De mate waarin deze opmerkingen de revue al gepasseerd zijn, is onmeetbaar. Terecht of onterecht, dat verschilt per keer, en hoewel ik zelf reeds getuige ben geweest van een aantal geslaagde Deicide shows met Benton aan de microfoon, kan ik u inzake de recente optredens van Deicide in ons land het volgende prijsgeven: Ja, Deicide was er. Nee, Benton was er niet. Deze keer is het een rechtszaak over de voogdij van zijn dochter, die hem binnen de grenzen van de VS heeft gehouden, terwijl de rest van de band gewoon op pad is gegaan. Wel of geen Benton mee, the show must go on. Ter plekke werd er in de persoon van Seth van de Loo (drummer van Severe Torture) een plaatsvervangende brulboei gevonden, en met groot succes. Want waar Glen Benton nog eens een fikse steek laat vallen stelde de voormalige zanger van Nox niet teleur.
Wij blikken terug op een onvergetelijk Deicide-optreden in een vol en goed gemutst Baroeg. Overigens werd Deiseth vanavond bijgestaan door Psycroptic en Visceral Bleeding, dus ook Neurotic Records heeft flink uitgepakt.
Aan Psycroptic de eer om deze niet allerdaagse avond te openen en jegens Psycroptic vallen er deze keer enkel woorden der piropo. Na de release van het laatste album Symbols Of Failure is de ster van Psycroptic rijzende en is de band al meermaals in ons land aan het werk geweest.
Aanvankelijk was de live-vertolking van de geweldige muziek voor mij enigszins teleurstellend, omdat de band live het plaatniveau in mijn optiek niet haalde. Maar vanavond zette Psycroptic Baroeg in vuur en vlam. Waar het aan lag zal mij een worst wezen. Misschien het geluid, dat voor de verandering uitstekend uit de verf kwam, ook tijdens de technische gitaarstukken die ik tijdens de vorige optredens nauwelijks kon waarnemen. Misschien is het de chemie van de zaal en publiek of de gemoedstoestand van de band...gissingen waar ik mij verder niet aan ga vergrijpen. Het resultaat, daar draait het om, en het resultaat was uitstekend. De band was goed op dreef en trakteerde het enthousiaste publiek op een hoop nummers van het laatste album (o.a.: Alpha Breed, Epoch Of The Gods en Cleansing A Misguided Path ), een aantal van de eerste (o.a.: Carnival Of Vulgarity, The Sword Of Uncreation en The Isle Of Disenchantment ) en opmerkelijk genoeg enkel Skin Coffin van The Scepter Of The Ancients. Reden tot klagen? Welnee, allerminst. Psycroptic had een uitstekende, krachtige set, een prima geluid die zowel massieve als genuanceerde klanken toeliet, een gedreven performance en zo kan ik dan eindelijk, eerlijk en oprecht, spreken van een uitermate geslaagde Psycroptic-show.
Next. Visceral Bleeding is next. Deze band staat sinds jaar en dag bekend als de brute maaimachine der Zweden en vertegenwoordigt het vernietigendste metalgenre van het land. Zo ook live, want Visceral Bleeding staat op het podium garant voor een onvervalste pot kei- en keihard geweld.
Aan keihard geweld ontbrak het de band vanavond allerminst (luister live maar eens naar Absorbing The Disarray, Disgust The Vile, Merely Parts Remain, Indulged In Self Mutilation, Remnants Of Deprivation, Time To Retaliate...) maar persoonlijk ben ik niet zo enthousiast over het optreden als dat ik wel eens eerder ben geweest. Ik heb Visceral Bleeding beter gezien, hoewel het probleem vanavond grotendeels te wijten is aan het te harde geluid. De band speelde strak (en Jezus, die Martin Pedersen is mij een podiummaniak wel...) maar dat alles verzoop wat in een brei van harde en compromisloze klanken, waardoor het optreden op den duur te kampen kreeg met eentonigheid. Visceral Bleeding is behalve een brute ook een technische band en dat laatste kwam vanavond niet helemaal tot zijn recht.
Een vrolijke grijns kreeg de band van het publiek op het moment dat Pedersen zijn scheur opentrok om Rip The Flesh ten gehore te brengen, terwijl de microfoon even dienst besloot te weigeren. Kan gebeuren, maar onkomisch is zoiets natuurlijk niet, in combinatie met de prachtige grimassen die de verontwaardigde man alsnog trok in de hoop gehoord te worden. De microfoon gaf overigens na enkele minuten weer gewoon geluid, waardoor het optreden verder zonder haperingen kon vorderen tot deze vleesmolen middels Unleash The Fury een halt toegeroepen werd.
En dan het moment van de waarheid. Zodra de lichten weer doofden spoedde metalminnend Baroeg zich richting podium om Deicide en Seth met een luid applaus te onthalen. Drummer Steve Asheim bedankte voor de komst en verzekerde dat de band ook met Seth aan front gewoon ging beuken.
En beuken deden ze. Niet te zuinig. De bandleden speelden alsof ze er met de zweep van langs kregen (de afwezigheid van Glen Benton zijn basgeluid werd ook prima opgevangen) en Seth (bijgestaan door een aantal spiekbriefjes, maar God, als iedereen het nou er eens zo goed van af bracht...) schoof de naar eigen zeggen flink aanwezige zenuwen met harde hand aan de kant en knalde de zeventien nummers tellende set vol overtuiging uit zijn strot, te beginnen bij Dead By Dawn.
Deicide stond als een huis. De sfeer zat er lekker in en de bezoekers leken Glen Benton tijdens de show allerminst te missen. Het optreden van vanavond compenseerde zijn afwezigheid volledig (er even van uitgaand dat hij bij aanwezigheid nuchter en dolenthousiast ten tonele zou verschijnen) en de flinke set schommelde tussen de onmisbare klassiekers (Once Upon The Cross, Serpents Of The Light, They Are The Children Of The Underworld, Dead But Dreaming...) en nieuwe parels (Death To Jesus, Desecration, Homage For Satan en Walk With The Devil In Dreams You Behold). Met veertien nummers achter de kiezen nam Deicide een korte break om vervolgens weer de planken op te klimmen voor een toegift, die uit Lunatic Of God's Creation, Kill The Christian en Sacrificial Suicide bestond.
En zo viel het doek alweer, op deze spraakmakende avond, en kan er achteraf enkel gesproken worden van uitstekende metalkwaliteit op alle vlakken. Deicide zien wij later deze tour nog eens terug in Nederland (wellicht met Glen, wie zal het zeggen...), voor nu hebben ze het weer uitstekend gered. Thumbs up for Seth, complimenten aan de organisatie en Baroeg voor het strakke schema. Een geslaagde avond op en top.
Deicide:
Visceral Bleeding:
Psycroptic:
