Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, laat staan drie keer. Ik ben echter geen ezel, dus trap ik er weer in. Net als bij mijn eerste twee bezoekjes aan De Pul vorig jaar, begint het programma op deze zondagavond weer eerder dan op de website staat aangekondigd. Veel eerder zelfs, waardoor ik het optreden van de openingsband Crimes Of Passion grotendeels moet missen. Best jammer, want hun titelloze debuutalbum uit 2008 is zeker niet slecht.

Ondanks het (te) vroege begintijdstip blijkt bij binnenkomst de zaal al goed gevuld. De Engelse hardrockers krijgen derhalve gelukkig toch de kans om wat nieuwe fans te veroveren. De twee songs die ik op de valreep mee kan pakken, komen me niet bekend voor. Ze staan daarom vermoedelijk op het nog te verschijnen tweede album To Die For. Mijn eerste indruk van het nieuwe materiaal is positief en het gezelschap maakt een lekker enthousiaste indruk. We gaan derhalve maar eens in de gaten houden wanneer de nieuwe Crimes Of Passion-cd daadwerkelijk verkrijgbaar is.

Hierna mag Vanderbuyst het publiek opwarmen. Hoewel, opwarmen... De temperatuur in de snikhete zaal heeft het kookpunt inmiddels allang bereikt. Bovendien speelt Vanderbuyst een thuiswedstrijd, dus is een groot deel van het publiek al met hun songs bekend. Het trio bewijst vanavond wederom dat ze op het podium thuishoren. Vanderbuyst lijkt dit jaar dan ook zowat onafgebroken op tournee te zijn. Ondanks het korte bestaan van deze groep is er inmiddels dan ook sprake van een geoliede live-machine.

Toch zijn er een paar puntjes voor verbetering aan te wijzen. Allereerst staat het geluid, voor een zaal van deze grootte, veel te hard. Saxon-zanger Biff Byford komt hier later op de avond nog op terug, wanneer hij Vanderbuyst gekscherend een nieuwe naam geeft (die ik helaas ben vergeten, maar wellicht kan een lezer me op dit punt aanvullen). Met andere woorden, zelfs Saxon heeft in hun tourbus of kleedkamer de nodige overlast gehad van het Vanderbuyst-optreden, zo luid staat het volume.

Daarnaast opent het drietal met een paar songs van hun eerste mini-album, die gewoon een graadje minder zijn dan het materiaal van de eerste, titelloze langspeler. Hopelijk gaat de band in de toekomst dan ook meer (eigen) composities van het debuutalbum spelen, of schrijven ze wat gave nieuwe nummers, zodat het spelen van tracks van de EP of van coversongs niet meer nodig is. Dat is echter niet meer dan een goedbedoeld advies, want ondanks deze minpuntjes is het optreden van vanavond weer dik en dik in orde.

Tenslotte betreedt de hoofdact van de avond het podium. Weliswaar is het Saxon niet gelukt om De Pul uit te verkopen, maar het aantal onverkochte tickets is klein. De praktisch volle zaal kan genieten van een puik optreden. De setlist is uitstekend, met veel oude en nieuwe klassiekers. Natuurlijk zal elke fan een paar van zijn favoriete nummers missen, maar dat kan ook niet anders met zo�n discografie. Zo zou ik bijvoorbeeld best graag Atila The Hun, Midnight Rider, Suzie Hold On, Valley Of The Kings of Witchfinder General willen horen, maar alleen al de geweldige uitvoering van mijn absolute favoriet Dallas 1 PM maakt de hele avond in ��n klap geslaagd.

Van het nieuwste werkstuk Call To Arms komen maar liefst vier songs voorbij, ondanks dat de plaat nog niet in de winkel ligt. Op de burelen van Metalfan.nl heeft een promo-exemplaar van het album al een paar rondjes gedraaid, maar nog niet genoeg om tot een eindoordeel te komen. Biff Byford zelf verzekert ons dat de plaat fantastisch is, waarop hij zijn lachen echter niet in kan houden. In elk geval zijn twee van de nieuwe composities van vanavond in mijn oren zeer geslaagd, namelijk de titeltrack (een oorlogsballade) en het voor een filmsoundtrack geschreven, slepende When Doomsday Comes (Hybrid Theory). De andere twee nieuwelingen maken daarentegen een wat belegen indruk, alsof Saxon die nummers al vijf keer eerder op de plaat heeft gezet.

Uiteindelijk maakt de kwaliteit van de nieuwe nummers echter niet veel uit. Dankzij een goed geluid, gebalanceerde setlist, enthousiaste bandleden en de gebruikelijke humoristische aankondigingen door Biff is het sowieso een uur en drie kwartier lang genieten. Mocht je deze grootheid uit de New Wave Of British Heavy Metal op de huidige tournee onverhoopt gemist hebben, dan volgt er later in het jaar hopelijk een herkansing. Volgens Biff wil de band in oktober of november alweer terugkeren naar Nederland. Hij suggereert Amsterdam en Tilburg als mogelijke speelplaatsen, maar dat levert bij het aanwezige publiek louter boegeroep op. Alle aanwezigen lijken eensgezind: We willen Saxon in het najaar gewoon voor de tweede keer in een gezellige, volle Pul zien spelen.

Setlist Saxon:
1. Hammer Of The Gods
2. Heavy Metal Thunder
3. Never Surrender
4. Motorcycle Man
5. Back In '79
6. I've Got To Rock (To Stay Alive)
7. Dallas 1 PM
8. Call To Arms
9. Dogs Of War
10. Demon Sweeney Todd
11. And The Bands Played On
12. Man And Machine
13. The Eagle Has Landed
14. Play It Loud
15. When Doonsday Comes (Hybrid Theory)
16. Denim And Leather
17. Princess Of The Night

Eerste toegift:
18. Crusader
19. 747 (Strangers In The Night)

Tweede toegift:
20. Strong Arm Of The Law (voorafgegaan door bassolo)
21. Wheels Of Steel (voorafgegaan door gitaarsolo)

Setlist Vanderbuyst:
1. Fire Ordeal
2. December
3. Filthy Love
4. To Last Forever
5. Tiger
6. Don't Believe A Word (Thin Lizzy cover)
7. From Pillar To Post