Aan Winterborn de eer om de aftrap te verzorgen. Deze Finse power metal band is in 2004 begonnen en heeft een tweetal albums uitgebracht. Opvallend is dat de zang vrij zacht in de geluidsmix staat. Hoewel het zeker niet slecht klinkt is er niets dat deze groep echt onderscheidt van de grote meute power metal bands. Enkele songs die ze speelden zijn: Land Of The Free, Last Train To Hell en The Winter War. Het lukt Winterborn ('the coldest finnish heavy metal band') helaas niet echt om het aanwezige publiek op te warmen.
Deze schone taak gaat het Nederlandse Delain heel wat makkelijker af. Het charmante voorkomen van frontvrouw Charlotte Wessels zal hier wat betreft de mannelijke fans zeker toe hebben bijgedragen, maar ook muzikaal weet Delain te overtuigen. Delain brengt een leuke mix van nummers van het dit jaar verschenen album April Rain en het in 2006 verschenen Lucidity. Het was overigens het eerste optreden in Nederland van de nieuwe gitarist Ewout Pieters (Mythlorian) die indruk maakt en zeker bijdraagt aan de live presentatie van Delain. Het optreden duurt zo'n 35 minuten en dat is eigenlijk te kort. Het publiek vraagt luidkeels om een toegift, doch tevergeefs.
Als na een relatief lange ombouwpauze het zaallicht dooft en de intro van Everything Fades To Grey door de speakers klinkt is het eindelijk tijd voor Sonata Arctica. Het Finse gezelschap gaat verrassend van start met Flag In The Ground van het nieuwe album The Days Of Grays. Het nummer wordt enthousiast ontvangen door het aanwezige publiek en de stemming zit er van het begin goed in. Na een uitstapje naar het vorige album Unia in de vorm van Paid In Full en Caleb richt Sonata Arctica zich weer op het nieuwe werk dat overtuigend wordt gebracht. Frontman Tony Kakko is goed bij stem en bespeelt het publiek meesterlijk. Vooral The Last Amazing Grays doet het live goed.
Als keyboardist Henrik de eerste tonen van Full Moon inzet gaat heel 013 uit zijn dak. Na Full Moon verlaat Tony Kakko het podium, maar niet voordat hij Charlotte Wessels van Delain heeft aangekondigd, die een mooie vertolking geeft van Last Drop Falls. Na het van The Days Of Grays afkomstige Juliet dat door Tony Kakko met veel theater en emotie wordt gezongen, brengt de band nog een kleine hommage aan het debut album Ecliptica met een fraaie vertolking van Replica en 8th Commandment. Gezien de enthousiaste reacties van het publiek wordt 'old school' Sonata Arctica duidelijk gewaardeerd. Na zo'n 65 minuten speeltijd verlaat de band het podium.
Vanzelfsprekend komt de band nog terug voor een toegift. Maar niet voordat Tony Kakko zich nog even heeft uitgeleefd met het publiek. Ditmaal wordt het publiek niet omgetoverd in een levend drumstel zoals tijdens de vorige tour, maar wordt door afwisselend klappen en op de grond stampen We Will Rock You van Queen ingezet. Na dit intermezzo speelt de band nog In Black & White en Don't Say A Word. Als Tony Kakko daarna vraagt of er nog iets is waar het publiek naar verlangt dan is duidelijk dat het einde van het optreden echt in zicht is. Het antwoord is natuurlijk Vodka. Na Vodka sluit de band af met de outro van Everything Fades To Grey. Helaas is het daarna echt afgelopen. Nadat Tony Kakko het hele publiek heeft geknuffeld, wordt het tijd om naar huis te gaan.
Setlist Sonata Arctica:
1. Everything Fades To Grey (Intro)
2. Flag In The Ground
3. Paid In Full
4. Caleb
5. The Last Amazing Grays
6. As If The World Wasn't Ending
7. Full Moon
8. Last Drop Falls
9. Juliet
10. Replica
11. 8th Commandment
Toegift:
12. In Black & White
13. Don't Say A Word
14. Vodka
15. Everything Fades To Grey (Outro)
Setlist Delain:
1. Invidia
2. Stay Forever
3. The Gathering
4. Go Away
5. Virtue And Vice
6. Shattered
7. Control The Storm
8. Pristine
