Allereerst was het rond de klok van kwart voor 8 de beurt aan Heavy Heavy Low Low, het eerste wat opvalt aan deze band is de wel erg jonge band en erg kleine gitarist die enthousiast over het podium heen stuitert. Ook de rest van de band doet zijn best en dat lijkt in eerste instantie over te slaan naar het publiek. De enthousiaste en redelijk strak gespeelde mix van Converge, Dillinger Escape Plan, Daughters met een vleugje Every Time I Die-achtige muziek gaat echter snel vervelen waardoor ik voor het einde van de set alweer aftaaide richting bar.
Na een korte ombouwpauze was het de beurt aan de, voor mij, grootste verrassing van 2006 Fear Before The March of Flames. Op cd wisten ze mij compleet te overtuigen van hun kwaliteiten en na de negatieve commentaren op hun live show was ik erg benieuwd of hun originele muziek die hier en daar wat overeenkomsten heeft met bands als Circle Takes the Square en ..and You Know Us By the Trail of Dead gecombineerd met wat post-rock invloeden en electronica ook live goed zou overkomen. En dat deden ze, met het meeste materiaal dat van hun laatste album The Always Open Mouth kwam overtuigden ze het grootste gedeelte van het publiek dat zelfs regelmatig een mini pile on maakte om maar mee te kunnen blren met zanger David Marion. Dezelfde Marion blijkt een expert in het bespelen van het publiek en al gillend, schreeuwend en vaak bezwerend over het podium lopend of wankelend trok hij bijna alle aandacht naar zich toe. Ook de rest van de band bleek uitstekende muzikanten te zijn wat dit optreden tot een van de betere van dit jaar maakte.
Vervolgens was het de beurt aan de hoofdact van vandaag, The End. Na het uitbrengen van het vorige album Within Dividia stond men al een keer in Waterfront, maar volgens zanger Aaron Wolff was de opkomst behoorlijk wat hoger deze avond. Een teken dat The End op de goede weg is. Met Elementary heeft men begin dit jaar een dijk van een plaat uitgebracht die het beste te omschrijven is als een kruising tussen Dillinger Escape Plan en Tool / A Perfect Circle. Men start met een imposante versie van Dangerous van Elementary waarbij zanger Aaron Wolff fanatiek meehakt op een speciaal voor hem neergezette trommel. Wat opvalt is dat de zang van Wolff live ook meer dan behoorlijk overeind blijft staan en hij zich vol passie en vuur over het podium beweegt. De rest van de set bestaat overwegend uit nummers van Elementary afgewisseld met wat oudjes van Within Dividia. Wat opvalt is dat de oudere nummers, ondanks dat het prima songs zijn en goed in de set passen, toch een stuk minder zijn in vergelijking met het nieuwe werk. Ook het optreden van the End blijft toch het einde boeiend, mede veroorzaakt door de prima songs en de geweldige muzikanten maar ook door de uitstraling van Wolff die altijd bezig is op het podium. Naast zingen staat hij of als een bezetene op de eerder genoemde trommel te hakken of hij is bezig met wat samples of piano-stukken. Ondanks het geweldige optreden van Fear Before the March of Flames is er voor mij maar een band van de avond en dat is the End.
Zo rond half 11komt er een einde aan een al met al prima avondje. Speciaal compliment ook voor de merchandiseprijzen. Cd en t-shirt van de bands voor 15 euro. Waar maak je dan nog mee tegenwoordig?
The End:
Fear Before the March of Flames:
