Ook deze keer was er geen voorprogramma nodig, maar niemand in het (overwegend oudere) publiek die daar een traan om liet. Dit betekende namelijk slechts n ding: meer muziek van The Flower Kings! Na de hilarische intro van het nieuwe album zette de band meteen het titelnummer Paradox Hotel in, een verrassend harde, swingende opener. Het nieuwe album was logischerwijs zeer goed vertegenwoordigd in de setlist. Naast het titelnummer passeerden ook nummers als Hit Me With A Hit, Jealousy, Pioneers of Aviation, Touch My Heaven en de schitterende nummers What If God Is Alone en Life Will Kill You de revue. De nadruk lag vanavond erg op de latere albums en gelukkig werden ook de twee hoogtepunten van Unfold the Future en Adam & Eve niet vergeten (namelijk de meesterwerken The Truth Will Set You Free en Love Supreme). Jammer genoeg wel ingekorte versies, maar wat wil je ook met zon overdonderende keuze aan materiaal om te spelen?
Ook de geluidstechnici hadden er zin in: het geluid was helder en zeer goed, hoewel het geheel wel behoorlijk hard uit de boxen kwam schallen. Iets zachter was wellicht geen ramp geweest. Desondanks kwam de muziek live prima tot zijn recht. De bandleden leken aangenaam verrast door het zeer enthousiaste publiek: toetsenist Tomas Bodin bedankte het publiek bij iedere gelegenheid en na het minutenlange applaus aan het einde van het concert toonden de bandleden zich zichtbaar ontroerd. Nadat de eerste toegift afgelopen was en de band al ruime tijd van het podium af was, bleef het publiek net zo lang schreeuwen tot er spontaan besloten werd tot een extra toegift in de vorm van Stardust We Are, waarbij zelfs de normaal zo nuchtere en ingetogen Roine Stolt zich liet gaan. Een mooi einde van een prachtig concert. Valt er dan helemaal niets negatiefs te melden? Ja, toch wel: het geniale "Monsters and Men" had wat mij betreft niet mogen ontbreken. Het blijft bij deze kleine kanttekening.
