"Wij zijn Outburst uit eh... hier om de hoek." Deze lokale band mocht dus de avond openen, en dat deden ze niet onaardig. Het geluid viel misschien wat tegen, maar dat is niets nieuws voor een openingsband. Het spel was daarentegen wel in orde, en de band zette in het korte half uur een degelijk potje thrash neer. Ze schijnen te werken aan nieuw materiaal, dus als het meezit horen we er later dit jaar weer meer van.

Na een korte pauze was het tijd voor Iced Earth. De introductie In Sacred Flames van het meest recente album The Crucible of Man - Something Wicked Part 2 luidde het begin in een van een set die net iets meer dan een uur duren zou. De band opende zoals te verwachten met het eerste echte nummer van het laatste album, Behold the Wicked Child, maar tot mijn grote verrassing bleef het ook bij dit ene nieuwe nummer. Geen Come What May, geen Divide & Devour, maar een set die eigelijk amper afweek van de festivaltour die ze verleden jaar hebben gedaan. In plaats van veel Dark Saga dit keer veel Something Wicked. Let wel: het oudere album met die naam.

De songkeuze was erg veilig, en over het algemeen was het optreden erg tam, bovendien zat de zang ook zacht in de mix. Na vijf keer Iced Earth was dit de minste show die ik van hen gezien heb. Geen grote verrassingen, wel wat klassiekers die nog altijd staan als een huis, bijvoorbeeld Pure Evil. Zelfs de praatjes van Matt Barlow tussen de nummers door waren precies dezelfde als vorig jaar. Alles op de automatische piloot. Dat dat niet altijd werkt, bleek tijdens Dracula, waar Barlow even zijn stem leek kwijt te raken tijdens een van de hoge uithalen, waarop hij even zijn gemak hield met zingen. Nog altijd een goede show, hoe kun je nu bijvoorbeeld niet uit je plaat gaan bij My Own Saviour, maar het ontbrak wat aan enthousiasme.

Dat enthousiasme was er bij de tweede hoofdact Saxon wel, en schaam u diep als u een van de metalfans was die na Iced Earth de binnenkant van de zaal niet meer heeft gezien, want dan heeft u een geweldig optreden gemist. Saxon bestaat al dertig jaar, maar dat is erop het podium niet aan af te zien - buiten de gezichten van oude mannen. Deze maand is hun meest recente album Into the Labyrinth uitgekomen, en dat moet natuurlijk gevierd worden met een tour. De set was dan ook gevuld met een flinke hoeveelheid nieuw materiaal. Wanneer je de plaat al goed vond, zat je op die koude februari-avond goed, want het spetterde er echt vanaf. Battalions of Steel is een geweldig epische opener.Demon Sweeney Todd, Valley of the Kings en Hellcat rossen harder dan menig nummer van een wat jongere metalband. De sfeer in de zaal was goed en de band leek ook te genieten gezien de vele spraakzame momenten van frontman Biff Byford. Uiteraard ontbraken klassiekers als Crusader, Dallas 1PM en Power and the Glory niet. Na een korte pause was het nog tijd voor twee toegiften in de vorm van nieuwe single Live to Rock en de meebruller Denim & Leather.

Het was een mooie avond in de 013 met veel metal. Het was interessant om Iced Earth en Saxon als co-headliners te kunnen bekijken. Echter gezien de performance op deze avond, leek het er toch meer op dat Iced Earth hier diende als voorprogramma bij Saxon, die overduidelijk in topvorm waren. Volgende keer toch maar weer aparte shows met langere sets voor beide hoofdbands.

Setlist Saxon:
1. Batallions of Steel
2. Let Me Feel Your Power
3. Demon Sweeney Todd
4. Man and Machine
5. Dallas 1 PM
6. Hellcat
7. Broken Heroes
8. The Letter
9. Valley of the Kings
10. Heavy Metal Thunder
11. Power and the Glory
12. Crusader
13. Live to Rock
14. Princess of the Night
15. Denim & Leather

Setlist Iced Earth:
1. In Sacred Flames
2. Behold The Wicked Child
3. Invasion
4. Motivation of Man
5. Setian Massacre
6. Burning Times
7. Declaration Day
8. Vengeance Is Mine
9. Violate
10. Pure Evil
11. Watching Over Me
12. Ten Thousand Strong
13. Dracula
14. Melancholy (Holy Martyr)
15. My Own Saviour
16. Iced Earth

Outburst:

klik op de foto's voor grotere versies