De avond begon vrij vroeg, waardoor ik Inactive Messiah gemist had en Devian net begonnen was toen ik binnenkwam. Devian zal menigeen inmiddels bekend zijn als de band waar twee ex-Marduk leden bezig zijn. Heel erg bekend was ik nog niet met hun materiaal, maar van wat ik hoorde was ik niet zeer onder de indruk. De band speelt strak en goed, maar het komt een beetje over als een allegaartje van thrash, wat moderne metal en wat In Flames, zonder echt een eigen smoel. Ook lijkt de stem van Legion niet geheel erbij te passen, maar het was wel erg leuk om te zien hoe hij duidelijk ervan genoot weer op het podium te staan.
Hierna mocht Septicflesh het podium betreden en ik moet zeggen dat ik spijt had dat ik me nog niet eerder in deze band verdiept had, want deze Griekse heren zetten een bijzondere show neer. De band weet een perfect mix te neer te zetten tussen bruutheid la Nile, bombast van het kaliber Hollenthon en een fikse scheut melodie zonder daarbij te mooi of kitscherig te gaan klinken. Een erg goed optreden van een erg goede band die zeker meer aandacht verdient. Enige puntje van kritiek was dat bij het nummer Anubis de cleane vocalen van een bandje kwamen.
Strak, strakker, Vader. De meest tourende band ter wereld deed Nederland weer eens aan voor hun alweer 25-jarige bestaan. Reden genoeg voor een feestje dus. Na een typische intro vol met heroische muziek, gemarcheer en wapengekletter barstte Vader op volle oorlogssterkte los en het publiek veranderde meteen in een kolkende massa. De strakheid en vooral de snelheid waarmee de heren nummers als Silent Empire, Helleluya (God is Dead) en The Crucified Ones het publiek afvuren is bijna onmenselijk. Vooral drummer Daray lijkt gewoonweg niet van deze planeet. Het geluid is perfect afgesteld en je hebt als luisteraar de hele tijd het gevoel alsof er een compleet tankbataljon over je heen walst. Vader speelt meer dan een uur en het publiek eet de band uit de spreekwoordelijke hand. Na Wings is het feest afgelopen, maar Vader laat zich in de vorm van This Is The War nog tot een allesverpletterende toegift verleiden (of hierna nog iets gespeeld is kan ik niet zeggen, aangezien er nog een trein gehaald moest worden).
Hoe vaak je Vader ook live kunt zien, saai wordt het eigenlijk nooit. De band is gewoon te goed en bovendien zeer sympathiek waardoor het altijd weer genieten is om deze heren aan het werk te zien. Een bijzonder geslaagde avond en we kijken alweer uit naar de volgende keer dat Vader ons land aandoet, iets dat vast niet meer lang zal duren.
