Dus, op naar Baroeg.
De avond is vanavond redelijk kort met maar twee bands op de bill. Wat overigens wel inhoudt dat zowel het voorprogramma Despised Icon als de hoofdband ruim de tijd krijgen om een royale set af te draaien. Even over negenen trapt de band af, met een heel uur in het verschiet.
Despised Icon is van het type bands waar er eigenlijk al een overkill van is. Technisch, bruut, agressief, modern en hyper, de U.S. of A alleen al huisvest 'k weet niet hoeveel muziek uit dit straatje. Niets nieuws onder de zon dus, een band als Despised Icon moet het live dan ook hebben van meer dan degelijke skills en een goede presentatie. Met beide zit het vanavond wel snor. Inclusief liefhebbers, want ook Despised Icon heeft mensen richting Baroeg gelokt en ongecultiveerd maaien er de nodige armen en benen door de lucht. Bangen moet men van de band tijdens Warm Blooded, kortom, Despised Icon biedt vanavond opties genoeg.
Het geluid staat wellicht iets te zacht, echter blijft de klank zodoende redelijk zuiver en dat is voor een technische band al een hele verademing. Voor het publiek overigens ook, niets is vervelender dan op de oren drukkende metalpap. Deze bleef dus uit en leveren de ijverige muzikanten van hun kant uitstekend en betrokken podium- en muziekwerk. Origineel of niet, live weet Despised Icon in ieder geval van wanten. In november wederom te zien in Utrecht, by the way, mocht u in (of uit) de buurt moeten scharrelen.
Van een band die al jaren aan de top van de brute technische death/grind staat, hoef je je meestal niet eens af te vragen hoe de show gaat verlopen. Echter is het, wegens mijn geringe affiniteit met de band, al vijf jaar gleden dat ik Cephalic Carnage voor het laatst op de planken heb gezien, dus ben ik oprecht benieuwd naar de hereniging en de indrukken waarmee ik huiswaarts zal keren. Gelukkig blijkt dit dan ook positief uit te pakken. Hoewel de muziek mij op de meeste cd's nog altijd iets te vief is, is de band live vandaag de dag heel solide en is de laatste cd Xenosapien ook behoorlijk lomp, wat tijdens zo'n optreden een mooie tegenhanger voor de vele bochtige gitaarriffs vormt. Na Endless Cycle Of Violence zit de stemming er bij mij dan ook goed in.
Cephalic Carnage heeft vanavond een hoop factoren mee. Een heel degelijk geluid (wederom niet bovenmatig hard, f oma wordt doof...), een gevarieerde setlist en vrij aardig (hoewel beduidend minder buitensporig dan Despised Icon) publiek. De band is alleen iets t goedgemutst. In welke moestuin men heeft ontbeten is een tast in het duister, met name heerschap Leal ouwehoert de ene gezelligheid na de andere. "Grass" (een veelvuldig terugkerend onderwerp!), priesters, penissen... Ook de nummers worden geregeld bestemmingsverkeer. De lang niet gespeelde Counting The Days is voor alle vrienden, Observer To The Obliteration Of Planet Earth voor Brutus, Hybrid (met een heel lulverhaal er aan vast) voor de jarige Alex van Despised Icon. Tijdens het laatste nummer Black Metal Sabbath trekt men uiteraard ook de roemruchtige maskers over de neus. Aan entertainment is er vanavond geen gebrek.
Nee, ondanks de tussennummrse zwetspartijen, waar ik over het algemeen een broertje dood aan heb, kijk ik tevreden terug op een zeer onderhoudende show.
Despised Icon: