Ik val binnen als de Duitse metalcoreband Destiny net aan hun set begint. Dit kwartet staat onder contract bij Lifeforce Records en dat betekent vrijwel zeker dat we hier met getalenteerde jongens te maken hebben. Dat is ook zo, want Destiny klinkt zeker niet verkeerd. Toch slaat de vonk niet over en bijft het vrij rustig in de uitverkochte 013.
Eerder dit jaar kwam Walls Of Jericho met hun sterkste plaat tot op heden; With Devils Amongst Us All. 'Tough girl' Candace Kusculain is vandaag bijzonder goed in vorm en hitst het publiek constant op. Met succes, want de zaal ligt aan haar voeten. Er zijn weinig dames die zo heerlijk kunnen schreeuwen als de charismatische Kusculain. De band uit Michigan brengt in een halfuur strakke versies van zowel nieuw als oud werk en de enige conclusie die getrokken kan worden is dat dit optreden er een was om de vingers bij af te likken.
De mannen van Terror speelden in mei al in 013 tijdens de Sounds Of The Underground-tour. Toen was het jammer dat de band uit Los Angeles maar weinig speeltijd gegund was en helaas is dat vanavond niet anders. Het repertoire van de band rond zanger Scott Vogel bestaat louter uit knallers en dus wordt het publiek om de oren gemept met snoeiharde hardcore-songs als One With The Underdogs, Spit My Rage en Always The Hard Way. Natuurlijk wordt de tent afgebroken en Vogel blijft de boel opjutten en maant het publiek zich van het crowdsurf-verbod niets aan te trekken en overal van af te springen waar vanaf gesprongen kan worden. Net als een halfjaar terug kippenvel tijdens afsluiter Overcome. Heerlijk!
Als de Canadese band Comeback Kid aan zijn set begint lijkt mij dit het uitgelezen moment om even iets te eten te halen in de Batcave. Niet dat de muziek van deze jonge knapen niet om aan te horen is, maar omdat mijn verwachting is dat het nu niet zo druk zal zijn. Eenmaal aangekomen in de Batcave blijkt dat even tegen te vallen en dankzij het tergend langzame optreden van de dames die de broodjes smeren kom ik spijtig genoeg pas terug de zaal in als Comeback Kid zijn laatste nummer afrondt.
De laatste tijd heeft Madball veelvuldig in de Lage Landen opgetreden en telkens was het een genot om deze veteranen aan het werk te zien. Er wordt vanavond geopend met een paar oudjes, waaronder Set It Off. Daarna is het tijd voor een reeks songs van Legacy, hun laatste en misschien wel beste album. Adapt And Overcome, Behind These Walls en Heavenhell slaan in als een bom, en dat heeft zijn uitwerking op het uitzinnige publiek. Geweldig blijft het hoe men de show afsluit door tweemaal Hardcore Pride te spelen en er na de laatste keer gelijk Pride (Times Are Changing) tegenaan te gooien. Enig minpunt van wederom een sterk optreden van de New Yorkers, is dat bassist Hoya te hard in de mix staat. Het mag de pret niet drukken.
Er zijn maar weinig bands die op gelijke voet staan als Madball. Sick Of It All is er daar zeer zeker n van en aan hun is dan ook de zware taak om het optreden van even hiervoor te overtreffen. Liep de zaal tijdens de Sounds Of The Underground-tour na het optreden van Madball leeg, vandaag is er niemand die het in zijn hoofd haalt om de zaal voortijdig te onvluchten.
Net als Freddy Cricien heeft ook zanger Lou Koller de uitstraling die je nodig hebt om het publiek gek te maken, en dat gebeurt dan ook. Het enthousiaste publiek gaat uit zijn bol op stokoude hardcorekrakers als My Life, Maladjusted en Step Down, alsmede op het iets jongere Sanctuary. Natuurlijk krijgt ook het nieuwe album Death To Tyrants de nodige aandacht en horen we het sublieme Take The Night Off, en mengt Freddy Cricien zich in de strijd tijdens Forked Tongue.
Sick Of It All viert dit jaar hun twintigste verjaardag, maar van slijtage is nog geen sprake. Hoewel Koller niet goed bij stem is, maakt zijn enthousiasme veel goed. De band maakt nogmaals duidelijk dat er nog steeds rekening met hen gehouden dient te worden. Na een heerlijk uur zit de Nederlandse editie van de Persistence Tour er weer op en zal de organisatie veel moeite moeten doen om volgend jaar met een gelijkwaardige package op de proppen te komen.
