Onaangekondigd wordt de avond geopend door een lokale band die de naam Your Mistake draagt en twee ex-leden van No Turning Back binnen te gelederen heeft. Een speciale show voor dit vijftal, het is namelijk hun eerste! Met dat gegeven in het achterhoofd kan je alleen maar concluderen dat ze het er goed vanaf brengen. Overigens, de muziek die men maakt ligt in het verlengde van Madball.
Dan volgt Since The Flood uit Boston. Net als bij Your Mistake gaapt er nog een gat met een diameter van een kleine drie meter recht voor het podium en ondanks een oproep van de zanger om een paar stappen naar voren te doen is de zaal niet in beweging te krijgen. Uiteraard maakt Since The Flood Boston Hardcore en ze laten horen dat ze dat wel degelijk kunnen. Helaas lijken alle nummers heel veel op elkaar en heb ik het na een aantal songs wel gehoord eigenlijk.
De eerste moshpits ontstaan pas wanneer Sworn Enemy acte de prsence geeft. Deze New Yorkers hebben inmiddels een aardige naam opgebouwd en zijn een graag geziene gast op elk hardcorefeestje. Toch is deze band anders dan veel NYHC-bands. Sworn Enemy heeft namelijk meer metalinvloeden en klinkt een stuk harder dan menig andere band binnen het genre. Eindelijk begint het publiek opgewarmd te raken als onder toeziend oog van Freddy Madball Cricien himself de laatste nummers worden gespeeld.
Als uiteindelijk de Kings of New York Hardcore het podium betreden is de massa al niet meer te houden, maar na het inzetten van 'Adapt And Overcome' onploft de bom en wordt iedere aanwezige van voor naar achter en van links naar rechts geslingerd. In het begin is het geluid slecht en vooral de vocalen van Freddy Cricien zijn nauwelijks waarneembaar. Het deert het publiek gelukkig niks. Er is vanavond maar een band waar men voor naar de Dynamo is afgereisd en dat is Madball. Een blik naar het podium en het valt niet te missen dat een belangrijk persoon binnen de band vanavond ontbreekt. Bassist Hoya kampt met een gebroken hand en zal er de gehele tour niet bij zijn. Hij wordt vervangen door Paul Delaney van Kill Your Idols die het gemis kundig opvangt.
Freddy legt tussen de bedrijven door uit dat ze regelmatig het verwijt hebben gehad dat een Madball-show altijd te kort duurt. Daarom wordt er vanavond flink uitgepakt met een ware waslijst aan nummers. Natuurlijk heel veel van hun laatste, en waarschijnlijk beste, plaat Legacy, maar ook oudjes als Cant Stop, Wont Stop, Down By Law, Its My Life, Hold It Down, Set It Off en het fantastische Pride (Times Are Changing) waarbij de menigte nog eenmaal de kans heeft om compleet los te gaan en dat zeker ook niet nalaat.
Nooit eerder zag ik een band zo te keer gaan op het podium en nooit eerder zag ik een reactie van het publiek die zo hevig was. De stagedivers waren ontelbaar en het energielevel ongekend hoog. De Dynamo is zeer zeker een leuke zaal, maar simpelweg te klein voor een band als Madball. Volgende keer toch maar in de Effenaar?
