer achter me terwijl ik foto's neem doet me denken dat de band in een vol stadion staat, zo luid is het. De ster van deze Zweedse band is de laatste jaren sterk rijzende, wat geheel terecht is, zo zal vanavond blijken.

Er wordt, nadat Europe's The Final Countdown is gedraaid, geopend met het geweldige Ghost Division, wat gelijk de sfeer voor de avond neerzet. De energie die van de band afkomt is aanstekelijk, want het publiek zal pas na een paar nummers kalmer worden als het indrukwekkende The Final Solution gespeeld wordt. Aanstekers en gsm's gaan omhoog om een zee van licht te maken tijdens dat nummer, op verzoek van frontman Joakim Brodén. Dat is ook gelijk het enige nummer waarbij hij niet als een gymnast over het podium springt, maar het ook eens rustig aan doet. De rest van de tijd is hij druk in de weer. Zo wappert hij met vlaggen, zet een oranje helm op, steekt een metalen dildo in zijn mond, en gooit een fles water op iemand's neus. Voor dat laatste biedt hij wel netjes zijn verontschuldigingen aan, en geeft het slachtoffer zijn welbekende spiegelbril. En als het publiek uitbarst in "bier en tieten"-gezang kan de avond voor de zanger niet meer stuk.

Maar het is niet alleen Brodén die plezier heeft op het podium. De hele band is vanavond in topvorm, en ook hier is goed zichtbaar dat de mannen er zin in hebben. Ze spelen alsof hun leven er vanaf hangt, met ondermeer de nieuwe songs Screaming Eagles (wat nog een beetje wordt opgedragen aan het Nederlandse publiek), White Death en het titelnummer van Coat Of Arms. Maar ook de ouwe albums worden niet vergeten, en zo komen ondermeer 40:1, Swedish Pagans en het uitstekende Primo Victoria voorbij, en Into The Fire en Attero Dominatus worden aan elkaar geplakt en tot medley verwerkt. Afgesloten wordt er met Sabaton's meest recente eerbetoon aan andere metalbands in de vorm van Metal Ripper. Tussen de nummers door wordt het publiek veelvuldig bedankt voor de geweldige respons, maar op het eind van de avond bedankt heel de Effenaar Sabaton voor een geweldig optreden.

Setlist Sabaton:
1. Ghost Division
2. In The Name Of God
3. White Death
4. Screaming Eagles
5. The Final Solution
6. Swedish Pagans
7. 40:1
8. Cliffs Of Gallipoli
9. Medley: Into The Fire/Attero Dominatus
10. Purple Heart

Toegift:
11. Coat Of Arms
12. Primo Victoria
13. Metal Ripper

Setlist Grave Digger:
1. Paid In Blood
2. The Dark Of The Sun
3. Wedding Day
4. Medley: Twilight Of The Gods/Circle Of Witches/The Grave Dancer
5. Killing Time
6. Excalibur
7. Highland Farewell
8. Rebellion (The Clans Are Marching)
9. Heavy Metal Breakdown

Setlist Powerwolf:
1. Sanctified With Dynamite
2. Prayer In The Dark
3. Raise Your Fist, Evangelist
4. We Drink Your Blood
5. Werewolves Of Armenia
6. Dead Boys Don't Cry
7. Resurrection By Erection
8. Saturday Satan
9. Lupus Dei

Setlist Skull Fist:
1. Ride The Beast
2. Tear Down The Wall
3. Head Of The Pack
4. Heavier Than Metal
5. Cold Night
6. Commit To Rock
7. No False Metal

Klik op de foto's voor grotere versies