Ik heb Y&T nu al een aantal keer getroffen op diverse festivals de afgelopen jaren. Ze maakten altijd wel een goede indruk, maar op de n of andere manier had ik nooit de behoefte om ze eens in een zaal te zien. Dit omdat ik ze toch wel altijd weer tref op een festival en de band verder nooit echt in de buurt van Zwolle speelt. Nu is Hellendoorn wl in de buurt en kon eigenlijk niets mij nog tegenhouden om heen te gaan. Dus op de desbetreffende zaterdag, na een heerlijk zonnige lentedag, was ik zelfs wel toe aan een lekker potje melodieuze hardrock. Ik had geen verwachtingen van wat de opkomst zou zijn, aangezien de band elk jaar wel een paar keer optreed in Nederland. Het zou dus best wel eens zo kunnen zijn dat men Y&T-moe is en steevast gespeelde nummers als Mean Streak en Forever eens een keertje laat voor wat ze zijn.
Het concert was niet uitverkocht, maar desondanks was de opkomst hoog te noemen. Niets stond dus in de weg voor een feestje. Het begon echter niet zoals gepland, want de aanvang was toch echt 21:00 uur. Maar pas om 22:00 begon de band met spelen. De sfeer zat er wel meteen goed in en het blijkt dat men inmiddels wel weet dat er kwaliteit verwacht kan worden. Tijdens het openingsnummer Hurricane werd meteen duidelijk dat de band wederom in topvorm verkeerde. Ondanks dat de Lantaarn niet zon bijster grote zaal is, had de band wel de speelvreugde alsof ze voor een voetbalstadium stonden te spelen. Gitarist en zanger Dave Meniketti speelt eigenlijk zoals altijd loepzuiver en de zang komt echt vanuit het diepste van zijn ziel, ondanks dat er diverse nummers gespeeld werden die hij nu toch wel een keertje zat moet zijn om te spelen. Dave benadrukte maar al te graag dat alles echt live gebracht werd en er geen sprake was van meelopende tapes of zo. Nu hoeft dat voor mij niet verteld te worden, aangezien ik wel vaker bands zie die echt hun instrumenten spelen. Maar ik snap Dave wel dat hij dit vermeld wilde hebben in deze tijden van wegwerpmuziek die gebracht wordt door MTV en consorten.
De setlist viel mij echt reuze mee! Ik dacht dat we wederom een greatest hits set gespeeld zou worden. Maar er kwamen voor de die-hard fans genoeg nummers voor die lang niet gespeeld zijn. Zo kwamen er zelfs nummers voorbij van de cds die Y&T in de jaren 90 uitgebracht heeft. Zo was het net alsof er toch nieuw materiaal gespeeld werd, aangezien ik niet denk dat men bekend is met dat repertoire. De nummers vielen trouwens goed, ook al verschilden deze Jimi Hendrix-achtige songs wat van de meer catchy nummers waar de band meer bekend van is. Zo werden er meerdere onbekende songs van onder het stof vandaan gehaald zoals Contagious van 1987, maar krakers als Mean Streak, Black Tiger en Forever deden het natuurlijk het beste. Tot ieders genoegen werd Summertime Girls niet gespeeld. De band was zo sympathiek om het publiek netjes te vragen of ze deze hit wilden horen en dat bleek dus niet het geval. Bij het nummer Squeeze greep bassist Phil Kennemore nog even de microfoon. Hij kan voor geen meter zingen, maar voor het entertainen was dit een leuke afwiseling.
klik op de foto's voor grotere versies
Nu kun je bij de Lantaarn gebruik maken van de taxiservice, die je na het concert netjes terug naar het station van Nijverdal brengt. Want in Hellendoorn is geen treinstation. Op die manier heb ik bij eerdere concerten altijd de laatste trein naar Zwolle kunnen halen. Alleen in dit geval was de band nog niet klaar met het optreden. Ze vonden het blijkbaar nodig om het publiek waar voor hun geld te geven door toch wel minstens 2 uur te spelen. Zo hoort het natuurlijk ook, maar nu heb ik wel het prachtige nummer I Believe In You moeten missen, evenals de verjaardagstaart ter ere van de verjaardag van gitarist John Nymann. Een volgende keer dan maar, want als Y&T weer in de buurt speelt, ben ik zeker weer bij. De band speelt elke keer weer geweldig en de sfeer is ongekend gezellig.
