Om half 9 kwam ik De Bosuil binnen en hoorde de eerste band, Weena, al in actie. Ongelofelijk dat men deze band voor de House Of Lords programmeerde, want deze band met een vals zingende en vreemd bewegende nachtegaal in de gelederen slaagt er allerminst in, iemand enthousiast te krijgen. Tweede band Dawn Of Destiny doet dat iets aardiger, maar ook deze band past muzikaal ook helemaal niet bij de hoofdact van vanavond. Gelukkig werd het ooit 10 uur en kon het feest echt beginnen.
IJzersterk start House Of Lords met een aantal strak gespeelde songs van de eerste drie cd's, en via het immer kippenvel gevende Love Don't Lie komen een drietal sterke nummers van de nieuwe cd aan bod: Come To My Kingdom, I Don't Wanna Wait All Night en Another Day From Heaven. De band heeft er zin in, en heeft heel duidelijk contact met haar publiek. Het geluid was matigjes; de zang kwam onvoldoende door, en het leek alsof gitarist Jimi Bell alles uit zijn backline moest halen en drummer BJ Zampa niet op de PA doorversterkt was. Het publiek had er echter maling aan, want zowel oud als nieuw werk werd gevreten ! Mijn favoriete ballad, Can't Find My Way Home werd door zanger James Christian akoestisch ingezet en in het tweede deel versterkt voortgezet met behulp van Jimi Bell, waarna de set wordt afgesloten met krakers als Slip Of The Tongue en I Wanna Be Loved.
De band neemt na een kleine anderhalf uur afscheid, en keert na een minuut of twintig terug om met fans en pers te praten, handtekeningen te zetten en te ouwehoeren. Bassist Jeff Kent is verlegen onder de vrouwelijke aandacht, maar toont zich na afloop, net als de overige, aan de wijn sippende bandleden, een spontane kerel. De heren vragen aan foto's makende fans om het een en ander naar ze te mailen. Deze fan-gerichte onderonsjes siert ze, dat zouden er meer moeten doen.
Een sterk optreden, waarmee aangetoond wordt dat House Of Lords zeker niet dood is maar springlevend hun fans op een prima manier weet te vermaken. Het is nu afwachten of de band in het tweede gedeelte van de tour Nederland ng een keer aandoet; de fans willen wel, en ik denk de heren zelf ook. De Bosuil echter mag zich het matige geluid en de volgens de fotografen die ik sprak ernstig op het achterhoofd krabben vanwege het zeer matige licht...
klik op de foto's voor grotere versies
.jpeg){kind=small}
