Het gehypte My Favorite Scar mag de avond openen. De band, met onder andere ex-Within Temptation-drummer Stephen van Haestregt binnen de gelederen, krijgt (dankzij platenmaatschappij Universal?) overal in het land de kans om hun kunnen te etaleren, maar vanavond staan ze duidelijk op de verkeerde plek. De mix van rock, stoner en een melancholisch tintje heeft best kans van slagen, alleen niet in het voorprogramma van een Amerikaanse thrash metalband. Daarnaast is de bediener van de rookmachine ook wat te enthousiast, waardoor de heren regelmatig achter een gordijn van rook verdwijnen. In sommige nummers is er zeker potentie hoorbaar, maar met zoveel getalenteerde jonge thrashbands had het toch niet moeilijk kunnen zijn om een wat beter passende openingsact op de planken te krijgen.
Als de lichten uitgaan klinkt direct een spontaan 'Megadeth, Megadeth, Megadeth' uit de kelen van de vol anticipatie afwachtende fans. De band rond meesterbrein Dave Mustaine telt na twee meer dan verdienstelijke platen en n ronduit briljant album weer helemaal mee en het publiek verwacht vanavond dan ook niets minder dan een knalshow.
De rentree van Ellefson is goed voor Megadeth. Dat blijkt ook op het podium, want de chemie tussen Dave en Dave is er nog steeds. Ook gitarist Chris Broderick, die twee jaar terug bij de band kwam, maakt indruk en schudt met speels gemak de ene na de andere gecompliceerde riff en solo uit zijn gitaar.
Aan het spelniveau is vanavond dan ook werkelijk niks af te dingen. Aan het geluid des te meer, en dan met name Mustaines vocalen. Vooral aan de zijkant van de zaal is de zang slecht te horen. Tel daarbij op dat hij niet tot de beste zangers in het genre behoort en vanavond bij vlagen maar wat lijkt te mompelen, en je snapt dat het resultaat teleurstellend is. Ook de interactie met het publiek is - zoals we inmiddels van de band gewend zijn - minimaal, maar daar hoor je niemand over als je maar genoeg sterke nummers achter elkaar de zaal in jaagt.
En dat doet de van oorsprong uit Los Angeles afkomstige band dan ook. Het mag eigenlijk geen verrassing meer heten dat het fabuleuze Rust In Peace 20 jaar na uitkomst in zijn geheel gespeeld wordt, aangezien het viertal dit ook al tijdens hun recente Amerikaanse tournee deed. Nummers als Holy Wars, Take No Prisoners en Tornado Of Souls klinken na twee decennia echter nog even krachtig en het publiek geniet er dan ook met volle teugen en wapperende haren van.
Helaas is het plezier maar van korte duur aangezien Megadeth het na anderhalf uur alweer welletjes vindt. Dan hadden er best nog wat nummers van het meest recente Endgame gespeeld mogen worden. Want alleen Dialectic Chaos en Head Crusher van de plaat die door de bezoekers van Metalfan als beste album van 2009 werd uitgeroepen, is natuurlijk een beetje karig. Verder een show die ondanks het mindere geluid erg fijn was.
Setlist Megadeth:
1. Dialectic Chaos
2. Wake Up Dead
3. Head Crusher
4. In My Darkest Hour
5. Holy Wars The Punishment Due
6. Hangar 18
7. Take No Prisoners
8. Five Magics
9. Poison Was The Cure
10. Lucretia
11. Tornado Of Souls
12. Dawn Patrol
13. Rust In Peace... Polaris
14. Trust
15. A Tout Le Monde
16. Sweating Bullets
17. Symphony Of destruction
18. Peace Sells
19. Holy Wars (reprise)
Setlist My Favorite Scar:
1. Save Me
2. Burn Down
3. My Favorite Scar
4. Love Like Blood
5. Liberty Is Dead
6. Lost
7. Kingsize
8. Rain
9. No Love Lost
10. Waste
Klik op de foto's voor grotere versies
