Qua diversiteit is er deze avond absoluut geen reden tot klagen. De enige domper voor velen zal waarschijnlijk de schade zijn geweest die men op het postkantoor danwel aan de kassa opgelopen had voor deze package. Ondanks dat stroomt de zaal naarmate de avond vordert langzaamaan aardig vol. Doordat men aan het begin van de tour zit hebben alle bands nog volop de adrenaline door het lichaam stromen en dat is zeker te merken als we het hebben over de opener van de avond; Maroon. Deze Duitse hardcore/metalcore band heeft al diverse tournees op verschillende continenten gemaakt met onder meer Agnostic Front, Hatebreed en Heaven Shall Burn. Nummers als Reduced to Ashes, Endorsed By Hate en enkele nummers van hun binnenkort te verschijnen album When Worlds Collide passeren de revue in het half uurtje tijdsbestek wat ze hebben gekregen. Aan hun enthousiasme zal het zeker niet gelegen hebben, maar nieuwe zielen winnen deze avond werd geen gemakkelijke klus. Het publiek is nog druk bezig met munten inslaan of begeeft zich allereerst naar het caf, waardoor er hier en daar nog wel een applaus of gejuich uit de zaal wil komen, maar daar blijft het dan ook voornamelijk bij.
Na deze band komt de wind uit een hele andere hoek waaien. Ondanks de grote omslag die Samael enkele jaren geleden heeft gemaakt blijft de band opduiken op diverse Europese tournees met andere acts en laat ook vanavond menig toeschouwer opkijken van hun elektronische/industrial mix. De combinatie van keyboards en drums is leuk, maar gezien het feit dat alle nummers aan een stuk langskwamen en ik niet bekend ben met hun tegenwoordige stijl was het moeilijk om hier de draadjes aan elkaar vast te knopen. Het geluid ligt aardig in het gehoor en actie is er wel degelijk aanwezig. Gezien de drukte in de zaal en de tevredenheid van aardig wat mensen kan de band dan ook tevreden terugkijken op deze avond.
Het was echter duidelijk te merken waar verreweg de meeste mensen deze avond voor kwamen, Obituary. Nog altijd op de promotietour van hun vorig jaar verschenen album Frozen In Time laat de band zien dat men niet hoeft te vrezen voor ouderdomsverschijnselen bij de DM-iconen. John Tardy is behoorlijk actief en Allan West wil zowaar ook nog een stap voorwaarts of zijwaarts zetten. Het geluid klinkt behoorlijk ook al verzuipen de solos zo nu en dan nog eens weg. Welbekende nummers als Solid State, Dying, een topcombinatie van Turned Inside Out en Chopped In Half alsmede Redneck Stomp, On The Floor en Threatening Skies razen in een sneltreinvaart voorbij, tussendoor opgehouden door een drumsolo wat veel mensen enthousiast kan maken maar bij ondergetekende enige lichte irritatie opwekt. Na ruim een uur verlaat de band de zaal, een diepe indruk achterlatend, en op weg naar nieuwe slachtoffers.
Samael:
Maroon:
