Eerstgenoemde band heb ik helaas, op een paar laatste noten na, moeten missen dankzij een bezoek aan de lokale patatboer. Jammer, want ik had de altijd wat norse accordeonist van Korpiklaani graag aan het werk gezien als gitarist en zanger van de band. Naast Juho Kaupinnen draagt Korpiklaani-drummer Matti Johansson eveneens zijn steentje bij aan Falchion. Voor wat het waard is: de laatste paar riedeltjes klonken in ieder geval niet slecht.
Mijn enthousiasme werd echter gelijk al wat getemperd door het jonge gezelschap Kivimetsn Druidi. De zeskoppige band wist mij bijna drie kwartier diep in het glaasje te doen kijken. Niet op een positieve manier, dus. Op zich ontbreekt het de band niet geheel aan muzikaliteit. Bij vlagen wisten de leden nog aardige riffs en vrolijke riedels ten gehore te brengen. Het grootste probleem met Kivimetsn Druidi is de grote onsamenhangendheid. Hier en daar wat aardige stukken muziek maken nog geen goed nummer. Als de band dan al eens een leuk refreintje of coupletje ten gehore wist te brengen, werd dat enkele minuten later verziekt door een wat minder leuk refreintje of coupletje. De vocale kunsten van Leeni-Maria Hovila maakten het geheel er ook niet beter op en haar podiumpresentatie was eerder lachwekkend dan wat anders. Misschien moet ze haar zwemdiploma nog halen?
Maar gelukkig werd ik daarna door Battlelore uit mijn lijden verlost. Dit is tenminste Finse metal met het bekende Finse vuur dat we willen horen! Al direct na de eerste noten werd mij duidelijk dat het optreden van Battlelore van een heel ander kaliber was dan dat van hun eerdergenoemde landgenoten. Zangeres Kaisa Jouhki en zanger Tomi Mykkanen wisten gelijk te imponeren. Muziek: goed. Zang: goed. Podiumpresentatie: Thank the gods, ook goed. Het meeste werk was afkomstig van de laatste full-length The Last Alliance. Third Immortal, Awakening en Green Dragon kwamen allemaal voorbij. Al met al een keurig, sfeervol concert waarmee Battlelore bewees zich prima te kunnen meten met andere Finse bands uit het genre.
Hoe leuk het concert van Battlelore ook was: het werd toch al snel duidelijk dat vrijwel iedereen wachtte op de headliner van de tour: Korpiklaani. Inmiddels heb ik deze band al diverse malen live mogen aanschouwen en het wordt er gelukkig elke keer nog leuker op. Met de eerste drie gespeelde klanken wist violist Hittavainen de sfeer er in Amsterdam al goed in te krijgen. Zanger Jonni deed de rest. Fantastisch wat een energie die kerel elke keer weer op het podium uitstraalt. Hij draagt de band en mede dankzij zijn inspanningen en grappige dansjes, hoste Amsterdam zon anderhalf uur vrolijk in het rond. Ondanks dat Korpiklaani in 2008 het album Korven Kuningas uitbracht, was de show niet gefocused op dit album. Alle Korpiklaani-klassiekers (inmiddels mag ik dat zo wel noemen) kwamen voorbij. Happy Little Boozer, Cottages & Saunas, Journey Man, Korpiklaani en de afsluiter Beer, Beer zorgden ervoor dat alle voetjes in de zaal van de vloer gingen. Fantastische band, fantastisch optreden. Proost!
