De line up beloofde veel goeds en de verrassing van de avond bleek Putrefied te zijn. Om 20.00 uur gingen de zaaldeuren open en was My Minds Mine bezig met soundchecken. 20.45 uur begonnen deze Friese heren, bekend van hun optreden op Waldrock in 1998, aan hun korte, maar krachtige set.
In een half uur tijd wisten ze meer dan 20 nummers te spelen en dat het niet aansloeg bij het overgrote deel death metal publiek bleek uit het gering applaus wat de band binnen oogstte. Desalnietemin is een optreden van My Minds Mine in een zaal mooier dan op een openlucht festival. De zanger rende van hot naar her en het podium van J.C. Kompleks leek te klein voor de fratsen van hem. Volgens de heren zelf treden ze liever op voor een hardcore punk publiek op, want dat heeft meer raakvlakken met hun muziek (grindcore) dan de zware death metal. Het optreden op Molfest was een opwarmertje voor het publiek en voor My Minds Mine met het oog op de komende tour door Japan.
Met een korte ombouwtijd begonnen de leden van Putrefied aan hun optreden. Dit was verreweg de grote verrassing op Molfest Brutal. Voor het optreden gaf zanger Marcel aan dat hij bang was dat het een minder goed optreden zou worden, omdat zijn zang niet goed zou overkomen. Maar niets was minder waar. De bombastisch U.S. death metal, alla Grave met pit, sloeg erg aan bij het ondertussen in aantal toegenomen publiek. Na een kleine drie kwartier werd er zelfs om een toegift gevraagd en deze vraag werd gehonoreerd met het herhalen van het eerste nummer (nieuwe gitarist was nog niet genoeg ingeburgerd om een ander nummer te spelen). Bij dit nummer ontstond ook een grote pit voor in de zaal. Putrefied, die met het optreden op Molfest Brutal bewezen heeft tot de Nederlandse death metal top te behoren, en het publiek hebben een wederzijds fantastisch optreden beleefd.
Hierna was het de beurt aan het snellere en technische Necrology. Gitarist Patrick kon vanwege een schouderblessure niet meespelen en baalde hier ontzettend van, gezien het feit hoe hij zat te kijken naar zijn maatjes al foto's makende. De hele bezetting, afgezien van zanger, was anders. Drums werden gespeeld door Bas, drummer van de black metal formatie Yaotzin, die net de snelle drumpartijen uit zijn hoofd geleerd had. Basgitaar werd gehanteerd door de uit Engeland afkomstige jon gen, waar ik de naam ven van kwijt ben. De snelle muziek van Necrology werd, zoals gewoonlijk weer strak uitgevoerd, maar het gemis bij de solo's van een tweede gitaarpartij was jammer. Zoals bij ieder lokaal optreden van Necrology deed de voormalige zanger een nummertje mee. Deze jongen stormde opeens het podium op en gooide halverwege erg kinderachtig zijn microfoon op de grond.
Hierna werd het podium opgeruimd en klaar gemaakt voor een optreden van Polluted Inheritance. Na drie snelle bands, was het voor de afwisseling erg leuk dat er een technische death metal formatie het podium betrad. Na de eerste tonen kreeg ik meteen zin al mijn Death (de band!) albums weer eens te beluisteren. Heerlijk om te zien hoe een band zo gemakkelijk alle, op het oog en gehoor, moeilijke riffs blindelings uit hun gitaar weten te rammen. Het publiek wat nog niet met de trein naar huis moest (een groot deel moest eerder weg vanwege vroeger vertrekkende bussen, die reden i.v.m. treinwerkzaamheden rondom Heerhugowaard) genoot met volle teugen. Terwijl in de zaal ook opmerkingen gingen dat sommigen snelheid en brutaliteit meer waarderen dan techniek en dat is natuurlijk ieders eigen keuze, ik heb in ieder geval erg genoten van Molfest Brutal
