Op het moment dat ik een van de arena's betreed beginnen de mannen van The Shavers net aan hun set. Met slechts drums en gitaar zetten de gebroeders De Jong een lekkere sfeer neer, en zodra zanger Johannes De Boom erbij komt is het feestje compleet. Nummer die veelal over drank gaan gaan er bij het Speedfest-publiek natuurlijk goed in, evenals de "hit" Halvarine (Gadverdamme). En als er dan ook nog eens een beeldschone danseres het podium op komt stijgt de interesse van het mannelijk deel van het publiek nog meer.
Het Franse Banane Metalik heeft niet alleen een rare naam, zodra het podium opgebouwd wordt wordt al duidelijk dat het ook een eigenaardige band is. En zodra de bandleden het podium betreden is duidelijk dat het hier om een horrorpunkband gaat. Maar het blijkt geen slappe Misfits ripoff. Deze band gaat veel verder. Latex maskers, diverse horrorattributen, en een lekker wijf verkleed als non, zuster en cheerleader die de show nog verder komt opleuken. En de muziek is ook nog eens verdomde gaaf. Punkrock zoals we die van the Misfits of recentelijker Murderdolls kennen, maar dan met een meer metalen rand. Het boeit dan niet dat het niet allemaal even strak is, het is gewoon een lekker potje gore 'n' roll, zoals ze het zelf noemen.
Valient Thorr verhoogt het metalgehalte van Speedfest. Zij hebben geen mooie vrouwen of latex maskers nodig, want de muziek spreekt voor zich. Het grote enthousiasme van de band heeft z'n uitwerking op het publiek, dat de opzwepende speedmetal (met southern-invloed) goed oppikt. De bebaarde frontman draagt nog een nummer op aan ms. Pacman, en later gaat het publiek los op ondermeer Mask Of Insanity en Tomorrow Police. De energie van deze Amerikanen is ongelofelijk, en het optreden is dan ook een van de hoogtepunten van de dag.
Een week eerder stond de band nog in m'n lokale platenzaak, maar helaas had ik toen andere plannen. Op Speedfest is dus mijn herkansing om Triggerfinger te zien. Al snel is duidelijk dat dit drietal de cleanste band op het festival vormt. Niet alleen staan de heren strak in pak op het podium, ook de muziek klinkt strakker en cleaner dan bij de andere bands. De nummers zijn tot in de puntjes uitgewerkt, en de band zorgt er dan ook voor dat dat live ook perfect overkomt. Kort erna breekt de band in Nederland door na een tv-optreden bij De Wereld Draait Door. Het is ze gegund, want het is een klasse-band, dat de mannen ook op Speedfest laten horen.
Minder clean is de springerige punk van New Bomb Turks. De pit is heftig, de muziek intens, het volume hoog en de band enthousiast. Maar net als met collega's U.S. Bombs (misschien komt het door de "bomb" in de naam?) kan ik er zelf vrij weinig mee, en aangezien er ook gegeten moet worden blijft het verder bij foto's van deze punkers.
Karma To Burn is een vreemd fenomeen op een festival. Instrumentale nummers doen het namelijk veelal minder goed, want men wil mee kunnen brullen met de tekst. Zo ook op Speedfest. Het duurt dan ook een paar nummers voordat het publiek de geweldige stonergroove die uit de instrumenten komt ook oppikt. En als dat eenmaal gebeurt lijkt heel het publiek wel in trance, genietend van de gave klanken van deze Amerikanen.
Het maakt niet uit hoe vaak je Peter Pan Speedrock ziet, het is altijd goed. Ja, het is meestal wel hetzelfde als de vorige keer, maar dat deert niet. Om de mannen dan op hun eigen festival te zien geeft toch nog net dat beetje extra, want de band had er heel veel zin in. Het publiek ook, want de zaal was bomvol, en veranderde al snel in een grote pit. Gelijk vanaf het begin werd het gaspedaal diep ingetrapt, om pas na bijna een uur weer losgelaten te worden. Natuurlijk was ook Dikke Dennis aanwezig, die ook weer wat rare capriolen uithaalde op het podium. Dus eigelijk was het een normale Peter Pan Speedrock show, zoals we van de mannen gewend zijn.
Na de prachtige chaos van Peter Pan Speedrock was het duidelijk dat velen even moesten bijkomen, waardoor het in de zaal bij U.S. Bombs een stuk leger was. Deze old-school Amerikaanse punkers zetten een degelijke set neer, maar het publiek was toch even wat tammer dan voorheen. Ondergetekende kon er echter vrij weinig mee.
"Eindhoven is ons tweede thuis" sprak zanger Mark Osegueda van Death Angel. Zo'n twintig jaar terug stond de band hier al op Dynamo Open Air, en een paar jaar geleden begon in deze stad de renietour. En vanavond zetten deze thrashers Eindhoven weer op z'n kop. Het geluid was wel wat schel, maar dat maakte het publiek niets uit, want het was wel duidelijk dat Death Angel een van de bands was waar velen voor gekomen waren. Het is iets minder druk dan bij Peter Pan Speedrock, maar de zaal staat nog goed vol en wordt ook nog eens getrakteerd op twee nummers van de nieuwe cd, die volgend jaar uitkomt.
Peter Pan Speedrock:
US Bombs:
Karma To Burn:
New Bomb Turks:
Triggerfinger:
Valient Thorr:
Banane Metalik:
The Shavers:
Klik op de foto's voor grotere versies
